10 Kasım 1939 Tarihli Vakit Gazetesi Sayfa 1
ÜDARE Evtmtakaca CadilSTANBUL | WTölgraf #YARITAP ostatkutusu: 46* N 424070 Kİdare) Cuma 10 İkinciteşrin 1939 YIL: 23 * SAYİI: 7844 ölümü üîıeıinden geçen yıl ona olan aşkımız ve minnettarlığımızı derinleştirdi bedi Şefe Ebedi Şefe " hürmet Atatürk'ün ölümünün yıl. dönümüne girerken onun nu. kaddes asını hürmetle anıyoruz. Ölümü — üzerinden — ge. çen bir yıl ona olan hayran. lığımazı eksiltlmedi, arttırdı. hlum-vız ve matemimiz yü. Siz fanilerin bir e- duyduğumuz ni. hayetsiz tahassürdür; fa. kat ebediyete intikal edcn ilere karşı tecelli. esbit etmek mümkün , Ciyobiliriz. ki br tinin refah leketi üzeri laşmaktad -. Evet, At k öldü; Fakat v siz erkar'a kal. de — yürüy en türkün dedi Türk mille ni yenen « değil, Türk yokluğunu duyurmumuıya ekkel bir hüsmü talih tirssali olarak işbaşındadır. Atatürk'ün Türk milletine yaptığı en büyük iyilik umu. mi harbin sarsıntıları -içinde yılnl.ın Osmanlı mq)ml(ılu. gunun enkarı uııııı'hn yeni hır Türk ve istikbalde ona her teklikelerden korunmak — yo. lunu göstermiş olmasıdır. B yol da milletin kendi kenci itimat etmesi, hiç bir z0 önünde yılgmlık gös mesidir. Büyük kurtartemın — ö'ü. münden sonra zaferleele çirdiğimiz bir yıl - bu bü: hakikatin en canlı bir de dir. Ebedi Şef'in manevi huzu. runda eğilekm. ASIM US - ” K eç Buçgünkü büyük ihlifal Üniversite gençliği Üniversitedeki merasimden sonra Cumhuriyet âbidesine çelenk koyacak Buzün Bbedi Ataltürkün ebedi hayata İa linin ikinci yıldönümün döyiz. Bu münascbetle y ta Büyük Ata n hât Ia anmak için ihti- Ütün müessese- © ilân edilerek karar-| laştırılmıştır. bi Millt Şef İamet İnönün millete olan hitabesi radyo-|"Büyük Kamutay; şimdıye kadar olduğu gibi da okunacak ve müteakiben Yaıan Hakkı Tarık us __—_———_-'__ (Devamı 3 üncüde) rke ait hatlıraları un son SOZU esiyle babasının ilk deta- Sabık Başvekıl Celâl Fayarın Âtal eli Ee aa Jlk Reisicumhurumuz bızden bin hürmetİf Unu! amıyacağı- mız günler Yazan: HİKMET MÜNİR EÇEN gsene buğün- G den başlıyarak ke di hayatımın olduğu kadar gazetecilik mesleğimin de en müşkül bir vazifesini üze rime alarak Atatürkün ölü- müne daâlir inlibaları tesbite memur edilmiştim. O hazin büdisenin işte bir tarafı: Dolmabahçe Sarayında ziyna- ret günlerindeyiz.. ... ayağı tahtadan, lükle — yürüyen bir adam, yanı başından sel gibi akan mütcessir halka yol vererek değneğine daya- na dayana yürüyordu... Her adımıtnı mecburi bir durak- lama takip ediyor ve her Horleyişi sürüklenen — bir adımla tamamlanıyordu. Dakikalardan sonra çıkış Kkapısına geldiği zaman: — Çok şükür, dedi.., Aya- Bemı kaybettiğime hayatım- da birinci defadır ki şükre- diyorum... Herkesin, başka- Tarına da fırsat vermek Jenmo yüzünden uzun za- man kalabildim. kırpılmış simsiyah set- re pantalonu, sarı balmu- Mu gibi yüzünden mütevazi bir klise papazı olduğu an- Laşılan bir adam, ayakları- nın ncuna basarak geçtiği ziyaret salonundan çıkar- ken, o kırmızı sancağın sar- dığı sandukaya bir defa da ha bak*-ar ve sonra: — Hey emsalsiz insan hey... Beni de -o uzun saç- lar, tablakalıp siyah serpuş ve harar gibi kara cübbe. den bu medeni kıyafete so kan sensin, ha,.. Sana ham- dobsur der gibi başını başranlıkla —önüne eğerek dızarı çıkıyor, ... İYARET dönüşü Dol- Z mabahçenin — Beşik- taş cadkdesine bakan kapır sından perişan bir dizi ha. linde çıkan kalabalık ara- sında, dört yaşında kadar bir çocuk, kendisini elinden tulan babasına bakıyor: — Baba ne oldun? diyor. Neden — ağlıyorsun?.. — Ata- türk mü öldü? Babası gözlerini uğuştu- rarak ona bakmadan: D yayrum; diyor.. Bus!. Çocuk, öbür uçtan anno- sine bakıyor, O da ağlıyor.. (O güne kadar heybetli birer ©0 İçtorite olarak - tanıdığı an- dir gördüğü bu bitkin hal- bütün işlerinizde başarılar dilerim.,,|lerine hayret içinde, sesini çıkarmadan tıpış tıpiş yürü- Yazısı 3 nell sayfamızda —İycr, — (Deramr 2 incide) A LA K
