6 Ağustos 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 7

No.1895 —140 SERVETİFÜNÜUN Bir güneş döğer gili gönlümde doğduğunu ilk hissettiğim an hayatın zulmetlerine bir daha dünme- yeceğimi zannetmiştim. Hayatın riyakâr, göslerişe tapan, berkesin, bilhaşan sat kalpli dürüst insriları deviren umumi cereyanma ben de kapılmış gibidim. İstemiyordum, feba olmak istemiyordum, gene eski terniz kalbimi rmuhufaza etmek, şiire, güzelliğe, doğru luğu tapmak isteyardum. İşte tam bozulmağa, içim» deki ta eğelden hissettiğim beyaz çiçeğin güneşsiz, şilasiz bir muhitte bulanık, mikroplu sulardan solmağa başladığını farketimeğe başladığım anda sen doğdun! O solmağa büşlayan şikâyetsiz ölmeğe razı çiçek senin enn veren kudretinden yeniden açılmağa mühey- ya yaprakları yeniden eski süliyetini ve şeffaliyeti- ni kazanmağa başladı. Fekat buna inan, şair, o hiç bir zaman kirlenmeğe razı olmayonku. Belki birgün serde ona yalnız onun için tapacıkan, O mütevazı, kücük «içek hiç bir vakit içimden bozulmıyacak. Yap rakları solea, kirlense leke tnfsn da onun özü yine parlaklığını mulufaza edecek, © kirleneu vapruklar o parlak özü bozulmalarına rağmen muhafaza ede- cokler. Onlar büzülerek, ulalacık, kirlenecek, fakat yine o parlak özü karanlık, tozlu varlıklar içinde gaklıyacaıklar. Safiyet, ve şeliafiyetlerini kaybetmele- rine rağmen başka bir kuvvet tarafından dağıtılıncaya kadar, varlıkları başka bir varlığa inkılâp edinceye kadar tıpkı himayekâr ve şefkatli bir anne göğsü gibi ona ince varlıklarını siper edecekler! Onda sen yine bir fazilet göreceksin. O da, sadakat etraflım gardıkları güzel öze daima merbut kulınak arzusu, O beyax yapraklar hiçbir vakit kendiliğinden içinden kirlenmez. Onlar yalnız harici düşmanların kurbanı olabilirler. İşte şair Kalbinde doğan ilâhi hislerle o beyaz yaprakları da sen himaye edeceksin! Kirli, pis süla- rın ona gıda olmasını meydan vermiyeceksin, Eğer gen susarsan, İçindekilerini ona söylemezsen, güzel hislerle, temiz ilhamlarla yetişecek bü çiyek, mikrop lu guler, zebirli gıdalarla yaşamağa uğraşacak ve 0 mikroplar, zehirler nihayet onun beyaz kanatlarim evvelâ siyalılaştıracak, sonrn çürüteceklerdir. O Zir maf o yüksek öz yapyulnız kalacak, tehlikeli suların bataklığa çevirdiği bahçesinde çamurları gömülecek! tamamiyle gömülmese bile çamura bulanmış, yerde metruk bir halde kalacak. İnsanlar onu çiğueyecek, öna hakaretle bükacak, onun kiymetini görebilenler hiç olmazen Onu ayak altından kaldırmağa uğraşın caklar, orada bir dakika duracaklar, İşte o zaman arkalarından gelen büyük sel tufanı sürüklediği in- & san kütlesiyle beraber bü yere eğilen çok uz kimse leri deviresek, onları da bıpkı güzel öz gibi merha metsizce çamurları terkedecek! Bu şuurla İnsnuların 1 bazıları bir çereyana kapılacak ve göre göre, bile .bile 6 özü çiğneyecek, Onu çiğnemek istemiyenler bu müthiş alının önünde mahvolup gideceklerdir, Fuküt o öz yine ölmiyecek, zalim ellerin güzel- liğini o insafsızca o kapadığını gördükçe o yalnız gülecek, hem de bayağı ufak hureketler Karşısında onan mukabele elmeğe tenezzül etmeyen asli ruhlu bir insan elbi istihzalı hir tebessümle gülecek! Mü tevekkil ve emin, bürüthiş cereyan durdurabilenek kuvvetli bir ci, büyük bir kalp, nibayeisiz bir huyul ve dürüst bir kafa, nihayet buuların hepsini Kendin de tep yalla bir delin be *kliyecel Fuat emin ol, şair, bunların hepsini sen yapa önken, Kalbini siran yüksek hisleri söyliyecek, bu ümümü eereyamu içine hitap edecek, tesir eden has- süs sesini ( kalplerde yaşatacıkam! Bn büyük cere- van belki seni de öldürecek, fakal, vazilen yine çür- t pışmakla, beyaz çiçeklere gıda vermek ninenk. Kim N bilir belki senin ilham, yavaş yavaş, bu bülurle i suların arasında bir güneş gibi parlayacak, On ışığına isabet eden çiçekler yine açılacak, parlayacak tıpkı bir gelin gibi beyaz esvaplariyle sün gülecek, O zuman onların güzelliği etrafa bir gıpta saçacak, Öteki kirlenen yapraklar da özlerinin etrafında bir hâle gibi temiz ve şeliat parlamağa üzenecekler! Artık zehirli sulardan şifa beklemiyecekler. Senin onlara vereceğin gıda onları canlandıracak, yavaş yavaş senin nefesin bütün cihanı saracak, Heyaz çi- çekler ortalarına aldıkları cevherle beraber tabiatin bir taci gibi ea la İnsanlar bü güzellik önünde eğilece : Şair, ben de bu cevheri süran beyaz yapraklardan olmak istiyorum. Beni kirlenmeye bırikma, bana içindekini söyle, ışıklarını kuvvetini kaybeden kana larıma saç, bnuan bayat, can, neşe ver, Bira fin saran zalim zehirin beni istilâsına Tazı olma. Bana, YARD, çük. uzaklardan gösterdiğin güzel — Devami İĞ0 inci »nhifede. -— öz 7 et mm “di 5