28 Temmuz 1938 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 12

No. 2188—-302 UYANIŞ bebini sormiek için döndü.. Fakat bir şey 80- > ramadı ş Kendimi bilmiyorum.. Fakat, öyle zanne- i diyorum ki, içimin bütün çırpınışı yüzüme ka- : zılmıştı,.. Perinin masum bir gülüşle açılan pembe ; dudakları büküldü, Buyük bir itidalle bir şey söylemeden tek» rar sahneye döndü, Ve hiç bir şey söylemeden bu alev kedışt seyretti 1., çi — Ne yapacağım Yarabbi diyordum.. Ne : yapacağım!., Mazim öyle çılgın bis hür olarak kârşi- ma çıkmıştı kiİ.. Oyun bitfi.. (Kızıl alev) dudaklarının gülüşile, çok şey- ler vaad eden son bir kıvrılışla döndü.. Ve bil- hassa bize bakarak sahneden ayrıldı., Sevgili dadı, bir şeyden ağzı yarı açık kadına bakiyordu. Çıkarken sahiden (alev kadın) diye söylendi. Bir cenase gömmüş gibi yürüyorduk. Bir yılı bulan mes'at hayattinız boş bir ha- a, yal gibi Dele li. Birhirinie iyi geceler eman gitmez oda larımıza girdik... Sabaha kadar uyumadım. Bütün sigerelerim bitmişti... Sinirli şidirli dolaşıyordum. Ertesi günü kalmealtı ederken Peri geldi. Üstünde açık mösi bir sabahlik verdı.. Yüsü öyle solgun öyle İarapdı ki.. Onun da kün diğin; anladım.. Gülümsemeğe çalışarak : — Nasılsın.. diye sordu. İçime öyle coşku bir şefkat dolmuştu kil. Bu çoğul yavruyu kollarıma ve Başını göğ- : süme #okarak uzun #zun ağigd — Neden, niçin aliiyormn diyemiyordum. b Benim de işim voşkuşdu.. Ben de ağlamak is- tiyorgum... Fakat aa ada Bütün gün evden çıkmadım. Korkuyordum. Öyle sannediyordum ki, onu görürsem, onunla konüşursam tekrar onun esiri ölâcağım. Perim ne olurdu,. Ve ben, tekrar çamura sürüklenen hayatımla ne olacaktım. O akşam, Öteberi almıya çıkmıştım. Biraz dolaştıktan sonra geri döndüm. » Evin yolu, tenha bir parktan geçiyordu. Yor. gun yorgun yürürken, birğöy $ lerime kadar titreşen bit kadın — Heasan!., Döndüm kımıldamisyadımı.,. Ö dındı... Bana doğru geliyyığu, rında kızıl gülüşü. Kimi vüatdt yahlığını, hatırlatan siyğk iy $ Bilerimi tuttu.. Çekmek int İyice sakal » Yünsyaik v4 Rağladı ik yağla leş Kuvvetğ bile yapı iğgir. en Viçdan me dese, emir diyo, — Yüptım, yoruldum. Npden #eğef” İşkence yaptı bank vişdan, j Öüğetim yanıyor ba adam eN ZE | ği men Düm siye ikin odan, 1 günüm rahak m — Hayat benini. “