9 Şubat 1937 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 9

y '1A3sAdAYONA W 181 SöLdİ TUSPOĞANA — tiop gae uaâeg[ papneyosusyyoy Sip pun göyeyimuyos m ufin 3998 — stazununy tuap fny (yust onm) B -0y öymunf — sap U0DE uap aH YA UDN AşA UOTLS A “Tan SD 39995 aiyderdozoyg Iöüya pun ödüreyyo)s sap usyosıMz YASoşda ÜPS )Ya)s SUNSUYUTEYI VüdP PMV İ STUOYE — öoHlme ğ dop Yöyeş Usp ü yarjg Yema ILM TOPlAM Si “uapogenf op Jnv u9bij yofnodua, Üder Gn 1p 3218 1/D1DOJOf ABufib pun odumo)$ 1D uağıas I, — — guu dwa ödinet ouro HP dsva gereri — oğey YIŞ “AFeN — < “uuğnoneni dnpyalu Aş9 DÜUDIUD UÖT *uagrasryös yoraçg Yeoure yayuog wap apdaMt YoJ gznapfiynu spwpzou WMuDPDY UND TL9PYYAU 9H Şeymey, Tap Ts9 W19)593 915 YaTeM (19990TU HSH gpu 199y993p10 OGaPyalu UTADÜ ADIYNIOĞ dm8Yyö5 amiıyosğ 9p Ur Yadıom döpuny SIp UAPLAM ubDao9pa ga1vlüne NÜDİDY DANOS U9PİĞO 'toyonsağ 9)uey, 9Ip Sİeyyluyocu apam YAT *gorigr UFSKY OGUY YOT 'UTON — EYİNgI UFS SIS HAGEH — — HORTLIİIYA Ti aa a .-.. eV ğğwâğşâ gğw - ğğâçğğağ S BB l ile l &l g“ :':'__ğ-ğ ğ b Gi şioi Li gi Üişe D * ip YESED t € —K ğgğg N & ğ F -gî Ğ ö FH iş.4 ! e se Ğ f gi >söde , B Bötd ? $ 3525 Pi & AT ş DeriszirriRe V SSi sfişi ÜiŞei şiğie B v & 3 © şuğ' İl ei Sğ%aâ g_g ğb © I EĞAĞE PRŞ ğ'%.%î A ğg g Tüçber ğî ea z ğî e Ki K DN Va Bi Si a î' Uı_ ğ =' M ee # b ; a 3 N FAUSTA Ve %alan boşa gıdmce Ser Biğ j'âhi etmeğ Sezar, Jiraldayı evine ka- l gqq 8e ve ertesi günü tekrar İ tm'“dü edeceği muhakkak l_;hgıü Pardayan hakkında ma K hfir verdiler. arimı! ol:ü"k biraz evvel yanın. “klan kapıya ıdoğru gel- ni%_ * öi kapının açık olduğunu dan ktar duvardan atlaya- Seçmeği tercih ettiler. e kapr kiliej: değildi Hlse“'&ntes dandı: b kapı açık öOlduğu halde Vardan atladık, boşuna Pakag evin içindeki - V ihtişama aldırmı- * açık bırakmanın pek de teket olduğunu siz de e ıâl!a N Prenses son derece Yt veyahud da çok zen Na alarak yola koyul sonra,. El Urarak onlara döridü: i e]kı de oteline döndü. Sezarın yüzüne bak. ar "*hîî olabilir, dedi. âr Balladı.: f - Yorum, diye ümitsiz fakat ; İyize emin olmek 'mâadat gıdchıhrız e. * Bizli bir. sevinç 'dylemeden yolu- İ istikametine doğru El Torero büyük bir teessür eçinde yürüyor hiçbir şey söylemiyordu. Sev- gilisinin bu ıstıraplı hali Jiraldanın gö. zünden kaçmadı : — Neniz var — Sezar? idiye — sordu. Mösyö dö Pardayanın — tagayyübü mü sizi bu kadar üzüyor? Emin olünuz ki şövalye en fena ve müşkül vaziyetler- dem yalnız başına çıkabilecek kabiliyet- te bir insandır. En kuvvetli insanların bile