UYANIŞ No.1807— 122 —— /STİDATLARE-- Bu anhifedej; san'at yolunda ilk tecrübelerini yapan gençlerimizin yazılarını KARA SEVDA AYŞE VİLDAN'â Sen çocuksun sana kıymam ki dedin, aldandım, Sızlıy or danıgası klbimde çelik dişlerinin. Bir alev okla vürulmuş gibi yandım, yandım: Söyle âfet, bu kızın gözleri kalbin mi senin 1. Her yanun kalbe düşen şey bir avuç toprakmığ, Beni öldürme, kızıl, yıttıcı göz süzmeni çek | Kalbimin ufkuna çöksün vine zulmet, yine kığ Çek ey ilet, yeter artık küleden hüzmeni çek | Şahap Nafiz Li Anne, ne yaptın? Anne'sana kim dedi yavrunu doğurmüyı! Banki karnında fazlu yaramuzlık mı ettim Benden iktemiyondum ne (ai, ye sarayı; Karnında yaşıyordum, kâfiydi sanlelim. 'Bir kere doğürdünsa, sonra niçin büyüttün 1 Kundakta, beşikte de bir zahmetim mi vardı? Koynundan nişin atin yayrunu bütün bütün” Bilmiyor müydun ki o yalnızlılktan korkardı. Sütünden tatlı mıdır, anne, savki bu hayat Bana sorsana anne yaşamak bir hüner mi? EL aç, yalvar gündüze, geceye boyun uzat, Bu uğurda bir ömür çürütmeğe değer mi" Karnında yaşıyordum, kâfiydi saadetim ! Anne, istemiyordum ne tacı, ne sariyı! Anne, karnında fazla yaramazlık mı ettim? Anne, sana kim dedi yavrunu doğurmayıt Cahit Sıtkı diyoruz, Bahar Akşamları Kardeşim Bekire: Bu kızıl akşamı üstü, Gönlümüz yola küstü. Bir bahar mevsimini didikledikte deldik, Sulardan hulvamızı ayirt etmeye geldik. İşimizde gari, Yolumuz akşım,.. Sahilde yesil renkler yeşil akisle vandı! Bir denize uzandı... Talya dölü ruhlarımızı, o Bir mor suyun üstüne, Gönlümüz sürdüğüne; Tutuluyor bu akşım.. İçimizde gam, Yolumuz akşam.. <- Güneş şimdi gönlümde eriyen bir gam, gibi Mor suların uzakta içtiği akşam gibi... Gün batmadan soluyor, Durgun duran ufuklar gün batmadan söluyor, Kızıl göğsünde neles, Bin bir dudakta bir sep... o Denizlere uzandı; Yeşil renkli hulyalar, Yeşil akisle yandı... Ve sonra Kasrgalar... Dalgalar.,. , Sahili garmada şimdi; pu e benim eşimdi.. * S. Korkmaz