21 Aralık 1937 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 10

K (* K | | t a T :;* K A a PRZERİ T0 LEE CA h İKi DEFİNE PESİ B | £ Gi a F AT A a 1 .v , T -— '%u""; ;,l' _1. BU ;,. SÖŞ ee eee HSA ÇARLARSA DE- FİNEYİ BUS! OSMANLARDI NAŞIL HAMALLAR KA BELKİDE HİC| | KAÇMALARINA MANİ NE Yân | BU A DA DA gl î._*—ııı"' MİKİNİN ! KARARGÂ| | HININCİZ J VARIN. —KU —T e Vö YAZAN p * e rü Â iı"î Bo D ———33ay AT a TPt ça (AT DEsnE Vi * CAK CB Bi e Ys a y İ AA BALIKDIRLAR.. ON PERİLER SİZİNTE vi , ŞAKLARIMIZ İi |LENALIK AMı'Ri YAPMAK 15STER LERSE BaNA YAPARLAR ÇÜN. KU BEN SİZİN MÜİKİNİN ADAMLARINA HÜ — CUM MANASIZDIR. KALA- RI AZALTMANIN Y DUR ACELEEİİ | AKLIMA HİÇBİR ÜME BiİR DY | ŞEY GEL İ NEYİM J.: AA | MİYOR., © | YA SENiİN 5 | N’ıziıvı —.. Üa aa e A EZİ| ( İŞTE BU $ ' İŞ BÖYLE OLUN-| | ÇOK TESİRLİ AF BT İzen DoLAYI MARSA | CA ORTADA K LARINI PEŞİN İ EDİYORLAR BU BENİM , İÇİN GBAHTİ KACAK NE KALIR ? ORMAN. LARIN A_RASıNpq #LERLİ- YOR TT eai (DOĞRUSU HAMALLAR HAKLI-> BEN BİLEKORK, 'KAHRAMAN KT23 — Kim buradaki?... Ayni zamanda elleri yakalandı sı- kıldı ve meçhul ses inledi; — Bu konuşan kim?,.. Zulmetler içinde iki vücut çarpış- ti; her iki vücut da, dahşet içinde geri- ye sıçradı ve ayni zamanda üst üste ye- re yıkıldı, Meçhul ses tekrar sordu: — Şeytanlar boğsun seni! Adın nefT.. Raskas mukabele etti: — Meşum hayalet! Sen kimsin?... — Korinyan! — Yalancı! Korinyan öldü! Bunu ben Raskas temir ederim! — Raskas mı ? Yalari:ı Raskas öl- dü. — Al sana yaşadığımın ispatr.s — Benim de ölmediğimin ispatr... İki ispat yumruk ve tekme şeklinde tehazür etti. Burunlar kanadı, kafa- lar şişti ve nihayet iki ölü, diri olduk- larmmı anladılar. Derin bir süküt çöktü ve biraz sonra Karinyan sordu: — Söyleyin bakayım dostum, nasıl oluyor da, diri olmakta israr ediyordu- nuz? ; — Ya siz, dostum, nasıl oluyor da, siz ölü olmadığınızı iddia ediyordunuz? Derhal ikisi de mütekabil izahatta bulundular ve ilk defa olarak ayni neti- ceye vardılar. Korinyan şöyle dedi: — Bu Trankavel fena halde başımı- zı belâya soktu.., Pek yaman bir adam,.. Raskas da, bir nevi hayranlıkla tas- dik etti: — Yaman bir adam!.... Şnndi ıöyıg. yin bakayım dostum, demin galiba, bu höcreden diri olarak çıkılmadığını söy- lemiştiniz, öyle değil mi?... Korinyan ürpererek cevap verdi: — Doğru dostum! Mademki bura- da bulunuyoruz, demek ki, kardinal bi- zi müebbet hapse mahküm etti. Raskas bağırdı; — İblis kardinal! Dostum, buradar kurtulmanın yolunu bulmalıyız... bey P h y çah Korinyan artık dinlemiyordu. Ağır eğir, dini bir matem havası mırıldanı- yordu. KALI DÜŞES DÖ ŞEVRÖZ Sen Lâzardaki evde, facla ve kome- diyle karışık hâdiseler cereyarn ederken, düşes de Şevrözle kont dö Şale de, An- naisle kardinalin düellolarınm neticesi- ni bekliyorlardı. Onlarca, bu esnada kılıçlar şakırdıyor, Fransanm - akibeti takarrür ediyordu.. Bu an, bu iki in- san için garip bir rüya — çılgın ihtiras rüyası, kan rüyası — aşk Tüyasıydı. Binanım büyük salonunda, yirmi ki- şi toplanmıştı. Bunlar, kardinalin öldü haberini etrafa yayacak, bunu kraliceye Gastohn'a, Gabrielin — oğullarına haber vereceklerdi. Üç yüzden fazla asilzade korkunç bir hâdisenin cereyan etmekte olduğunu biliyor ve “iyi,, haberi, #a- bında Luvr'a götürmek için, sabırsızlık« la evlerinde bekliyarlardı... ; Mari dö Şevröz de, Rişliyö gibi ha- raretle, dışarıdaki gürültülere kulak ka- bartryordu. Harbe gitmeğe, hayatını vermeğe hazırdı... Kadınlar kendilerini feda ettikleri zaman, erkeklerden daha uzağa giderler, “önder Düşes, çılgın bir sabırsızlık icinde, kalbi çarparken, cidden güzeldi. Zihnin de facila düşltüinceleri vardı. Kalbinde ih- tiraslar çarpıştyordu. Şöyle düşünüyor- du: Eğer Annais mağlüp olursa, ben mitcadeleye devam edeceğim... Yanrm- » dasadık veemin bir silâhrm var. Bu düşünce