16 Ocak 1948 Tarihli Büyük Doğu Dergisi Sayfa 11

Ne nik © — Haydi, yücak Artık YAPISHANE NOTLARI... İlk gece ARŞIMDA yere çömel- miş. elindeki sönük si- garayı bıçak gibi kullana- rak ve arada bir «Hey ko. ca Allahl..3 diye naralar zetesinden ezberlediği «asa- yiş berkemal, rezalet ber- devam...» cümlesiyle mem. leketin halini çok iyi be- Jirttiğine inanan katil Ya- kup, nihayet yorulduğu için değil, fakat bazı hürmet. bersin uyu- ii üzerine irene, e Çikarken son sözü şu ol- — Sen, Allah dediğin için buraya düştün, öyle ca Allah, hey, he Hücremin kapısı bir »bal- yoz sesiyle kapandı, Kori. dorda ayak sesleri de ke- silmişti, Hücredeki öbür üç yatak, sahiplerince çoktan işgal edilmiş; benden baş- ka, uykunun sabır ve nis- yan memesine yapışmay. kalmamıştı. Her dakikasına, saniyede bin ölüm vâkası ve sayısız değişiklik sığan bir muharebe gününün şaş- kınlığı içinde akşamı edip de kendi kendimle, yalnız kaldığım zaman, üzerimdeki bütün manevi kurşun yara- larının birdenbire feryadı bastığını hissettim En dar bir vapur kama- rasından daha dar bir hüc. renin içinde, iki demir ran- za ve dört yatak... Benim üstümde (Markopaşa), çok- tan, belden aşağıki kısmiyle çukurlaştırdığı şiltenin bita- raf şefkatine bütün ağırlı- ğını yaymış, hafif hafif hor- lamakta... Yanımda, fatu- ra tüccarı Rüştü Yazıcı, öldürülmüş ve öldürüldük- ten sonra yüzükoyun çev- rilip öylece bırakılmış bir insan gibi, burnunun üstün- de uyuyor. Onun.da tepe- sinde, karantinanın kahve ocağına bakan, genç, temiz yüzlü, mahcup ve terbiyeli bir şahıs... Uykusu da pek terbiyeli; asla horlamıyor, hattâ nefes almaktan bile “lis gencin karalamâları , yastık kenarından sarkan bir kadın bacağı, mehtapda terkos “musluğu hırıltıları ve boğuk ve seyrek öksü- rüklerden başka çıt yok... Bir aralık ses seda namına herşey kesildi ve sükütun | yer altından bir yarık gibi çıkıp bütün Gy ve ha. pzbaneyi yuttuğunu san- dım; ve inanın, iel dine; âdeta sevindim. ilan e bir takım şahıslara bazı mektuplar Diya için; 8 yıl dan-beri zindan bekçisi, e adalar halinde başının al * tından taşıyor Evet, hapishanede en emin kasa herkesce başı- mın altıdır. Şöyle bir doğruldum ve Rüştü Yazıcı'nın, başının” altına değilse bile başının üstüne asdığı saatına bak- tım: Tam 2... Çok uz lardan gelen bir nalın sesi, LA dam aa ski vekil Sırrı Beltio, pa kendimle eye , hiç: beni ip ti . hapishanede bile ban refakat eden, ikiye bölün. mez bir atomun yarısı ha- linde hem benden ibaret | olan, hem de kendisini ben- den ayıran,. şimdi de «İşte bütün sahte metanet ve sa- bırların tükendiği saat çal. dı; artık gizlice ağlayabi- al 72 ME: a lirsin!» diyen kendi ken- dimle başbaşayım... Teselli edecek; başını dizlerimin üzerine alıp rikkatlerin en deriniyle okşayacak, her hareketini affedecek ve on- n ber hareketim için af dileyecek bir kimseye muh- için kimaden af dile. öl imkânı kalmıyor. Hiç alışkın olmadığım tarzda, o kadar hissi, o kadar içli bir ân yaşayorum ki, işte işte, şu ânda helâlara doğ- ru giden yüzünü görmedi. ğim mahkümun ayak sesini, dünyanın en afif ve namus- kâr tezabürü diye kabul edebilir; ve benim olsa, dünyanın bütün bazineleri: ni ona bağışlayabilirim, Ağ- lamıyorum;. fakat sılacı as- kerlerin iptidai hassasiyet pilânındaki herşey, meselâ öyalı bir mendil, meselâ bir «Elveda !» kelimesi, me- selâ «Bizi hatırdan çıkar- ma!» hitabı, beni öldürün. ceye hadar ağlatabilir. Hiç kimseye bir kinse gayz duymuyorum. Galiba o ka- dar can evimden vurulmuş bulunuyorum ki, bütün bu duyguların mâverasına geç- miş, onları kaybetmiş ve buraya düşmeden evvel far- kında olmadığım insan Ooğ-. unun. yabancıların ve baş- kalarının ıztırabına ulaşa- cak kadar nefsaniyet dışı bir hal yaşıyorum. Bir de baktım ki, beni , buralara kadar tâkib eden, “sade, o derime yapışık müz- min benliğim değil, sevgili dostumun evinden gelen şilte, bir gün evveline ka. dar 'hür pijamalarım, yor- gun gömleğim. düşünceli mizacını ihtar eden emek- tar potinlerimdir. Birdenbire, eşya ve ta- biatla”dertleşen bir çocuk saffeti buldum3içimde; ve bütün bu eşyayı, kendile- rini hapishaneye attırdığım için af dileyen nazarlarla Hin kendimi ölüm me- leğine ” teslim edercesine gaflete sarıldım. 14