2 Temmuz 1938 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 8

- Memeli hayvanların en küçüğü Yavrularını süt- le besliyen me - eli hayvanların €en küçüğü Krasi- dura ismini ver « dikleri bir hay - ovandır. Bu hay « vanın boyu ancak ,bir baş parmak kadardır. Görünü- Şü itibarile biraz köstebeğe benzer, Ay şarktan mı doğar? Biz zannederiz ki ay, şarktan doğup garbdan batar. Halbuki hakikatte bunun aksidir! Fakat ayın görünürde sür'ati, arzı kendi mihveri üzerinde dönüş! cak yirmi sekizde biri kadar olduğu için bize şarkta doğup garbda batıyor hissini verir, Küçük okuyucularımız Bay Karun — Ben daha fazla otur- miyayım çocuklar.. Cebimde yüz lira var.. Ne olur, ne olmaz belki yolda bir hırsıza filân rastlarım. BHirsız — Çok güzel söylediniz, ben de yaptığıma pişman oldum. Alınız siz- den aldığım paraları ve tabancayı da, Bay Korun — Ben de size yüz lira vereceğim, kendinize sermaye yapar bir içşe başlarşınız, MONOLOĞ: Ben Ben mır sporcuyum.. ne o.. bosuma bakıp du- orsunuz.. — nerede |ise yüzüme karş: — Fasulye gi kendini tetten mi addediyorsun? iyeceksiniz.. yok, yok; hayır, hayır, boyuma boa! ma bakıp beni Karamürsel i zannetmeyin. ben cuyum.. spor namına ne varsa hepsini bilen, hepsi: yapmış, hepsinde — şampi! olmuş bir kimsenin karşısın da bulunduğunuzu - size ha- tırlatmakla kesbi şeref ey rim, Evet, evet, ben, sporda şampiyonum. .yaptığım spor- ları size anlatırsam ağzınıza sinekler kaçar, — O da ne demek mi? Anlamadınız öyle mi.. ben böyle ko- İnuşurum. Lâfımın manasını anlamak ür ama, anladıktan sonra anlıya- nın hoşuna gider, Bakın, ağzınıza sinek kaçar dememin manası şuydu: Ben yaptığım sporları anlatır anlatmaz hayretten sizin ağızla- rınız açılacak, açık kalacak ve bu açık ağızlarınıza sinekler dolacaktı. Ben bu sözlerin bir kısmını söylerken yutmuş- tum. Buna da sebeb var, Biz sparcul çok spor yaptığımız için çabuk çabuk acıkırız da.. şimdi de karnım acıkmış- tı. Yiyecek bulamadım. Onun yerine lâfımın yarısını yutmuştum. Ne ise fazla uzatmıyalım.. spordan bahsediyordum değil mi? Ben sporun envamnı yaparım, Atlarım., Nasıl mui at- bir dahâ atlamıyacağım, çünkü geçen gün gene atlayacak olmuştum. O sırada da süt- çü gelmiş, güğümlerini pencerenin a! - tına koymuşmuş. Ben atlayınca süt - cünün güğümünün üzerine düştüm. Gü ğüm üzerime devrildi. Yüzümün akile bü işden çıktım ama babamdan da da- yak yedim. A söyliyeyim.. Ben her - kesten dayak yemem ha.. Babamdan yiyorum çünkü o da sporcu, hem biraz Hırsız — Eller yukarı, Bay Karun — Dur hele evime gi » reyim. Hırsiz — Pekâlâ, ama ben de bera - ber geleceğim! Bay Karun — Tabanca benim elime geçti ya, şimdi iş kolay. Çıkar bakalım demin verdiğim yüz lirayı! Hırsız — Eyvah işte bu fenâ soyul- mak sırası bana geldi öyle mi7.. Alın yüz lirayı, «|re ağırlıklarımız müsavi değill, üstelik İrada sırada çalar. İ Bay Faruk nasıl su buldu? | b VF sporcuyum Çalmasından daha hoşa gitti- ği için kemanının kirişlerini almakta mahzur görmedim, Onlar yayın kirişi oldu. Sağa sola nişan alıyor, ok atıyor - dum. Teyzem içeri girdi. e - linde kirişsiz kemanı vardı, — Maşallah teyze, dedim, tek telle saz çalan âşık Ce - malden üstün çıktın. Telsiz keman çalacaksın ha! Fakat teyzem hiddetliydi. Kemanı kaldırdı, başıma vu- racak zannettim ama, ya ba- şıma acıdı, yahud da kemanı «urmaktan vazgeçti: — Ben sana kemanın ki - rişlerini çıkarıp, ok atmanın cezasını gösteririm. Dedi.. Ayaklarile yere tak tuk vura vura odadan çıktı. benden eski, biraz benden usta eporcu |O odadan çıktı, ben de evden — çıktım dur da böyle olduğu için bana dayak buraya