10 Mart 1932 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 19

No.1856 —171 MEDİM Zaten beni çıldırtan bu kokun, bu tenindir! Busende gül çeşnili bir şeker lezzeti var, Bu dudaklar ne zâman koklasam şarap kokar! MESTİNAZ, şub. Sen gelmeden bir dolu içtimdi aşkımıza! KEDİM Bir tat ki dudağından ruhuma sızâ siza Beni sarhoş ediyor, beni sarhoş ediyor | MESTİNAZ. baygın. Nedense aşk insanı böyle bir hoş ediyor, Seni hiç görmiyorum sanki bu dakikada! KEDİM, andişali. Ya gözlerin nerede? METİNAZ Arkada, çok arkada. Küşke bakarak. Bu sanki bir hayaldir, bir gölgedir, bir sistir, Bu sanki bilmediğim, duymadığım bir histir, Bu nedir, bu çırpınış kalbimin tellerinde? KEDİM Gözlerine bakayım, gözlerine | MESTİNAZ Derinde, Çok derinde gözlerim... NEBİM, sarsarak, Mestinaz, ne hissettin? Söyle, söyle.. göğsümde kıvrılan bir şehvettin, Fakat hiç bakmıyordun yüzüme, hiç, Mestinaz! MESTİNAZ, rüyaemdan silkinerek. Dalları gümüşliyen aya daldım... Cebri bir gülüşle güler. KEDİM Yaramaz! Başka bir aşk içindir korkarım bu dalgınlık! MESTİNAZ. sayıl bir itirerla, Buna nasıl ihtimal verirsin? NEDİN Ah, kadınlık: Ne garip muammadır, ne kapâlı kutudur: Dalgınlığın, eminim, bir sevda süküludur. MESİTNAZ Senin sevdan.. Nedim'in kalbimdeki sevdası.. MEDİM, işini çekerek. Dilerim öyle olsun.. yoksa Nedim bu yası, Bu son aşk elemini taşıyamaz bu yaşta... Kalbinden vurgun gibi yıkılır bu savaşta! MESTİNAZ Nedim, hangi görünmez düşmandan korkuyor sun? Ben yalnız seni sevdim... Yüzünü Medim'in yüzüne sürer. HEDİM, kendinden geçmiş, Ne baygın kokuyorsun | SERVETİFÜNUN 243 Bu koku yalnız beni gaşyedecek değil mi? Mestinaz, benim ol hep.. benim, hep benim, emi?.. MESTİNAZ Ya senin o yüzlerce güzelden ilham alan Mısraların.. MEBİM Sus, yavrum, onların hepsi yalan! Ö peri yüzlülerin nazanmda hepsi bir Hayale kalboldu ki o da... MESTİNAZ Hey koca şair! O da benim, öyle mi? MEDİM Evet, sensin, sen, hep seni Soldaki bahçe kapısı vurulur. Nedim dinliyerek. Kim o? Bahçenin dibinden bir ses Kim 0? Sokaktan bir 88$ Bahçıvan! aç yahu, benim, neyzen... MEDİM, Mestinas'a, Bu neyzen kim? MESTİNAZ Çok fakir, zavallı bir ihtiyar... Diyorlar ki vaktile dolaşmış diyar diyar... Şimdi böyle mehtapta köşkleri dolaşıyor, Bir iki akçe için ney çalarak yaşıyor... Çağıralım, olmaz mı?... Nedim cevap vermez. İhtimal karı da aç! Bahçenin derinliğine senlemerek, Davut ağa, haydi git, neyzene kapıyı açi... Dışardarı hazin bir mey çalınmağı başlar. NEDİN Ne de hazin çalıyor! Bahçıvan, köşkün arkasındaki bahçe yalzndan görünür. MECLİS IV Nedim, Mestinaz, bahçıvan, sonra srasila Esma, neyzen, Şehleveni, Bact, Leylâ, Dilâşup, bahçıvan BARÇIYAN, Kedim ile Mestinaz'ın yanle- rından geçırkan. Başladı üflemeye.. Soldaki bahçe duvarının ortasındaki küçük kapıya doğru ilerler. Bir iki j bülbül öter, MESTİNAZ, gülerek, Bülbüller bile âşık Sütlüce'de bu neye! İçeri seslenerek. p Teyze 1.. çabuk, bahçeye geliniz hep beraber. — Devamı var —