19 Şubat 1935 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7

19 Şubat 1935 tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

" SON- POSTA TttssseseresseeeeAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAASAAAAARA AAA BALASAREAA LA AAA AAA AAACA SAA AsesseAARAAAAAAASALALAAALARAE. Afacanın İşi 4 Kocaman Kocaman Doğan küçük bir Afacandı; bu yıl Ülk defa mektebe - gitti; Fazmayı okumayı öğrendi; baba- SAa bordu: — Baba ben amcama mektub Yazayım mı? — Yaz oğlum. oğan yazdı. “Amcacığım.. Seni ekliyorum, Ur mu; Tiğıml,, Mektubu babasısa verdi; ba- bai da okudu: — Güzel — yazmışşın; Omma yine harfları böyle koca- Man kocaman yardın? hemon - bize ellerini öperim amcz- çok göreceğim geldi; | gel | | tığı dedi; | Doğan babasının yüzüne baktı: | — Bilmiyor mısın baba, am- tamin kulakları İşitmez; 'söz söy- | trken ağrcımızı kocaman koca- açıb söyleriz. Mektub yazar- 'en de ben onu düşündüm de Ocaman kocaman yazdım. | Beyaz Olmaz Çoçuğu Hasan B. ye sordu: — Baba beyaz iş niye Annem heyaz iş işleyeceğim, dedi. — Annen yine yalan derler. söylemiş. iş diye bezle — işleme yapmak demek- tir. Halbuki an- nen beyaz bezi eline alınca, el nin kiri beyaz beze geçer. Yap- beyaz — İş olmaz! Sanmıştım Hasan B. bir zenciye sordu: — Sen nere- de doğdun? — İstan bul- da.. Hasan B. ba- gını salladı: — Tuhaf şey ben sanmıştım. seni zencl rans yapmak Tercüman — Hayır, yaagı Hasan B. — Niye yere bak yersun? Tercüman — Ne yapayım Hasan B. her söz söyleyişte bir reve- , bu seyyahlara defineden mi bahsediyorsı n mecburiyetindeyim del Tercilman'ar Âdâbımuaşeret Dersi Aldıktan sonra : © İn altındakl bir kulesinden bahsediyorum! Inan Hasan B. çok yıldır. görmediği bir — tanıdığına tesadüf etti: Ah, dor- tum, dedi, bilsen ne kadar müte- essirdim. — Seni öldü, diye söy- lemişlerdi. Ce- nazene de gele- memiştim. Am- ma inan o gün okadar İşim var- kil Kar Yok- ken Hasan B. ço cuğuna bir kızak almıştı. — Karısı görünce darıldı: — Kar yokken | ne diye çocuğa kızak aldın? — Kar olsa almazdım. O za- man kızağa bi- ner, soğukta do- laşır, hastalanır- ©ND0 OCOLUD* POALADDADECAADDOALLDEDACDEDASOOEK 21000OONOOAADODOAAAASDADAN — Çocwk tiyatrosunun bu sene açılabilmesi için büdcede fasıl Yökmuş Hasan B. . — Deşene; Büdceye fasıl giremiyor diye yi: Di Ğ Muizin İ Bil Bir Kere viz söyledi: — - Hasan B., evvelki yaz has- ndım; doktora gittim, doktor , deniz — banyosu yapmalısın n , en evvel bir mayo aldım; Kra gittim — bir banyo yaptım ’;n?lgum. Amma bir aksilik oıcgı; 'Eden çıktım iadim, Bir de b.kl“'ğiçmnyo Ş:yk! * Kaybolmuş, yahudda son #İynirken çalmışlar.. Mnhîı Yok Hasan B.; ne o, ne de yine hB.k anlatayım; Geçen yaz itti Astalandım yine doktora y.p"'- ine bana deniz banyosu .ln':;lısıu, dedi, bu sefer mayo ldüne B Çıplak girerim diye Üü £o gittim, Soyundum; - bir de Söreyim! tala dr | | | | | İ | l Beliyor Seni Herkes Ne olursun artık yağ, Bekliyor seni herkes; Kimler varsa, ölü, saj Bekliyor seni herken! severmişsin Şubatı, Kararmış onun bahtı, Kaçacakmış rahatı, Bek'iyor