6 Ağustos 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 17

Yıllarca aramadın, Ruhuma varamadın, Beni öldürdün ama Kimseye yaramadın. Sen de uçtun sevgilim Sen de sürdün atını; Böyle görmek ne elim: Açıpta kanadını Altına sakladın sen Hiyanet beratını .. Hangi ruzgârdı esen?.. Neden böyle asabi O ipek ellerinle Bir cam bilezik gibi İnce kalbimi kırdın? Neden sen de çıldırdın ? Ben artık hiç yaşamam, u hayatı aşamam; Garip bir yolcu gibi. Bu mu, Tanrım, nasibi : Sevgide şan verenin, Bu yolda can verenin? Mermer gibi kalbin var; Artık beni kim arar? Elbette aramazsın, Sen, çünkü yaramazsın. Beni aradığın gün, Menekşeler açacak; Beni aradığın gün, Ay gümüşler saçacak: O kimsesiz kabrime. No. 1895— 140 Sakın geleyim deme; Sen de diz çökmelisin, Gözyaşı dökmelisin, Sana bunlar yakişmaz. Gözyaşı deniz olsa, Deniz aşkınla dolsa, deniz gene taşmaz. O kimsesiz kabrime Sakın geleyim deme. Sen de diz çökeceksin, Başını döğeceksin. O pek eski zamanlar, O çıldırdığın ânlar Hatırına gelecek, Aşk ruhunu çelecek, Kabrimin toprakları, Menekşe yaprakları Gibi kokacak sana, Ruhum bir rüzgâr olup, Ta kalbine dolacak.. Güzel benzin sararıp, Bir gül gibi solacak.. Hakikat yükselecek. Belki bir gün gelecek, Mezarımın başında, Şaşırıp. ta yasından, Mezarimin taşında Bir dudak boyasından Kitabe yapcaksın; <Ölüm» e tapacaksın ! Hüseyin Zati