25 Ağustos 1938 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 8

214 SERVETİFÜNUN (1 Yeni Dünya Nimetleri ÇEVİREN: N. İlhan BERK YAZAN: ANDRE GİDE Bugün kendi kendimi vaftiz ediyorum: Yeni adam. Bundan sonra ismim bu olaesk. Bu ırmak benim susuzluğum; bu koyu gölgeli koru, benim uy- kum; bu çırılçıplak çocuk, benim arzum. Kuşların ötüşünden aşkım ses alır. Bu arı kovanı içinde benim kalbim vızıldar. Durup dinlenmeden yer değiştiren ufuk; benim hududum ol! mavi şua altında; belirsizleşiyorsun.. "a Ben ongltı yaşında iken, benim yaşımda bulunan fakat daha hür, daha mükemmel bir gencin çırpınan sorusunun cevabını daha sonra burada bulsun diye yazıyorum. Fakat suali ne olacak! Benim zamanla büyük bir minasebetim yok! zamanımın oyunları fazla olarak zibin dinlendirmedi. Ben halin daha ötesine iğiliyorum; ötesine geçiyorum. Öyle bir zamanın geleceğini hissediyorum ki; bu- gün bizi yaşatır gibi görülen şeyler, ozaman ancak anlaşılır bir hale gelecektir. Ben yepyeni ahenkler tahayyül ediyorum, Daha ince, daba açık fakat belâgatsız ve hiç bir zaman ispat aramıyan bir kelimeler sanatı düşünüyorum. Ah! kim benim aklımı mantığın bu ağır zincirle- rinden kurtaracak? En samimi heyecanlarım onları anlatmıya çalıştığım zamanlar, işe yaramıyacak hale geldiklerini görüyorum. .,. Hayat, insanların his edemediklerinden çok daha güzeldir. Hikmet ise akılda değil, aşktadır. Ah! Bu- güne kadar ne tedbirlice yi b Yeni kanunu dinlemek için, kanunsuz olmak lâzımdır, Ey kurtuluşi Ey hürriyet! Arzumun uzanıp gideceği yerlere kadar, gideceğim. Ve sen sevgilim, benimle gel; olman için tâ oraya götüreceğim. # daha uzaklarda uş Düşünüyorum, o halde varım — İşte, bu ohalde beni hataya düşürüyor. Düşünüyorum ve varım; bunda daha ziyade ha kikab var: Duyuyorum; ohalde varım -— yahut: İna- myorum, ohalde varım — zira oda buraya gelir: Düşünüyorum ki varım. İnanıyorum ki varım. Artık bu üç kaziyeden sonuncusu bana daha doğ- ru görünüyor; biricik doğru; çünkü nihayet düşünü» yorum ki varım, belki bu alayım'a teşmil edilemi- yor. İnanıyorum ki varım da, hayır, çünki her iki kaziyede de Allâhın varlığını isbat için inanıyorum ki Allâh vardır» e geçmeye ayni cür'et vardır. Halbuki, «hissediyorumki Allâh vardır... —»burada hükmü veren benim. Bunda nasıl aldanabilecektim. () Bu parçalar Â. Gide'in «Des mauvelles Nauriturs? adlı kitabından alınmıştır. Gallimard. 1935. 10 Fr. Arkadaş di. Elimde bir kaval var.. karşımda sürü... Çalıyorum kavalı, bu sese doğru yürü... Sırtımı dayadım bir kütüğe kahbelikten korkmam.. Korkmam sürüden çalacaklar, kavalı elimden alacaklar diye Yanımda sadık bir dost var kara köpek... Önümde yemyeşil, uzanan çayır, akar su, ve uzun bir yol.. Bu yerde yalnızım, gel bana !.. Arkadaş ol... M. Dizman Düşünüyorum, ohalde varım - Düşünüyorum ki benim, ohalde varım. — Zira, ancak başka şey dü- günebileceğim — Nasi: Düşünüyorum ki Allâh vardır. Yahut dü- şünüyorum ki, müsellesin zaviyeleri iki kaimeye müsavidir; ohalde varım — Ozaman bu «ben» ni yerine koymak imkân- sızdır; ohalde «ebu» odur. — Ben bitaraf kalıyorum, üşünüyorum ki: Benim. Bütün hep bunlar: İstirab çekiyorum, teneffüs ediyorum, duyuyorum; ohalde varım. Zira olmaksızın düşünebilinmiyorsa düşünülmeksizin var olunuyor. Fakat hissetmediğim vakit var olduğum zaman düşünmeksizin varım. Zira bu düşünme işini mev- eudiyetimin şuurundan &lıyorum. Kiel düşünürken ayni seda basit olmayı bırakıyoru Düşünüyorum ohalde varım; — ZA bir tara he mayan bir terazinin koluna benzeyen — düşün yorum varım'a tekabül eder. Her iki “kefede de in duğnm şeyler var. Yani ayni şey. 9 — 9 İfadele- rini ne kadar verirsem çevireyim nafile, bir kaç zaman sonra, gezinmek ihtiyacını hissettiren bir baş ağmsından başka bir şey meydana gelmez. PARE