15 Temmuz 1935 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 12

' Küçük Con'un Başından Geçenler*s (© üA | Mademki vahşiler bu adama bir şe ; Cahi 7 y 'f';(“—f—— ğşpgıoâ:/ar, orndan çekiniyorlar demek K evîiçıa, ;';;7://:; dâ'.!î/ffğk Ö zaman Z | ,Sangıma”:yffî ölümden b GĞ İ| ŞSin, Bubizim hayatımış || d bBizi ölele. v yar mın U P 7 “’t“l'aeakhı-... "_fcçkle,: Ye HABER'in deniz ge - özlerini ” dün) sözlerini Alinle, Üral 90ruıımeg'e mişti. . Gezinti günü akşamı A- merikadan bir telgraf al - dı. Amerika polisi bir tür - lü başa çıkamadığı bir: KALPAZAN çetesi için kendisini Ame - rikaya çağrıyordu. (X:9) Telgrafı alır almaz der- hal Amerikaya hareket et- ti. Ve giderken de çok sevdiği HABER okuyucu- larma bu — macerasını da anlatacağını vadetti. ÖĞREN- Di bu sebepten dolayı İsanın itaatli bir askeri olunuz. Hiç bir itiraz- da bulunmayınız. Reisinizin © mirlerine karşı gelmeğe hakkınız yoktur. Şunu hiç bir zaman unut- mayınız ki siz benim elimde ruh- suz bir ceset gibisiniz. Loyola oturdu. Yüzü değişerek merhametli, şefkatli bir hal aldı. Okşayıcı bir sesle: — Şimdi insanı Mesihe yak- Taştıran mutlak itaat yoluna gir- diğiniz için kalbinizi bana açınız. dedi. Monklar söz söylemek istedi. Dudaklarından birçok sözler dö- külmek istiyordu.. Fakat ağlıya- rak şunları kekelemekten başka bir şey yapamadı: — ©O benim oğlumdur!.. Oh, siz de bilirsiniz. Bu çocuk için ne ka- dar gözyaşı döktüm. İşte bu deli- kanlı benim oğlumdur.. Oğlumu bağışlayınız bana. Size yalvarıyo- rum, yeis ve üm'trizlikle ayakla- rmıza kapanıyorum.. Önu - şimdi buldum. Artık.. Oğlumu sevmek- liğim size ne zarar verebilir.. Sa dık bir kulunuz o'ınaklığıma mani olamaz.. Bana bağışlayınız onu.: — Demek hâlâ sizi Mesihten u- zaklaştıracak bir tevgide israr e- diyorsunuz. — Mesihten mi”.. Allah babala. ra “oğlunuzu sevmeyiniz!,, mi di- : yor? Bu mümkün mü?. Haydi e- radan, siz yalan söylüyorsunuz.. — Bu sözünüzü <aten bekl'yor- k Ey fabalarım J kalkınız £. K | t Öbürleri geliyor. 3 —— SERSERİLER YATAĞI dum, İsyan tahkiri Joğumur.. Şim- di allahaısmarladık Layola ayağa | &'ktı. Monkler diz çi 8 — Merhamet, — onu affediniz.. Bana ne isterseniz yapabilirsiniz. — Cani için ai ve — merhamel yoktur. — O benim oğlumdur. — İsyan edene af yoktur. — O, benim oğlumdur. — İsanın bir askerini vuran için merhamet olamaz.. Monklar: — O benim oğlumdur!.. diyo haykırdı. — Siz aldanıyorsunuz! Oğlu - nuüz yoktur. Daha doğrusu oğlu - nuz, babanız, anneniz, aileniz hep- si Çizvit cemiyetidir. Söylediğiniz adamın sizinle bir münasebeti yok. tur. — Bir insana bu suretle işken- ce etmek kadar büyük vahşet ola- maz. — Mösyö dö Monklar, şimdi siz seçiniz, itaat mı, isyan mı ediyor- sunuz? Birinci halde Lantene öle- cektir. İkinci halde ise yapacağımı ben bilirim. — İtaat etmiyorum. Sen de ce- hennem zebanisi papas, buradan sağ çıkmıyacaksın!. Polis müdürü bu sözü söyliye- rek bir sıçrayışta yerinden fırladı ve Loyola ile oda kapısmım arası- na geçti. Monklar kadar çevik olan pa. pas da büyük yazıhaneyi onunla K Banlar Fabalarınız Kİ 2772. We Korkune! SERSERİLER YATAĞI kendi arasında bırakmıştı. O zaman Monklar uzun ve vah- şi bir kahkaha kopardı: — Seni şimdi elime geçirdim. Loyola omuzlarını silkti. Monk- lar boğuk bir sesle devam etti; — Peki.. Peki.. Sen omuzlarını silk istediğin kadar.. Geberecek. sin., Senden nefret ediyorum, di- ninden nefret ediyorum, allahm- dan nefret ediyorum.. Kötü cemi- yetinden nefret ediyorum. Meşum düşüncelerinden nefret ediyorum. Dünyada ne kadar fenalık varsa, sen hepsinin en korkunç timsali- sin.. Ah, oğlumu öldürmek istiyor- sun ha!.. Fakat şimdi görürsün.. Bak bir baba neler yapabilir. Loyola mahvolacağını anladı. Monklar onun üzerine yürüdü. Deli gibi bir hal almıştı. Loyola son bir teşebbüste bulu- narak: — Bak sana haber veriyorum. Bir saate kadar dışarda bulunmaz. sam, bir atlı krala giderek kendi- sinde, icap ederse ihanet edece- ğinize dair imzaladığınız kâğıdı verecktir. dedi. — Sen delisin!.. Oğlum kurtul. duktan sonra beni, isterlerse assın. lar, boynumu kessinler. Şu papas- lar ne kadar aptal adamlardır. Siz kendinizi her şeye izinli zannede- rek bir babanım kalbini kemirmek için mel'anetler icadediyorsunuz. Herkesin elinizde âciz bir oyun- cak olduğuna inanıyorsunuz. Hâlâ kan dökmekten, ocak söndürmek- ten, edebsizlik etmekten bıkmadı- nız. Gene zorla vicdanlara girmek, oradaki saadet ve sevinç menba- larmı kurutmak istiyorsunuz.. Hâ. Iâ kanlı pençenizde ezecek kalp arıyorsunuz. — Maksadınız nedir, nasıl bir mel'un dalavere çeviri- yorsunuz. Evet, dünyayı titrete- cek gizli bir kuvvet mi ele geçir- mek istiyorsunuz?. Bekle!. Bekle canavar!. Dünyayı mürdar vücu- dundan tmizliyeceğim. — Benden ibret alarak bundan sonra herkes, her rasladığı papası gebertsin.: Boş sözlerle vakit — geçirmesin, merhamet etmeden, — benim se- ni geberttiğim gibi onun da kafa- sınt ezsin... Loyola bu esnada bütün kuvvel ve cesaretini toplryarak son kozu- nu oynamağa karar verdi. Monklar tam onun üzerine atı- lırken kollarını kaldırarak bağır- diz — Mesih.. Mesih.. İraden yerini bulsun. Eğer kucağına atılacağım zaman gelmişse bu saat mukaddes olsun. İbrahimin oğlunu kurban etmek için bağlamasında ve onu kesmek için bıçağı yakalamasın- daki hikmetinin sırrmın anlamı« yanların, İbrahimin oğlu — yerine geçmek üzere Allahın — bir kuzu gönderdiğini hatırİryamıyanların vay haline!... Monklar olduğu yerde durakla-. | dı.