geldim. Teyzemden — korkum atabiliyor. Mi 5 Ben boks da yaparım. —Hem nasıl yok, O apordu' değil.. »Benim. sporcu * boks yaptığımı bir görseniz şaşarsınız! dan başka kimseden korkı_ım ;ı'nktur. |Bir gün eldivenleri takmıştım, | Yoktur; — diyorum -ama şimdi teyzem Bizim komşunun be! lunu eve çağırdım. Karşımda durdu! dum. Onun bir yumruk atmasına fir: vermeden birbiri arkasına sekiz yumruk indirdim, Çocuk nakavut oldu. Başına e yaşımdaki oğ- |Rözlerimin önüne geliyor. Kaşları ça - u «|tıktır. Burnundan soluk alır.. bi Ben ona ne ceza yapacağımı bi - tane (lirim; Bilirim. Diye diye evin içinde dolaşır.. Hay- îdi şunu beraber ânelim.. Acaba ne tüm: Savma e$i ü t "lt de_x-uıuıyıa b:_l.ad_mk;v B: e "ıç'rccıa yapacak? Aç mı bırakacak? Onu soağ Böşa Paf p S |biç zannetmem, çünkü evde yemek iş- Tam on diyecel On dememe| |lerine annem karışır, Kulağımı mı çe- ni birden — yüzümde hisset ©O da kecek? Onu da zannetmem, çünkü ku- boksördür haş Çünkü o da beni naka-|İAğImı çekmek hakkı yalnız - babama Vvut etti. Ama doğrusunu isterseniz bu | Yerilmiştir. Anladım, anladım: Bundan maç pek de döğru Sayılmazdı. Bir ke- (Sonra bana yemiş — almıyacaktır. Pek N İhoş şey değil ama.. pek de zararı yok. |0 yemiş almazsa, halam alır.. fırsat kalmadan annemin beş kardeşi- 0 eldivensiz vurmuştu. Baksda eldi - vensiz vurmak yoktur. Nafile.. Korkarsam boşuna — olur. Nasıl anlatayım efendim, — sporun |Hem benim gibi insanlar hiç korkarlar bilmediğim, yapmadığım bir kısmı yok ( m,, sporcu korkak olur mu? — Yaşasın ki.. Son zamanlarda da ok atmaya me- gpör, işte ben spor yüzünden böyle ce- rak etmiştim. Okları ince çıtayı yon -| sur oldum. v ' tarak yaptım. Fakat yay — yapmak 'da lâzım dı. Onu da bir değnekle yaptım. Yayın kirişini de bulmak kolay Benim teyzemin bir kemanı vardır. A_L Fakat — çalmaması | Kİ Daha başka sporlardan dâ bahsede- oldu (cektim âma fazla misale lüzum yok. Benim müdhiş bir sporcu oldu - ğumu herhalde anlamışsınızdır. aF Bay Karu', — İşte saatim, ve param. Bunlardan başka bir şeyim yok. Hırsız — Bu kadarı da bana küfi! Bay Karun — Niçin böyle eli ta « bancalı hırsız oldunuz, halbuki yüzü « nüze bakılınca o hissi vermiyorsunuz. Namusunuzla para kazansanız - olmaz Hırsız — Yalnız çok rica ederim, ta- bancamı bana geri veriniz. Çünkü o ol- mayınca ben âç kalırım. Bauğy Karun — Pekâlâ, al tabancanı defol., Bir daha da gözüme görünme, Hırsız — Soyulduktan sonra, bir ke- Te daha soymak sırası bana geldi. Cü - zel güzel sözler benden paraları, saati geri almak içinmiş öyle mi?.. Haydi di- yorum bekletme.. Saati, paraları çabuk gabuk! yük bir lâstik top, diğer yüz kişiye da Panama kanalı yapılmadan evvel | İstanbulun fetbi zamanında, Fatihinl gemilerini tepeden kızaklarla aşırma! suretile Halice indirdiğini bilirsiniz de « ğil mi? z Panama kanalı açılmadan evvel de ga< yet büyük olan gemisini diğer sahile ge< çirmek istiyen İspanyol soyyahı Gil gel miyi adamlarına bozdurmuş ve sırtta dis İğer sahile kadar taşıttıktan sonra oradâ yeniden kurdurm ştur, ilmecemiz 'Tavşan avcıyı gördü: — Çocuklar kaçalım! Dedi. Siz de avcıyı gördünüzse bulut< duğu yere işaret koyup bize Bgörkleriniz. | Bir kişiye bir futbol topu, bir kişiya büs çok kıymetli hediyeler vereceğiz. Hırsız — Hakkınız var ama ne ya « palım böyle oldu. Bay Karun — Bu işin sonu fenadır, yakalanıp hapse girmek var, Düşünün, ne fena! Hırsız — Geçen sefer insaflı devran- maştım, Fakat bu sefer insafsızlık el « mekte haklıyım.. İşte ne var, ne yok aldım gidiyorum. Fakat şunu da bil ki bir daha karşılaşmayız, çünkü bere ” minki yeminimi tutacağım ha AM