26 Ağustos 1937 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 14

Z pUSuNL00ar we) NoK yey) İuryyAre 103 nol Sit 'repmpurejdes 403 Teyuo) Y0 5oS *upus HApumur; doLupP ADDuo,, "Turpıaysı Yevaye TESpred Nzey Iça Peyez Ât — Ctavfimu NPrsftod av 1ap) — Heyhat, yavrum, Hak onlarındır. Ne isterlerse biz onu yapmıya mecbu. Tüz. Çocuk evvelâ cevab veremedi. Saf alnının ortasında husüle gelen çizgi derin derin düşündüğünü gösteriyor. du. Acaba bu küçük melek ne düşüne. bilirdi? Biraz sonra saf lisanıyla bu- nu anlattı. Çok hassas olan zemini “ hazırlamadan evvel söze <i __'__..—_— mn' tı. Lâkırdısma başlarken minimini el. leriyle genç kızım yüzünü okşadı ve yavaş yavaş şunları söyledi: — İnci çiçeği anne... Eğer istersen her zaman beraber kalabilmemiz için ben bir çare buldum. — Ne gibi bir çare ya ? Çocuk, güzel kızı hem öpüyor, hem de sözlerine devam ediyordu: —'Bulduğum çare şu: Ode'yi biliyor sun ya!... — Öde mi? Hangi Ode?... — Canım Perin anneye, biraz evvel bahsettiğin Ode işte anneciğim. Ben bebakle oynarken sizin neler konuş. tuğunuzun hepsini, ama hepsini duy- dum. Lu'z heyecanlı bir sesle ilâve etti: — Bil'yor musun, İnci çiçeği anne- ciğim.-. Ben Odeyi çok seviyorum... Genç kız adetâ şaşırmıştı: — Fakat sen onu tanımıyorsun ki.. Luiz tuhaf bir inatla tekrar etti: — Tanımıyorum ama, bununla bera Oec seviyorum, Çünkü sen de onu se. #İvorsun İncl anne kimi severse, Luiz ılı onu sever, Ind çiçeği gayriihtiyari kızardı: ş B | 9 İRiyiçi; sezE Pigar İpiplecE D ÜRCpEtçi ÇeRe S İs3 SEğellis İ ŞElgdEÇE Cir5 £ teş geğiİri ş ie$d gz Tğek £ gl İşieli > Ffle İşi (eti & (ts 38i Gi > âğâ—- .A e , g” Söşç € g £ AA M aâğ R ğîs gğ—ı " | budte a£ p0 D la5 P ml 'eit ee DD y 'RERE B A, İ ğ îâg E 5 (b2ü Si0 di © K klee F CA o g : K ı & â' Eğş çe ğğ &e Zdi GA OA RE ÖSE B e bELİ T AE tü & Ğ p g Si d Bi Ha g M ADE ğ A S A LA bi ğ H PU Y tt gl İşrE| Sişçaelk FErşR.! îğm.ğâ—“gğ ğğ;"â b | îğ%â 3Eğaâğğî SK Ça Ş $4 B gübörti'e ee £ .î% .2 ö$ & ğğg ğ-""';%'—ğ isE Üü ea L FÜSE b &i £ ; ön EöSi 11f 3çi - . e y 7 şir S İLGD Gli: Gdet 5i Biş ©P sb 'Ş bi dt DÜ Gş gi ei Üü et ç * ğ Ço aâğ’—îagsığğ 'îğ'ğ St : ğ%ğ : %g MA MA ü B G ğ R S7 £ İ B & B L P İ Bi 32 i?İRD'AY'A'NIN KIAZI İnci çiçeği de ağlıyacak bir haldey- — Ben böyle bir şey söylemedim. — Söylemedin ama, ben hissettim, Hem galiba o seni çok seviyor. Lu- iz cici annesini sevenleri çok sever, İş. te ben de onu seviyorum., Çünkü seni müdafaa etti. Madem seni seviyor ve evlenmek istiyor, sen de onu kabul et. melisin! Ben de onun kızı olurum. Söy lediğine göre o kuvvetli, hem de çok kuvvetliymiş. İkimizi de müdafaa e. der. Yalnızlıktan kurtulursun, artık ağlamazsın. Yalnız senden bir şey rica ederim anneciğim, “evet” de, Haydi anneciğim “evet” de. Perin de heyecanla bağırdı:' — Gördünüz mü küçüğü. En doğru yolu o gösteriyor. Matmazel, bu çocu. gu dinleyiniz. Onun sözlertnin kıymeti çok büyüktür. ' İnci çiçeği şikâyet etti: — Hepiniz bir oldunuz, bana hücum ediyorsunuz!., — Bâşka çare yok ki... Bu çocuğun sözlerini Allah ona söyletti. Kont dö Valver iyi kalpli bir adamdır. Çocuğu evlâtlığa kabul eder ve onu korur, E- ğer günün birinde küçüğün anası, ba- bası ortaya çıkarsa, o vakit sizin de hakiki evlâdımız olacağı için, bunun acısmı o kadar hissetmezsiniz. Eğer babası, anası bulunmazsa Valver buna bir baba olmuş olur. Bana inanınız matmazel, sizin için saadet budur. Çiçekçi kız içini çekti: — Söylemesi kolay, fakat iyi düşü. nürseniz: bana olan muhabbetinizden söylediğiniz bu sözlerin yanlış olduğu. nu anlarsmız. Asil Kont dö Valverin benim gibi ismi cismi belli olmıyan i sana kim sövledi? | fakir bir çiçekçi kızla evlenmesi doğ. ——— ——— 0 — Emin olunuz buna lüzum cr9 1HEITI1SHAGIT dOZLİLONI 1HE'TSHAU EDZI'IIONI_ sro Üa | : M 5n gİsili İllşi a a 2 i).ogi Btlos &4 18 c 5)e '“_Sğ v âğ Ç L EğLUŞhîğâğ 4 üğğ â;g P SO Rileli ÇiS; H a n ye " eZi .o 5 .:: ğ :â ğ..