Birinci vazifen: Türk istiklâlini, Türk Cümhuriyetini ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir. — linci sayfanın devamı — «Sehim» e verdiği için hayıflanır durur idi. Diyunuumumiye Konso- lisleri topladı, Unifiye denilen Muvahedeleri çıkardı. Rumeli de- mir yol tahvillerini düştüğü çukur- dan güya çıkardı, devlet parasız kaldıkça ağır şartlarla yeni borçlar vererek kendi hesabına çok körli işler gördü. Ve nihayet bir güne geldi ki Diyunuumumiye idaresl Maliye Vekâletinden ve hatta dev- letten çok kuvvetli olmuştu. Ve iktisaden bizi kemiriyordu, 1918 den sonra Diyunuumumiye tekrar daha ziyade caniandı; son kalan kanımızı dahi emmeğe kalkıştı, eski borçların faizini altın olarak istsmeğe kadar kalkıştı. İşte bun- ların hepsi Lozanda temizlendi, İstanbuldaki eski Diyunuumumiye sarayı şimdi gördüğünüz mektep oldu ve Diynnuumumiyeciler Pa- risto tezgâh kordular. İşte Cüm- huriyetin kazmasile &8on sökülen ve atılan Diyunuumu- miye budur. Son derece gevi- nilecek ve iftihar edilecek olan bu kuvvetli hadiseyi candan ve gönülden saygılarla yadetmek yü- rekten gelen en samimi borçdur. Diyunuumumiyede Türklüğün tek bir mümessili vardı o da 'Türk dayinleri vekili olan bir zat idi. Diyunuumumiyede kendi mü- messilliğimize imparatorluk devrin- de ve meşrutiyet zamanında çok kıymetli yurddaşları seçmiş idi. Bu meyanda benim hatırladıklarım meşhur tarihçi ve mizancı mef- hum Murad bey, müzelerimizi ku- ran ve kurtaran Ethem paşa zade Hamdi bey merhum ile çok sevgi- 11 arkadaşım Hüseyin Cahid Yal- çındır. Diyunuumumişenin hizmetleri de olmuştur, o da bizlere düzgün çalışmağa alışdırılmış ve hesapdan kitapdan snlar ufak memürlar ye kökü Okuyucularımızın Cümhuriyet ve Şeker Bayramlarını kutlularız tiştirmesidir. Bu memurlar gonrs- dan çok iyi işler görmeğe muvaf- fak olmuşlardır. İşte Diyunuumumiye hakkında. ki hatıralarımın bir kısmı bunlardır, onun eski muhteşem binaainı da Türk gençliğini şetiştiren bir mek- tep görmek dahi büyük gevk ve- ren bir hâdisedir, Ahmed İhsan TOKGOZ 17 — Servetifünun — 2506