29 Ağustos 1929 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 12

634 - ” ve e em eN Bu nushamızdaki «Matbuat Hairaları» nda isimi geçen Ti i © Ressam «ZONARO» nun tabloları No. 1724—39 Odalık Çilli kız Fransız şiirlerinden: Şiir: Azimet Ben... «Henri de Rignter» den Bir daha avdet edilmiyen denizde yola çıkarken, ya'nız bizim uzun muhabbetimizden devşirdiğim bir gül götürüyorum. Herşeyi terkettim: Adımlarım hâlâ kayıtsız kumlara nakşolan a izlerini birakiyor. Dniz, met halinde iken, muzinin bıraktığı müphem emareyi pek çabuk silecektir. Yola çıkalım! Sert rüzgâr benim gergin yelkenlerimi şişirsin ve beni arkaya, kaybolan topraktan uzağa sürüklesin. Orada, ufukta, evinin damındaki kiremitler henüz s'cak olan bir başkası ağlasın, orada, ufalmış ve şimdi pek uzak ka'mış olan u'vkta.. O, evine, tarlasına ve çeşmesine İri çeksin! Ben kapıyı ka- pıyorum ve ağlamıyorum. Ve İlâh beni ölüme sürüklerlerse dileriti ki hain ve tehlikeli denizin a kazdığı mezara dalga- lar beni gömsünler ! Zira ben, yola çıkarken beni geminin pro- vasında mes'ut ve neş'eli ayakta gördüğün gibi öleceğim, elverir ki benim aşkımla ebediyen canli olan gül fırtınayı rayıhalandırsın ve rüzgfri tatir etsin ! Günlerim dar bir kuyu, Gecelerim. bir dehliz, Uyusam da yenemem içimdeki korkuyu... Gözlerim isli camdır; Üstündeki alev iz Gurubunun gözyaşı cama düşen akşamdır. Benliğim bir harabe, Vücudüm yosunlu taş: Asırlar gören başım; üzerinde kitabe, Birbirinden utanır üryan kalan göğdemle Gözlerinin , çukuru ikimezar olan baş: Mademki örtemiyor onları toprak bile... 8 Temmuz 929 Muammer Lütfi