22 Haziran 1938 Tarihli Tan Gazetesi Sayfa 7
<—— 22.6-938 TA N Fevkalâde mühim hâdiselere ve müzakerelere sahne olan güzel Türk Antakyasının umumi manzarası., Orgeneral Asım Gündüzle Mülâkat Türk Askeri Heyetinin Antakyada Oluşu Her An Coşkun Bir Heyecan Yaratıyor Hatayda Türk Askerlerinin de Vazife Alması Prensibi Esas ltibarile Kabul Edilmiştir Antakya, 17 Haziran (Hususi surette gönderdiği- miz muhabirimizden) — Sular kararıyordu, Antakya- ya girdik. Otomobille Karşı yaka —Asi nehrinin Ce- nup kısmı — sırtlarını tırmandık, dakikalar cok uzun geli Nihavet sehrin ilk evleri -şoförüme soruyorum: önündeviz ——Osmanive — Antakyaya giriyoruz değil mi? Onun bana ilk cevabı makinesini frenlemek oldu ve bundan sonra dili çözüldü: — Soldaki şu evi görüyor musunuz? Burada Asım Gündüz var! Evvelki gün Ankaradan gelen Umum Er- kânı Harbiye İkinci Reisi.. — Evet, dedim, onu yarın burada ziyaret edeceğiz. Yıllardanberi, Türk dünyasını iş- gal eden Hatay davasının en üuteşli bir işgüderi oluşum, o anda bana 5a- bir mefhumunu hatırlatmıyordu; 0- tomobilden atladım; Orgeneralimiz Asım Gündüzün misafir olduğu evin kapısına koştum. Orada Hatay Halk Partisi polisle- ti vardı; sordum: — General, gündüzleri saat kaçta |ti: müzakereye gidiyorlar? — Bir arkadaş verelim, size rehberlik etsin. * 19,30 da şehrin göbeğindeyim; reh berim olan Halk polisine $c — En sakin otel neresi? — Yıldız oteli, dedi, maamafih Tu Şi virde mn: — Sabahları 8,30 da. Ve ilâve et-' ha konforlu amma l | Orgeneral Asım Gündüz, Antakya sokaklarında her an karşılaştığı halk kütlelerini selâmliyor rizm (Antakyanın en lüks oteli) da- Onun sırtını — Ben konf. tüsüzünü arıyorum! Değişen bir otel Antakyaya varmadan şoförümden oldukça malümat almıştım. : Bunun | için misafirperver Türk Halk polisi- ne şehrin vaziyetine yabancı olmadı- Orgeneral Asım Gündüzün Antakyada verdiği ziyafetten bir intiba ğımı anlatmak istiyerek ilâve ettim: — Turizm oteline şüphesiz gide- mem!? Bunu söylemeseydim belki daha iyi olucaktı. Bu rehberimi neşterledi X Okâsirm olellikleri çıktığını de yalin. — Evet, dedim, orâsının sözüm düşmanlarının y : ymuş öğrenmiş bulunuyo * , iü Türk askeri heyeti Antak fir olduğu Sürey Gece hayli ilerlemişti, Saat 10.18. ” çen delen ire gizle bahçesi, srdaki muhabirim Odümi öğrendikten sonra rehbe- indik. Uç met ,rı olan buyük komutanın Ü te bir mesafede-Asi nehri, Antakya- | hini kuşatmış; Antakya “Ti yı ikiye bölen pırıltı. ku bir | onu. alkışlamak: için be kordela halinde önümüzde. Asım Gündüz o dakikada Payastan itibaren aktarmalıyan, bir sabah gezintisinden dön, imtiyazlı hat Bin müşkülâtla Or; nı arabasından farksız v tiği evin kap İda geçirdiğim sıkıntılı sâatlerin yor rinle otelin kapısına tolsaydın görec , İduyacağın alkış ve sevi kika bile hâlâ devam bu hudutsuz heyecan komşu yurt kö şesinde sakin muazzam bir varlığın yine istündeki trenin kağ- Antakya Türklüğü, Antakya genç liğinin alkışları yorulmadı. Ve bu al- 8.30 olmuştu. ve » ye kom- | Orgeneralimizi, misafir oldukla - ufanı, orgeneral in, Türke — şu yurt köşesinin güzel h ple do |rı köşkün arka bahçesinde ziyaret | Fransız askeri müzskerelerin luyum. İettim, pılmakta olduğu Antakya erkek |! İsesi binasına kadar uzadı Ar alık dar takip Rehberim beni biraz ötedeki, Gün düz (Ampir) sinemasının terasina İgötürdü. Yorgunluğum © isticalime |at kadar süren mis mağlüptu; gazozlarımızı ayakta içe-| da kümandan bel rek ayrıldık. Şehrin umumi caddelerinde dol Halkın sevgi ve saygısı Asım Gündüzün yanında y r, Kumandanı oraya ka iretim esna: yirmi defa köş- kün ön bahçesine çıkmak mecburi - yetinde kaldı, alledil an rü” Antakya lisesinde, Tüfkün tek dav mek üzere olan yet kertesinde olduğunu bilen Hatay şıyoruz. Her taraf kapalı, kahveler -| Orgeneralimiz çok mütehessisti. | Türklüğü, Antakya gen ani deh gazinolardan başka üçik bir yer Çok meşbudu. Bâna şöyle diy aya ali > ei Gigi yok. Gecenin sükünunü Tunuslu dev riyelerin mahmuz gıcırtıları ihlâl e- diyor. — Evvelki gün burada bulunmuş Arkası: Sayfa 10, sütun 8 da) 12,35 de otele dönüyoruz. ve sast dörde As b tel penceresinin önünde rehberimle 5 no konuşüyoruz. O bana, geçen beş sa- at içinde hep dert yandı, çöl ortasın- da susamış bir yolcuya matrasını us zatan bir sahavetkâra bakar gibi bak tı; sevinç dolu bakışlarını bir an göz lerimden ayırmadı. * Antakyays geldiğim gecenin erte- si sabahı, saat yedide çurşı köprüsü- nün başında olan yattığım otelin o - dasına sokaktan dolan bir alkış tu- fanı üzerine uyandım: — General geçiyor Sordum: dediler. — Hangi general? — Bizim genersl! Asım Gündüz. Başka kim alkışlanır ki burada? Ziyaret programımın ön plânında o geliyordu. Saat 8.20 de Orgeneralin ikameti- ne tahsis edilen, Bay Süreyya Hale- fin evinin önündevim. Fakat bu evin bahçe kapısına yaklaşmak çok güç. Sabahin bu erken saatinde hemen bütün Antakyalı kıymetli misafirle- beklemek için Antakya sokaklarında Türk erkâm harbiye heyetini toplanan kalabalıktan bir manzara
