iin zet ei RE AM ac Ye MAR A A MR 'SERVETİFÜNUN No, 1897—142 el!) “Halükun Defterinden Bir tasvir önünde Güldün, bu mehabet seni güldürdü; o kaşlar, Bir ok kibi âteşli nazarlarla müsellâk Gözler, o bakırdan göğüş, atlar Bir kaplanın evzaı kadar tizü mücennah Etvar: levendane, © bazuyu gazanler AÂsabını oynat... Bu irsi ve cibilli Necdet sana bir ceddi baidin şerelavet 'Bir tuhfesidir; sen bu Geri hunu asili İnsanlığı ihya için isar edeceksin; “Hak bellediğin bir yola yalnız gideceksin! Hayata karşı beşer — bLünet bize, ay hayat; sen masum va mühecceliini — Gür saçlarında hep şu baharın güneşleri, Şelkatli gözlerinde bütün gök, bütün deniz, Bir ebri göncahize bürünmüş ve muhteriz, Lâkin her iştiyaka gülen nazlı bir peri... Ta Rabbimizle gökteki hengümedenberi Biz daima güneşte siyah bir göz, en temiz Vicdanda gizli bir leke farketmek isteriz; Âsi biziz, biziz gene şâkii mülteri... Ey hüsnü mültelt, bize aldanma, biz deni Bir aşkı bisebat ile iğfal eder seni, İğfal eder, mülevves eder, sonra neş'esiz Bir anı sahvın oldü mu, levmeyleriz... Sakin İncinme kendikendine, içlenme, ey kadın, Mel'un edende biz seni tel'in eden de biz! Promete Kalbinde her dakika şu ulvi tahassürün Minkâsi ateşinini duy, daima düşün: Onlar niçin semada, niçin ben çukurdayım ? . Gülsün neden cihan bana, ben yalnız ağlayim?.. Yükselmek asümana ve gülmek, ve tatlı şey! Bir gün şu hastalıklı vatan canlanırsa ... Ey Müstakı feyzü nur olan ati milletin Meçhul elekirikeisi, aktar fikretin Yüklen getir - ne varsa - biraz meskenetfiken, Bir parça ruhu, benliği, idiaki besliyen Esmarı bünyehizini; boş durmasın elin. Gör dâlma önünde esalin evvelin Gökten dehayı nârı çalan kahramanını. Varsın bulunmasın. bilecek namu şanını. * Cezayı mensiyet Unutulmak... yığın yığın tozlar, Küller altında muztarip, muztar Beklemek, beklemek; soğuk, samit Bir derinlikte ayni bir meyyit, Ayni bir dmüstehase, bir maden Bir kınk taş: hayır, bu şeylerden Daha mönâsız, adetâ bir sis, Bir dumün, bir adem; fakat zihis Bir adem; bir adem, fakat yaşıyan, Çarpınan, uğraşan, koşan, arıyan Bir adem, bir hayatı mahrume, Unutulmak... O gayrı meş'ume Müstemir bir sukutu ümmüdin Sadmei kahinle in, in, in! Sonra hep böyle, hep sukutu uful ; Mütemadi, müebbeden meçhul. Unutulmak... © bir tahaccürdür, Ki beraber, muhiimizde yürür! Tevfik Fikret