mahvoldukları yerlerde, o daima galip gelecektir. O kadar — küvvetli! O kadar iyi kalbli ve cesurdur. Bu okadar samimi ve saf bir lisanla söylenmişti ki, bu prestiş Par!dayandan seydi, muhakkak ki genç kançlığını celbedecekti. Don Sezar başını salladı ve tatlı bir sesle: — Hayır Jiralda! dedi. Ben Pardaya- nı buluncaya kadar ve hiç olmazsa hak. kırıda malümat alıncaya kozdar arayaca- 'ğım, Çünkü ona karşı olan kardeşce his siyattrmıdan maada, bu ayni zamanda bhe- nim için bir haysiyet ve namus mesele. sidir. Çünkü bu mert şövalye bizim icin kendisini tehlikeye atmıştır. Fakat hu. na rağmen ben de büi;orum ki, 6 bizim yardımımıza ihtiyacı olmadan işin cı.- den sıyrılabilecektir. Servantes başıle arkadaşını tasdik et. tı . — Bunda şüphe yoktur, dedi. Parda- yan o insarilardanmdır ki, — mükabilinde hiçbir şey beklemeden kendilerine mü- racaat edenlere el uzatırlar. Bu insan. lar bilmukabele tehlikeye marüz kaldık ları zaman kimsenin yardımına lüzum -görmeden, işin içinden çıkarlar. Binaen- aleyh onları kurtarmak için — gelenler, âşığın kıs- ,her zaman geç kaldıklarını — görürler, B E n _Ş:, ağ_gs ğ ğğğâ ı-q — : Eğ S335 € 'sğ—î% a - E;""'â dJ" Ü. "lî“;î - 3 —Ş—'T.-;ğ'a UÜLEE CA ü u gN ĞB bti P GKL İ g ç E'E'E'ğ - ğ AD vra “'-Eğ:gas —it A 5BEŞ H Bi Ş ' ŞE Sığ O”0 « S ase S RE MÜĞ A BT gl $ İN öy l0 < ı.ğ :ğ" “"":ğ âg“gğ" X) î% z â.z:rğır'" %E'g-g’ıı" eCi A kik. V -<. Bi S - "ouağ':-g"__: 0 .2 Ea ğğ e sly 3 '$ nmğ'bâiâğî :ğğ._-—._'öz &5& $ ; ğıgîaâğğî=ğüğğğğâîînîîâfâg%%âşâ & Cef G el AA K L RR . gll Ü b LA S gOŞ îığğgğğâğğğuğgğğ%î ğğsğâğîğğ“ DAT ” Ü — B 5 âğhğğ“âîâusğşğğğââ ââğ—â𔓠%ğîğğ BAYSESSPİSSİLSESEİ — Ü areşk —" övm ' AAA S çaan. DU0 K bi DG L Si Pa c K OB D BOMCE 0 $ el Ciş | d S E . ğâ â.â g 2 ğ'â ğ_ğ ğğ © 208 Kık | $ $ J 23 işisd | # B ıâğ9 güdüs İ a AA B K d Y F HU F L TEx EMU —t B S h 'Ra ç o Ü g—âğs'ğğğâğââ.” ğ” ;ğâ gı ; * g Yöğga ddt şöszAbi 33 54 ç ? . şğ%ğ&gğğ&â 2144 İ %%ğğğ E g; gğ%ğâ B P A dm eli SÖ4 Ş SÖZRAAYiĞ Dei SideşrA5 10 : 8 AnBASA< p;hğâğâğââğâağâ 3 & v 5 M - B rık ü HORTLİYAN FAUSTA 157 den onu kucağına aldı ve Don Sezara uzattı. Don Sezar ida cüceyi alarak du- varın öbür tarafına geçirdi. Bu iş bitin ce Servantes El Toreroya elini uzattı ve kolaylıkla duvara tirmanarak: — Bu Ğücenüı bizimle gelmesini ter- cih ederim. Herhalde 'daha iyi olur. Cüce, âdeta zorla onları takip etmek mecburiyetinde bırakılmasına hiç kız. madı. İki arkadaş beraberce duvardan aşa- ğıya atladılar ve cüceyle — beraber eve doğru koşmağa başlaldılar. Artık bu defa , yavaşça ve — gürültü yapmadan yürümeğe lüzum görmüyor- lardı. Çünkü yegâne düşünceleri biran evvel imdada yetişmekti. Kılıçlarını çekmişler, etraflarına ba. kımarak köşuyorlardı. Tesadüf * olarak evin antresi önüne gelmişlerdi. —Buna pek de tesadüf denemez, — çünkü, bir sevkitabil ile, önde koşan cüceyi takip ederek buraya geldiler: Bir iki sıçrayışta mermer merdiven- lerden çıkarak kapının önünde biran te- reldüt ettiler. Fakat bu tereddüt uzun sürmedi. Ve Don Sezar kapıyı iterek i. çeriye girdi. K Tavandan asılmış olan cesim bir lâm- bi mnethali bol bir ışığa garkediyordu. Etraftaki süs ve zenginlik derhal Servan tesin nazarı dikkatini celbetti: — Buranın haline baktlırsa, * galiba prensin evine geldik, diye mıtıldandı. Dön Sezar böyle teferrüatlarla uğra. şocak vaziyette değildi. Önünde perdeli bir kapı vardı. Perdeyi çekti ve içeriye daldı. Diğerleri de -onu takip ettiler, Biraz evvel prenses Faustanın Cüce- ye para torbasımı verdiği salona girmiş lerdi, " 3 ö | r(“ et Kall ça Mi Saği - “ li a İÖ © ea n alikkı. e BALİN yg Ce AĞ GÖĞ zenginlik ve ihtişamı Servantesi büs- bütün hayrette bıraktı: — Artık hiç şüphe yok.. Galiba kra., lım hususi evlerinin birisine — girdik.. Şimdi neredeyse üzerimize bir sürü si- lâhlı adam saldırır. Servarıtees bir taraftan zihnen meş- gülken, diğer taraftan da El Toreroyu gözden kaçırmamağa çalışıyordu. İkisi de tehlikeli bir işe girişmiş olduklarını biliyorlardı. Fakat geri dönmemeğe az. metmişleridi. Don Sezara gelince Jiraldanın kurta- rılması onun için ikinci derece bir me- seleydi. Yegâne düşüncesi, sırf ona yar. dım etmek maksadile kendisini tehlike- ye atmış olan Pardayanı kurtarmaktı. 'Bu mert adamı tehlikeyle karşı karşıya bırakmak onun aklından bile geçemez- di. Jiraldanın öldürülmesi ihtimali mev züuubahs olamazdı. Onu sonra da kur. tarabilirdi. Servantes için, mesele daha basitti. Arkadaşlarına sırf kendi arzusile iltihak etmişti. Onlara sonuna kadar refakat e- decekti. Bunu bir mertlik vazifesi telâk- ki ediyordu. Binaenaleyh her ikisi de kat'i ve e. min adımlarla ilerliyorlardı. Salonu geçtikten sonra, koridora gel- diler. Burası da her taraf gibi aydınlık- tı. Ve her taraf sessizlik içinde... Başta yürüyen Don Sezar, hiç tered. düt etmeden ilk rastladığı kapıyı — açtı ve ayni zamanda büyük bir sevinç için- de: — Jiralda! Diye bağırdı ve odanım içine atılldı. Jiralda, uyuşturucu ilâcın — tesirin- den hâlâ kurtulamamış uyuyordu. Don Sezar onu kolları arasma — aldı ı—’î' >ik ve cevap vermemesinden endişe ederek astırapla: pj;ıihwuıd mı