21 Mayıs 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 14

j NN MA A — ag No. 1814— 129 Buben garnın yolcu salonuna girdiğim zaman ilk işim saata bakmak oldu, Paris ekspresihe İki ant on dakika vardı, On fersah vaya yol yürümüşüm gibi nagihan bir yorgunluk hissettim, Eirafıma baktım, duvarlarda, vakit geçirebilecek bir şey bulabilir miyim fikrile arandım. Dışarı çıktım, yapacak bir gey İcat edebilmek üzere garın kapısında durdam, düğündüm, Sokak iki tarhı ince akasyalarln bezenmiş bir bulvar taklidi idi, Etrafındaki İki sırı evler muhtelif cösametlerdde kasaba evleri idi. Ölede bir bayır vardı, © Kasabanın bir ucunda bir parkın vücuduna hami- “olunabilecek bir ağaçlık görünüyordu, Zaman zaman şosenin bir kenurından öbür kenarını bir kedi geçiyor ve su birkintilerini dikkat ve zeraietle atlıyordu, Pek aeeleye gelmiş gibi küçük bir köpek bütün ağaçların köklerini kokluyor, koşarak. yiyecek bir geyler anyordu, Hiçbir Insan görüüyordum. Üzerime ağır hir kasvet çöktü. Ne yapmali? ömendöferin REüçük kahvesinde içilmez bir bardak bira ile pis basılmış mahalli bir gazete karyisindi bitmez tükenmez İki esir müddet beklemenin imkre sızlığını düşünüyosun. Bu grade yan sokaklardan birinden bulunduğum vaddeye bir cenmze geçirildiğini Çenaze, srabasımı görüşüm üzerime bir hafiflik verdi, Bn suretle hiç olmazan beş on dakika geçire- 'ecktim, Fakat birden biddetlm ari, Adamcağız tabutu arkasında topu sekiz kişi vardı. Bunlardan biri e ötekiler alhbapça konuşuyorlardı, Hiçbir ipapas yok — e bir tedtin olucak! © Dedim. Düşündüm, Duben gibi maruf bir kastibad ürendiş hiç, olmazsa. yüz kişi çıkmalı idi; bulur şu münasebetle nümayiş kılıklı bir olay teşkil etme “leri lâzım gelirdi, O halde? Fakat işte alayın çabuk çabuk gidişi şa “ölü, adamın merisinisiz ve bihnennlerhi dini dap “haricinde defnedileceğini gösteriyodu. İşsizlikten mütevelli merakım en müşevveş farazi: .yelere atıldı. Şimdi araba önümden geçerken Zilirimi- “den tuhaf Bir. fikir geçti: Şu sekiz efemlinin yanını takılmak. Bu suretle hiç olmazsa bir saitimi geçirmiş olurdum, ve meyus bir tavırla. übürlerinin arkasında yola düzüldüm. w Bu arkadaki iki kişi dönüp hayretle baktılar ve yenin kazabmlürindan ölüp olmadığın göyleğmiş la Sonra onlar önlerin- deki iki kişiye sordular; “onlar da dönüp beni teşhise Sm -B.S. Ö. HE. ye- çalıştı. Bu tevossiis canım sıktı ve buna bir nilüyek vermek için yanunadakilere yaklaştım ve selâm vererek ; — Elendin; gözünüzü kesiyorum, affimizi tin ederim, Medeni bir tedtin alayı görerek tavımadığına halde tukibe Gesarei etim, o Esasen Mmütevefinyı tanımam, O iki elendiden biri covap verdi: — Cenaze erkek değil, kadındır. Hayret ettim ve sordum : — Pakat bu herhalde değil mi? Bu sefer diğeri şüphesiz beni tenvir etmek isti- yerek, anlattı: — Evet ve Miayır! Papaslar bizi kiliseye sokmudılar. Bu sefer huyretim büsbütün arttı, — Ava! Demişim. Arak hiçbir şev anlamıyordum. Lütufkâr yoldüş bevdiğlina devam etti: — Aliş bu baştan başa bir facindir. Şu genç kadin kendini öldürdü. Bn sebepele kendisini dini #erisimle tedfin etmek kabil olmadı.En önde görlüğünür ağlıyan wdüri, kocusulir. TToroddülle mukabele ettim: — Bendim, hayretler içindeyim ve çok alökndar oldüm. Hadiseyi anlatabilir misiniz! Şayet sahalaz olacakşatız, böyle bir ricida bülüunmadığım farz ediniz. Wütufln kolumu girdi; — Hiçbir whatsızlık olmaz, dedi, yalmz biraz geride kalalım, anlatayım, çok hüzünlü bir şeydir, Kabristana kadar vaktimiz var. İleride görülen ağaçlık karistandır. Bir eteğe tırmanacajız ki &pi zaman sürer, Ve büsladı: i — Bu genç kadın. Madam Pol Famo,memleketiti senin bir tacirinin, Mösyö Fontanelin kızı idi. Pek küçükken, daha on bir yaşlarında, başmdımı müthiş bir kazı geçti. Bir uşük beküretini bozdu, Tüyler ilrpertici bir dava, başladı, tahkikat vahşi herifin üç ay bu rezalele devam etmiş olduğunu meydana çıkardı, Herif müçbbel küreze maliküm oldu. Küçük kır büyüdü, fakat alına bir damga varul müştu. Yalma, atkdassız, büyükler tarafmdan tiksini- lerek gevilirdi; güya onun alnından öpecek dudukları Kirlenmiş: oncaktı, Kasabu içinde kendisine bir cabs- var, bir kolera mikrobu gibi bakılıyordu. Uzaktan «österilir, «Biliyor musunuz? Küçük Vontanelledenirdi, medeği Obir tediindir,