10 Aralık 1935 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 9

EM ME VR A Ea , 412 3UJSs3)9Z205 U3GYH ZIUJEA IMYey EeUSEG U3pJUDA ynsan 15910209 YJAFH SE6İ uluctâeplej Dük dö Monmoransiden yardım isti. yordu. İhtiyar Dükün ruhunda bir se. vinç ışığı parlamıştı, Bu hainliğinden dolayı kardeşi hakkında krala başvar muş ve boş yere adalet istemişti Jan ile kızını pençesinde bulunduran Damvili boş yere (düelloya çağırmş, boş yere bu zavallıları bulmak için Parisi altüst etmiş ve eskisinden daha fazla bir acer içinde olduğu halde ebe. di bir yels ve mateme uğramak üzere İken yeniden şövalye dö Pardayan karşısına çıkmıştı. Eski zaman kahramanlarına ben. ziyen bu delikanlı kendisini elinden tutarak dünyada biricik sevdiği bir kadınm evine götürmüş ve ilk Düşes dö Monmoransi olan Jan dö Piyenin huzuruna çıkarmıştı. On yedi senelik bir ayrılıkla geçen hayatı içinde her zaman düşünüp tasarladığı ân niha . yet gelmişti. Nihayet taptığı, çıldrdığı uğurunda canını vermeğe hazır bulun. duğu sevgilisini bulmuştu. Heyhat! kuvvetli bir örün bir tomurcuğu mah. vetmesi gibi, bu birdenbire gelen saa, det te bu kadının aklını darmadağın etmişti, Onü ne halde bulmuştu? Bir deli olarak! ss Jan dö Piyen sefaletle geçen ha. yalının son günlerinde, şifa bulmaz bir düşünceyle yaşıyordu. — Kızımın saadetini temin etme. den evvel ölmemeliyim, Bu zavallı benim, babasının himayesi altmda bulunmazsa hayatta ne yapar? Hattâ Fransuva beni suçlu bilmiş olsa bile herhalde onu bularak çocuğu kucağı. na atmak için yaşamalıyım. Ondan sonra ölüm benim için kolaydır. 4 PARDAYANIN BLÜMÜ Şövalye dö Pardayanı sorguya çekip de Marşalin mektubu nasıl ka. bul ettiğini söylemek hakkı başkasına ait olduğu cevabını alınca, Jan artık Fransuvanın mektubü okuduğunu ve hakikati öğrendiğini anlıyarak neti . ceyi bekledi. Ihtiyar Pardayan, Marşalin öteki evde bulunduğunu haber verdiği za . man şaşmadı, Hiç bir heyecan ve te . lâş izi göstermedi. Yalnız: — İşte öleceğim ân geldi, sözleri. ni mırıldandı. Ölmek düşüncesi aklından çıkmı . yordu, Ölümü istediği gibi ondan kork müyordu da, Gündüz akşama kadar tarlada iki büklüm çalışan bir işçi is. tirahati nasıl isterse o da bunu öyle bekliyordu. Acaba ruhunda nasıl bir âcı var. dı? Sevgilisinin dönüşü niçin kal. binde bir ateş tutuşturduğu halde bu ateş derhal sönmüştü? Sebebini o da bilmiyordu. Fakat herhalde manevi bir acı bü. tün benliğini kaplamıştı, Bunun için: — İşte, öleceğim ân geldi, demişti, Kızımı kolları arasında giddetle sıkarak kulağına Luizde yıldırım te. siri husule getiren birkaç söz söyle. di, Kızı boş yere cevap vermeğe, anne. sini takip etmeğe çalıştıysa da ihti . yar Pardayana dayanarak olduğu yer. de çivilenmiş gibi kalmaktan başka bir şey yapamadı, Jan o kadar düşünceliydi ki kı, zmn bu halini görmedi bile... — Ey Benim Fransuvam, ey be. nim Luizim. Artık sizi bir arada gö - receğim. Artık sizin kollarmızın ara. sında içim rahat olarak ölebileceğim... diye mırıldanarak yürümeğe başladı. Yiğütereriğey 04 yilipyepoz ösmp wos up youromojdgs — ruldars pebirii “ap10 »yısısuy 0g vak “maps 9307619) n£ojür 25181 NİZ “ör duy uupurseome tp nunkny nd “pi VIZUJ uap4a$ 104 As) Kiye IPAİLON 4 Asvulua ŞA) ves “yudpu '9$ -198 “(ogua) “zeğogsyd 'nIzg3 SU *yıyas “u0yek “YENLON “ZeMyİYU “uc “ayötre|doş opuysıpuoy Lzej ny wuaz 405 aya Syerejo wşdiğıpezek of 1408 Hğipila WP urzruzeşnon4ny0 “uryeyepe Of AMAN İEŞ 4g nung npxo£nunjng opuoz “ge olu Ep Jodnlo pissu UoyE 020p - 9 okısaj Iğvuunjag yezn uepuse? « ur oUŞpuON 91)g OSUUŞY 1g uvunj “0g Yıytuz ouşsol10Z yoğu YO UV “PE oyu 98) Rnae “Ur TE4nY “pomad AYLİUİ yoğu uyu “KEŞ LAMA EZ GUJO YUOUALAĞN ELUZA) eaviyi Bg MEEplizey İY) “npzofnun;üg gnâğanı opyomayıg ruj - Bölg ya 4şg UPYSON 24 a9) “uazn 94 2403 Zip yoğ uwyeulnşo wep ng “npaodışuyavd çujaof - 203 Sımauzıy Iğısı uşuojuğou VA 204 404 Tppİ 1) yeynş özy£ yasnang ng zığe 1g öyuağ uuruyı surplau Bip 249p İn Uruşlapıyıay 9405 nay vpaci - Ayi aya HIZDA zuuny “0s) Pana “Apaokuuajs£ “1okuığeg op ” arp yodd4pa3 ayomreydou o) MANİ “yayi Gey ua 04 “NSrt18S Up - 404 Pzp£ uuvyo n3vg ONA “03önulA0ş0 OYUNA Ay pUAAĞTEN ununa öp gapap 34 Simuuyğeg vali “ozyp 30UANÖJ 1g 9119744 oyereyo Epic de ug Utpislung 'npJofnung3 mepe Pa opdak iiyyeyuıpde upuajeoiN “pere kaeyyezeş pap uyuaz “yeti dnjo örn ejurp Ke ayı opefom zın Ja£ Jana MIYEŞUA UFUNŞay upuyug Morzoğ Uyudusı SA ZuniğIpalAŞ& “apınyos 9u)5999Y 4g Uuozye 07z99 “BAINANİ UJİŞ yououşogkuy Meluzuvuz ni “posupjn3 yersungng UpUSIĞAEŞ eruzuuui 14 4903 epi aa gey, “pepyesmp oyaa£ey ue “EZ IIpaeA vğumusug uog "apzofyuğu “93 HE EyEP ŞÖŞ uyuazyeu a3yıpuğ “pü uopığ « GOAppI9m SvAU£ Sraek enler şuHajzos pTU9UJO ezo ulu vsn vg “4103 89) YE EUUAYparğ uazyvu ng Jeslo Fsypuay 9p öla4 Çejiy — “1P4R3 yıpurp —£e 104 Zip ONUN “np ide ad “e “uayıada uapunug uşUaZYUN "p “rodypatuzzyı Yy9m1503 UpzopHoy uvle #uybs Uustlam; utdupazd 24 nğap -unjog uyuazyuu ny$ou op u/5j unu "EL Pİ YY gpu ada) YE uy) azozn yeuiyi) yezuop MON “puepjlarm akıp peszo£ - rurunpağ #piuu£ unuo yözesnin *| “utepitg Uno inyex peslıp vu)uy dağa yana Typopa2 anaç) *1papA? 1pGg 9P UL 1S misıujuydu vuury — saujsypuay (puoy upumulıes akay Ep eskkelop iyEzE dop p1(3 vur$uy yaz eğeuoy yozazpug3 duşar 1990 Mojiyepmuzi (Ava “Ra4p9 OLEY ranoppıy ng Unuo “İreyıpyoa Hav, *npaoknanday uopunappıy Wewez ığıpısa odouou “ © (570 34 10nunıng opuşiş desa 1) uwrtA ala931ap 40s 9p)vU BNPURS “Rp rujung up)pa dUjpUy ŞPUVH » 1 yanınılağ 0j9 vopryg puysdey 94 you anpunyag vpue 110 2p DunpSOP 1uJgAŞ | OKM19 NINYAVGUYA 8 PARDAYANIN ÖLÜMÜ 5 Pardayanın gösterdiği kapıyı a çınca Fransuva dö Monmoransiyi gör. dü. Ona doğru atılmak istedi, Bir dal. ganın bir tahta parçasını kaldırması gibi büyük bir sevincin de benliğini altüst ettiğini hissetti. Bütün saadetinin (toplu olduğu bir sevinç çığlığı koparacağını san. dıysa da ağzımdan ancak: Y — Elveda, ölüyorum! sözleri çık. tı. Artık kendisinden geçti, Ölü gibi kaldı. Yalnız vücudu ölmemişti. Aklı dağılmıştı. O kadar acılara göğüs ge. ren, biribiri peşinden uğradığı o ka . dar felâketlere katlanan bu kadın, bu kahraman anne, nihayet kendisinden geçti, Kızının kurtulduğuna emin ol. duğu ândan sonra artık tahammül kuvveti kalmadı. Kendisini seneler.) © denberi takip ettiği şüphesiz olan de. Nilik nihayet yetişti. Ön yedi senelik acı onu kahrede . memişti, Bir saniyelik sevinç zavallı. yı öldürdü. Jan dö Piyen çıldırmıştı. Fakat taliinin tuhaf bir cilvesi e. Tarak uğradığı bu delilik kendisine, hatıralarını uyandırın çiçekler ara . sında aşkı ilk tattığı güzel Marjan . sinin kırlarında geçen gençliğinin en parlak devrindeki güzelliğini vermiş. ti. Zavallı Jan, zavallı solan çiçek! s.s s Marşal dö Monmoransi kendisi . ne gelince doğrularak bakışlarını oda. nın içinde gezdirdi ve Janı bir koltu - ğa oturmuş ve gülümsüyor bir halde gördü. Fakat ne yazık ki gözlerinde hayat eseri yoktu. Önünde diz çökerek başını delinin dizleri arasında saklıyan bir genç kız sessiz sessiz ağlıyordu. Jan iradesiz bir hareketle bu genç kızın saçlarını okşuyordu. Fransuva ayağa kalkıp titriyerek bu güzel ve hazin manzaraya bir âs kadar baktıktan sonra onlara yaklaş. tı. Genç kıza doğru eğilerek hafifçe omuzuna dökundu. Luiz başımı kal - dırdı. Marşal kızını iki elinden tutarak ayağa kaldırıp hayretle seyretti, Onu hemen tanıdı, Hattâ Luiz ha- reketlerile kızı olduğunu anlatmamış bile olsan onu binlerce kızın içinde gene tanıyabilecekti. Çünkü (Luiz, Marjanside görüp sevdiği oJanm bit eşi idi, — Kızım! sözünü kekeledi. Hıçkırıklar içinde titriyen Luiz, Marşalin kolları arasına kendisini bt. raktı ve ömründe ilkdefa olarak, sonsuz bir acı İle karışık tarif olun. maz bir hayret ve sevinçle dudakları * nın alışmadığı: — Baba, babacığım! kelimelerin! söyledi. O vakit her ikisinindegöz yaş. ları biribirine karıştı. Marşal bir eli, ni elleri içinde o bulundurduğu Jam yanma oturarak ve sanki küçücük bir çocukmuş gibi Luizi dizinin üzerine a- larak elddi bir sesle: i — Yavrum, Artık anneni kaybet. tik, Fakat bu büyük felâkete uğradı. #m anda babanı buldun, Ve ba baha, bizi görmiyerek, sözlerimizi duymı - yarak yanımızda bulunan zavallı an. Benin yerini tutmağa bütün kuvvetile çalışacaktır, dedi,