söni Herkes! Yağ da görelim biraz Etr da beyar, Bu y ittin nazt Bekliyor seni herkes! Topraklar örtülsün yağ, Ağarsın her yan, sol, sağ; Bekletme arlık bu çağ Bekliyor seni berkes P. O. H. B. — Ne gördün? — Meğer Mayo içimde imiş; sene evvel giyinirken onu unutmuşum | bir çıkarmayı | l | İnanan İnansın I l Hakikaten İnanmıştı Çok akıllı adam Hasan B. ye — Benlim karım akıllıdır am- akıllıyım bu kıskaz elıklarının ma kıskancdır. Ben de hem de ondan fazla akıllıyı: yözden — onun önüne geçmes'ni bilirim. Bak bir vak'a söyliyeyim geçende hasta- iken — sayıklamışım landım; hasta hem ne dişe bilirmisin? — Belma! Belma! Diye; Belma bu yeni tınışlağ""_ genc güzel bir kızın adı idi. İşi olcuğum zaman karım: — Sen, dedi, Belma diye sa- yıkladın Belmanın kim olduğur söyle, Aklıma yiverdim: geldi köpeği! lamak İstedim. Ertesi günü soka- ga çıkdım eve telefon ettil e- | simi İncelterek: Belmal Bay — Ben, dedim, evdeler mi? Karım cevab verdi: — Hayır evde yoklar. Telefonu — kapadım, eve gelince sordum: — Beni arayan oldu mu? — Ha oldu, arkadaşının kö- akşama ) hemen söyle- — Belma mı; ha bir arkadaşın | Karım inanmış göründü; amma hakikaten İnanmış muı idi onu an> EKasan B. — Bu senenin eler vardır kim bilir, Sarış'n, kumral, kara,, caz caz caz; itüler çok mu »2? Bu İşten yeçemem vaz, Gelsem bile ben dara, Çiftier döner fır fr fır, Dedikodu vir vır vır; (:. eller kavır. kıvır, Gicelim İşte era., ' Dedim amma ben c dım; Dedin um; Eakiden aslas'ydın, Cebimde ne vir. saydım Pek azdı para pi P. O.H. B O NS MA peği telefon eti | Karım, Belmanın arkadaşımın | köpeği olduğuna hakikaten inan- mışdı. | söyledi, nei Mikrob Merakı İçtiği Su Doktor ziyafette idi; yemekler yenilmiş, sıra meyvaya gelmişti. Bir bardak kaynar su istedi, Kaynar suyu getirdiler. Doktor meyvaları birer birer suya soku- yor; y.kıycr, öyle yiyordu. Onun bu baline gülenler oldu; doktor gülenlere cevab verdi : akın, dedi, şu su- ne bulanık oldu; bütün bunun için: dekiler — meyvaların üzerindeki mikroplardır. Milyonlarca hasta- lığın milyonlarca mikrobu bura- dadır. Doktor — coşmuştu, — coşkun coşkun anlatıyordu. Yıkamadan meyva yemenin — mazarratından uzun uzadıya bahsetti. -Adeta ilmi bir konferans verdi. Söyledi, si kısıldı;. önündeki bardağı aldı; bir bardak suyu bir nefeste İçti. Hasan B. de riyafette ldi; yerinden kalktı: — Doktor, dedi, mi'yonlarca hastalığın milyonlarca mikrobunu bir nefe — Bal Köpekler Hasan B. yin bir köpeği vardı. Hergün onunla oynardı. Bir gün derse çalışırken köpek yine oyna- mak istedi. Hasan B. yin kaldırdı, çantasındaki topu attı, derse Köpek topu ağzile kapıp Hasan B. yine attı. Köpek lirdi. Yine attı, yine ge- Ah artık, bu hayvan ken- dis ni rahat bırakmıyordu. Hasan B. hızla yerinden kalktı, ev bir katlı olduğu için topüu bahçe kapısından taaa uzaklara attı.. Köpek hızla keştu. Arlık rabattı. Fakat aradan — henüz bir dakika geçmemişti ki, sokak kapısından bobi ile beraber bir sürü köpek girdi. Çünkü topu onlar da getirmek istemişlerdi!

Bu sayıdan diğer sayfalar: