No. 1840—155 Roman Teirikasıı 7 çi“ Ph vi” çe ge SERVETİFÜNUN İLK AŞK Va Ke, Say, Ey, *ep, Ta, Re ies e Dedi. Nedir Dedim. İradesi! Bizzat kendi iradesi! İrade, ipsana Imd- ret ve kuvvet vorir, ki hürriyete raoihtir. İstemeyi bil bem hür olursun, hem emir ve irade senin ölür, Babam, her seyden evvel ve her şeyden ziyade yağmak İstiyordu ve yaşıyordu. Belki de, hayatin hünerinden; sırrından uzun zaman istilade edemiye- veğini hisselmişti, kirk iki yaşmda ölmüştür. Zasekinlerde olup biteni babama eri hurda talak atına kadar anlattım. Bir kanepeye olurmuş, kırda cnm neile kumlar üzerinde resimler şapamık, yari dikintli, yatı dalgın beni dinledi. Zaman zaman, büz İn gülüyor, bana tahaf tahal bakıyor, kışa gualler ve cevaplarla beni devama ve teşrihe sevkediyordu. İp tidaları, Zinaydanın adını bile anmaya yanaşımımığı tıra; fakat, kendimi tutamadım ve kızımedil ve dibe vişle yât etmiye başladım. Babam, gülümsemede de- yam ediyordu, sonra düşünmeye vardı ve nihayet kendini topladı, kalktı. Hatırladım, ki evden çıkarken atının hazırlinmaü- gın emretmişii. Mükemmel bir süvari olup eni azgık hayvanları bile keyline ram etme sirin vakıf, kiv- veline malikti, — Baba, ben de beraber gelecek miyim? — Hayır Demiş ve yüzü gene Jükaydıme ifadesini iltifat takınımıştı. — İstersen, sen yelniz git ve seyise söyle, ben bugün ata binmiyeceğim. Bir ande, böyle bir twhavvül gösterdikten sonra, bana arkasını döndü ve şürütle uzaklaşlı. Gözlerim, peşinde İdi, Araba kapısının gözden kayboldi. Müteakiben şupkasm çitin hizü- sından ilerlerköon gördüm. Zasekinlere girdi, kalmadı, oradan çiküt çıkmaz üstü eve yalnız döndü. kendiliğimden yünindüa Bir snatten fazla gelire indi ve aksı Yemekten sonr, Zagekinlere ban gittim. Sulonda ihliyür Prenses, yelmz Hulunuyordu. Beni görünce, örgü izğneslle takkesinin altından bü- şını kaşıyarak, bir istidasımı #etvize çekip çekemiye- ceğimi sordu. Bir sandalyeye ilişerelk: — Memnuniyetle! Dedim. Pig, siliklerle dolu bir küğit nentarak: — Yalniz, dedi, dikkat ediniz; harfler büyük biü- yük olsun. Bugün lüttetmek kabil olur mu, yavrum? — Bügün yazarım, Efendim! Bitişik odanın kapısı yarı açılır gibi oldu. Saçları, mühmel bir (zda arkaya atılmş olarak, Zinaydn, sarı ve dalgın bir simaln göründü. Bana, iri, söpuk gözlerle baktı ve kapıyı hafifçe gene kapadı. İlitiyar Prenses, çağırdı, fakst bir cevap çıkmadi, İstidayı götürdüm ve bütün akşam onu yazmakla meşenl öldüm. — Devamı var — Düşünüşler Hayat müturekesiz bir harpürki orada sil elde ölünür... Şopenhaver Müselles dağlar nrasında en kisa yol tepeden te Niçe peye aşılandır.. Bir nutuk, bir şiir, birsam'at eseri, om yaratmak i#teyenin bizlerini ihtiva ederse şekli ne olursa olan güzeldir. Göüstavlö Bon İnsan ancak oynadığı nisbette tam ve kümildir.. Şiller İnsan ancak çalıştığı nisbette tarı ve kümüldir. Küyo İnsan onenk okuduğu nisbette tam ve kümildir. S.N Bvvölee inanlar müfit olan şeyler maziye kü- riştakları zaman güzel görünürler. Spenter Hiç bir çehre hayalde görüldüğü kadar “hakikatte Ahmet Haşim güzel değildir. İstirap gan'atin sülnineşidir.. : Elif Naci