üzerine, kont dö Şaleye gizli bir nazar atfetti ve bu genç, gü- zel ve mağrür çehrede öyle bir aşkın ifadesini gördü ki, ürperdi ve göğsü he- yecanla inip kalkarken, — düşüncesine devam ettit — Silâh!.... Acaba o, hakikaten be- KAHRAMAN KITZ YATINIZ İÇİN ENDİ ŞE A YARLIKTIR)? ı'STI YORLA 113 —ej nim için, istediğim gibi kullanabilece- ğim silâhtan başka bir şey değil midir?. Sarardığını ve ruhunun en gizli köşesine kadar müteheyyiç olduğunu hissetti: — Birçok “şıklarım vardı. Yord Holland'ı çıldırasıya sevdim, 'belki de öyle zannettim. Bu, benim âşığım de- Zil. Şu halde, eskiden 'bir defa daha düy duğum ve her zaman için beni terketti- ğini düşündüğüm bu heyesan neden ile- ri geliyor? Ben sevmiştim, evet; sev- miştim ve galiba sevilmiştim. — Fakat kızardığımı katiyen — hatırlamıyorum.. 'Tabit, çok geç olduğu zamanlar müz- tesnâ,... Ya şimdi... Kalbimin yeni bir masumiyetini mi buluyorum?.. Acaba o- nu seviyor muyum?... İlk aşkımda * ol- duğu gibi sevmeğe mi başlıyorum? Salenin elini tattu ve tatlr bir sesle sordu: — Ne düşünüyorsunuz kont? Bel- ki de bitmek üzere olan büyük hâdiseyi mi? yoksa bundan tevellüt edetek daha kati hâdiseleri mi? Yarım, bugün, bu akşam... Kimbilir?.. Sadık kalplerin, kuvvetli kolların kraliçenin etrafına top lanması lâzımdır... Konde affedilmek- ten başka bir şey düşünmiyor. D' Epernon kendi hesabına entrika- lar yapıyor. Vandom, — Bretanya'da kendine göre bir krallık koparmağa ça- lışıyor. Cesur insanlar çoksa da, sa- dıkları azdır. Siz bu sadık insanlardan biri misiniz? Kraliçe Gastonda bulamı- yacağı yardımı sizde bulabilir mi? Ve ben, bu tehliyeler ortasında, size itimat edebilir miyim? © Genç erkek ürperiyordu. Teshir e- dici ses, gaşyedici ses susmuştu, buna Tağmen, o, çehresi sapsarr kesilmiş, gözleri yarr kapanmış olduğu halde ©- nu dinliyordu. Nihayet, ihtirasın şidde- tinden korkunç bir hal aları sesiyle şöy- le dedi: ğ — Madem, sizi sevdiğimi düşünü- yordum. Bütün mukaddesat üzerine ye- min ederim ki, sizi seviyorüm ve bütün mevcudiyetimle sizinim. Düşünüy0” dum ki, madam, katdinal dö Rişliyö b | ni iltifatlariyle garketti ve kral oadî İ ; çüncü Lüi bana en şerefli mevkilerd”, — birini vererek, hiç kimseye gösterm” | ği bir Sevgi gösterdi. Bînaenanîğ:. | , düştünüyoörum ki madam, kardinale " tün şükranlarımı, krala da bütün $4 kh katimi borçluyum: — Düşünüyordum ' birisine hiyanet etmek, şüphesiz bi Kiz çaklık, diğerine de hiyanet etmek va cinayettir. Bunâ rTağmen dügünugu dum ki, madam, bu ana kadar lekt” J bir insan için, hiyanetin, riyakârbör | — şerefsizliğin —aşağısında bir al gııı | | varsa, oraya da ineceğim... Hayıt! | ı alçaklık beni size yaklaştırattaksa, 97 — — | cıkacağım, madam:... Suikasti hazıfi” J yan bütün bu asilzadeler icinde teh | suikaste iştirak etmemesi lâzım ıehfç ıj yecâne insanım. Buna rağmen. !n,_ ! kimse bu iste benim kadar ateşin dekli 1W dir. Diğerleri, size kalblerini, rul ,' İ tı, hayatlarını vermişlerdir, ff!::p;_ıu Ben, size hiç bir şey vermedim. ha ben size, sizin haberiniz olmadan | « — hum olan bir s&evimi verdim., Şertt' , — gururumu, döğruluğumu... Size dabt » : verebileceğimi düşünü?or ve Kü rü" ! den başka bir şey kalmadığını gö yW rtum, Hayatım size aittir. Ne zaw;;” | terseniz önu alın.. İşte düşündü” - şeyle madam. S | Düşts d5 Şevröz dîişîinceîîydî' j' | birkaç dakika devam etti. Ve £ GM | Şaleye öyle geldi ki, saatler geçti: J”f kadın ürperdi. OÖ zamana kadaf İj madiğt bir his icini sarmıştı. BÜLÜN çe vetini topladı. İsyan etti. Kont dö'ç | le bir Âletten başka bir şey değildi: komedisi oynamış Şaleyi alçakllğ:;'ğ" 4 ketmişti. Belti onu ölüme de İ decekti. Bü aşk komedisi. £ nin de içine düşeteği bir tuzak “" AŞ | caktı?.. KA .* Bi Pi | üli — Bu aşk çığlığı beni çıldır” bana ıstırap veriyor. Bu j | İ İ İ İ _!ı' J