ğ îğ»ââğ 'Eg.ğ.î.â S'â ğ: ğ A L H E L LE 'Ö ; ğ : o gUğEğğğğa Ğ:ğ!â B1 İ3 40 " 5 NiwWi(53ti d3 0P 18 Ö7 5 — a —ım' 33311 y G9 gea — e eg —EtMı(iişi 23067 id.d4 4 v K K B _ b . , Ez M MA z OVili; (:101 13082 4f — BV a mı H p İsi mâ e — g)a 5 . 5A0 glaği (AB z hu âggğlahğsoön :N E'” a — ) 2s53? £i Ö- — 0 K n ei Dir Şia Gecilgddca EEİSİ A b g - - BP ÜN g"âğ y SŞ A £elü <oşk ! gll NE Va ae MAL sELR O CA ARLİR a S .- g B Ag'ğ îğ Üçaez? $ S P ĞAS 1ç13 30 g3 İ03101i ş' ga*'göğ ğğ R 5 A —ö_ı-u D Pa Şelge dşa 25 31 gödi ll K Ha haf 'a © - G’â 5 Ç püşb3 1 pla, 59 5ç Sizi a © âsğgğfîğîâğg & “vöke ğ L e LT Fi ELR YA %%Eâsğ— Büçe 05 AtEA, . S Ftf SİJEERSSEBtyi” CESARar : Illâllğllllğclngğlâlğ _ B B B A A ü ” . u* PARDAYANIN KIZI ; e a & l İ İ p İ 41 İhtiyar kadımn inadında 1srar edi- yordu: — Neden doğru olmasın! Sizin Kont dö Valver kadar, belki' de ondan ki- bar bir aileye mensup olmanız im. kânsız mıdır? Size matmazel diye hitah etmemi isti. Yorsunuz, ben de itaat ediyorum, Fa. kat kendimi nekadar sıkıyorum bifi. yor musunuz? Çünkü görüyorum ki, siz benim gibi adi bir aileye mensup değilsiniz, bu yüzünüzden bile bellidir. Belki günün birinde peder ve valideniz le buluşursunuz, — Peder, valide... — Evet, kimbilir bir gün biribirini- zi bulıu'sunuz. belki de onlar sizi a. rıyorlardır. Ben öyle ümid ediyorum ki, bir gün buluşacaksmız. O - vakit Kont dö Valverden yüksek olduğunuz anlaşılacak, Kont da sizinle izdivaç sa Yesinde şerefini ziyadeleştirmiş ola - caktır. Çiçekçi kiz kederli bir tarzda şun. ları söyledi: — Siz, gözleriniz açcık olduğu halde uyuyorsunuz,... Anam babam beni dü. şünmüyorlar, İsteselerdi, şimdiye ka- dar bulurlardı. Hem artık bundan bahsetmiyelim. — Peki öyleyse, Mösyö lö Kont dö Valverden konuşalım.. — Hay inatçı Perin hay,.. Mu. hakkak bu gibi şeylerden konuşmak istiyorsunuz ha... Ben Mösyö;Valvere bu sgbah o kadar kat'i red cevabı ver. dim ki, şimdi fikr'mi değiştirsem bile ©, bir daha _aynî teklifi tekrar edemez. O halde ben mi onun pesinden koşa. yım’ Bü güzel öolur mu? size tekrar müracaat edeoekt.lr O vakit yine onu reddedeww kücük Luiz hakkmdaki hakikati oldir ğu gibi anlatırsmız. Eğer namuslu bİF adamsa ve sizi cidden seviyorsaâ nız uğruna çocuğu evlâtlığa ka der. Bu iş de böyle nihayete lur. Güzel kız henüz ve tamamen M edilmiş değildi. O dakikaya kadaf di ve düşünceli bir tavırla lmıı:l“!*""syı dinlemiş olan küçük Luiz biıdB” çiçekçi kızın boynuna sarıldı VE — Cici anneciğim.., Güzel M ğim, ne olur, “evet” de. gümlelerin ' İ TÜrrer Z UL Üa ö*r _ı' - * J Af J. a * Çiçekçi kız bu sözlerden sonraâ art | mağlüb olmuştu. — Pek âlâ yavrum, senin hatırm için evet diyorum. - dedi. « ! Luiz sevinçle minimini ellerini ” piyor ve: bd' — Ne saadet, ne saadet . ĞİW rıyordu, İhtiyar kadma gelince, ? tatlı tatlı gülerek: — Buin olunuz kibu tedakârlıği bundan evvel düşündüğünüz M'w lıktan daha faydalı ve hoş 01 İşte, Kont dö Valver acele etM” bek”' çitin arkasında bir parça dahâ mek cesaretini gösterseydi, YM yazdığımız mükâlemeyi de di UY"”IW Halbuki Valver konuşmanm , W da hiçbir şey öğrenemeden O oradaf zaklaşmıştı. eĞ Valver — güllerle 'süslenmiş köyden uzaklaştıktan sonra donmüştiı Yold& ne yaphsmı' o E'în“