23 Nisan 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 17

p No. 1810—125 b SERVETİFÜNUN 333 AMERİKA'DA SEFALET NEW-YORK'UN İÇ YÜZÜ Yazan: J. G6, Fleury — Geçen nüshudan mubat ve son — Ev kadını yetiştiren müessese dedikleri yer Basat River caddeşinde bir meyhane idi. Buraya her mil letten vapur tayiaları gelirler, kaçak içki içerlerdi. Zavallı çocukcağız mütemadiyen her Tisandan kilür- ler duyardı. Birgün tayfalardan biri kızı kucağına otürttu. Çocukçağız sesini çıkaramadı. Fakat kızdığı, içinden isyan ettiği belli idi. Meyhanenin ashibi kalıkahaları attı, Fakat bütün bunlar kapalı bir kapının arkasında geçiyordu, Nö- betçi polisin bulunduğu sokakta ise gayrı tabii hiçbir gey yoktu, Cinayetler neden çoğalıyor? Newr-Yorlöun zenci mahallesi olan Harlem ismi insinin hayaline sabahlara kadar açık olan ve esmer tenli, ahenktar vücutlu kızlarla dolu kabareler, cazlarının karışık gürültüleri, ekşi kaçak alkol koku- larına ve sigara dumanlamna kari şan gizli meyhaneler, kalıkahalar, şarkılar, bitip tükenmiyen küğık oyunları,ve güneşlik yerlerde uyuk- lıyan zenci çocukları getirir, Fakat ayni zamanda her sabah, New-Y ork taki havai tren (€levated), (Mar- hattan) a doğru büyük bir zenci hamnlesi taşır. Bu zenciler pis giyinmişlerdir. Fakat bir saat sonra tekrar dikkat ederseniz yine ayni adamları asansörler içinde kıpkır- mızı elbiselerile ve bir lort kibarlığı ile delaşırken görürsünüz. Size bu fakir insanların Wali- Siresf'teki mali izmihlülde Ameri- kahlardan çok zarar gördüklerini söylersem bana inanmazsınız, Evet, zenciler, borsadaki iflâsta beyazlar- dan daha çok zarara girdiler, Ama diyeceksiniz ki bir adami nasıl zarar -edebilir? Bunun cevabı basit: Zenci Kadeve bir hizmetçi idi. Pahalı değildi. Oldukça da tembeldir. Bir lüks eşyası olmadığı gibi kullanılmasi da zarüri değildir. İşler yölunda olduğu, harcanacak fazla para bulunduğu zaman onu kullanırlar. Fakat iş adamın kasasındaki dolarlar eksilmeğe başladı mı, buna gidecek ilk kurban zencidir. Meselâ dölüri bile ulmuyan hi NewrYork'ta Tribün gözetesi idarehaneni Tercüme eden: Mahmut Şerif bir bankada iki zenei kullanıyorlardı. Birisi sabulhları temizlik yapardı. Diğeri bütün gün kapı açardı. Şimdi yerlerine bir beyaz alınacık. 2 zenciye verdikleri paranın daha azını onü verecekler. Fakat iki işi de görecek. Yine bir ailede ağır işleri yaptırmak için baftadü iki üç dela bir zenci getirtirlerdi. Şimdi evin hizmetçisi ister istemez o işleri de görecek. İşte böylelikle yapılan birkaç dolarlik tasarruf zencilerin ekmeğine maloluyor. Bu vaziyette, Wall-Btrect'teki 1 niğin rtesi günü,k i larda; şekile ters» lerden, boyacılardan mürek- kep bir kafile Harlem'e döndü. Simdi bu adamlar açlıktan ölür yarlar, Umumiyetle metruk (evlerde yaşıyorlar. Fakat belediye tarafın- dan gönderilen yıkıcı, bir sabah makindarile başlarına (o dikildiği şaman orayı da terketmiye rdö- burdurlar. Yiyecek yemekleri de yok. Mühtaçlara muavenet cemi: yebleri de onları tanımaz. Yalnız ; «Çalışın!» derler. Âlâ ! Çalışin, ama nerede Yazın pişerler, kışın donarlar, Karınları her zaman boştur : sinir lenirler, Bu sırada bir boçtlegger gelir : — Yemek mi istiyorsun * Para mı istiyorsun ? Yeni elbise mi istiyor- gun * Öyleyge beni takip et, der, Açlıktan başı dönmüş, gözleri kar rarmış bir insan bu hayat, para vadeden teklife nasıl müukgvemei edebilir ? Ve elinde bir rövelver onu takip eder. Eğer New-York'tn ve Müttehidi Amerikanın diğer büyük şehirle rinde sefalet bu kadar salgın bir alet şeklinini almasıydı hiç şüphesiz cinayetler de aznlırdı. Tam, İmiş Amaeriknliya sorunuz size genicilerin saten sefalete alıştıklarını söyler. Misal olarak ta size onların şarkılarım gösterir. Bu şarkılarda zonçiler hayatla yeğâne emellerinin altı sağlam bir ayakkabı. ile delinmemiş bir şapkaya sahip, olmak olduğunu söylerler. — Devsmı 336 ncı sahifede — e “ m