13 Temmuz 1939 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 11
No. 2238—553 vir ve hayalâtiyle Lycidas pagan Renesans devri şiirlerinin ekseri- sinin fevkinde bir sanat eseridir. Sonne'leri Milton un sihirli elle- rinde yuğrularak en mükemmele yakın şeklini alan gonelerde, şair aşk mevzularını pek ender olarak âşlemişdir. Bunlarda daha ziyade vetanseverlik, vazife, musiki; ve siyasi mülâhazaları havi mevzuları kullanılmıştır. Bu sonelerden en fazla tanılanı şunlardır; (Ölen karısına) On his Deceased Wife (Bülbül) To iho Nightingale on Reaching the Age of 23 (Yirmi üç yaşına basınca) The Massaoröin Piedmont Piedmont'daki katliam, ve On his Blindnese (körlüğüne dair) iki kaside. Milton'un son eserleri: Hiç güb- hesiz ki, Milton'un en asil şiirleri, muhteşem inzivasında ızdırab için- de ve kör olarak yaşarken yazdığı üç eseridir: Paradise Lost, (Kay- bolmnş Cennet) Samson Agonis- tes ve (Kazanılmış Cennet) Paradise TReyained tir. Bunlardan en büyüğü, muazzamı, İngiliz edebiyatında Be- owulf'danberi en yüksek epik şah- eseri olarak sayılan da Paradise Lost dur.. Samson'da Yunan üslübu üze- rine yazılmış olan en mükemmel dram nümunesidir. Yalnız bu üç eser için cildlerce tedkik eserleri yazılmış olduğunu hatırlatmak, büyük Milton'nu de- hası, azameti kaşısında duyduğu- muz hayranlığı bir kat daha arttı- rır, Ben de sütunlarımın müsaade- *sizliğinden birkaç kelime ile bu eserleri hülâsa edememek bedbaht- lığındayım. ba Muhteşem münzevi Milton'u ö- lümünden 365 sene sonra bir kere daha engin bir hürmetle anarken, onun asırların üzerinden aşarak gelen manevi ideal sesini daha hâ- 1& 'duyar gibiyim... ibrahini Hoyi UYANIŞ 123 Uzak, özlenen yerdir. “Dost Ahmed Muhib''e, Uçun güvercinlerim yem veren câmilere, Kanatlarınısla ruh masallar taşıtacak, Selâm benden kuşlarım, sonsuz olan her yere; Uzak özlenen yerdir, sevilmelidir ancak.. Açılan kilitleri kapının sonsuzluğa, Zevkle yesin kuşlarım meçhul avuçlardan yem.. Yorgun ümütlerimi verdim uykusuzluğa, Zeytin bahçelerinde gene ağlıyor Meryem... Cahid Safetd Rüyaâlarım Rüydlarımdaki yerler; Ne dünyadaki billür serler, Ne de hülyale şarkıların Hayalden kanatlarla Uçup varamadığı Rengine saramadığı Uzak.. Uzak bahçeler!.. Kim bilir hangi mimari tarsı yapıları, Yeşil aynalardan kapıları İçlerinde renkli güneş aşıkları Yanıp sönen, Kıvrılarak dönen Nar içi sofalatı, Odaları!.. Bahçesinde rengi başka çiçeklerin, Tutulunca kanatları bozlumuyor kelebeklerin. , Her nağmeden, her telden Kanat çırpa çırpa ölen Mevsimi yok kuşların, Alnı pullu böceklerin... Uyanmak tetemiyorum uyanmak.. Yalnız rüyaldrımın olmak, Yalnız rüydlarıma kapanmak, Rüydâlarımda kalmak... Türkân Tangör
