10 Ocak 1935 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 8

— birinden birini çabuk se- çiver, biraz daha gecikecek olur- Fıkralar Hediye — Amcacığım, — tülünü çok sevdiğiniz İçin size bir hediye aldım. — Yine masrafa girdin, ald- ğın hediye bir pipo mu? — Hayır! — Bir tabaka mı? — Hayırl — Ya ne? — Bir kutu kibrit! Farkında Değilim — Yeni aşçımın pişirdiği ye- meklerden memnun musun? — Şimdilik bir şikâyetim yok.. İyi pişiriyor mu? — Farkında değilim; o geldi- gindenberi ben lokantadan yemek yiyorum! ÇAPKIN GÜZELE Koş sağa sola, Girmezsin yola; Baştan çıkarsın Kendini kolla ! Kız gelib otur, 'Tek bir dalda dur; Bü kudar coşma Artık ne olur. Güzelsin belli; Banü bilmeli, Tırnağın ” olmaz; Düuya güzeli; Gel bana yakın, Hiç gitme sakın, Seni sevmiyen Olur tü çapkın ! Mizahçı — Aramızda bu kadar yaş farkı var sizinle nas | evlenebilirim? — Acelesi yok, birkaç sene daha beklerim ! | | | ! — Doktor bir ilâç verdi. Bir gİşesini içersem rakıdan — vazge- çecekmişim! — İçtin mi? — İçtim am- ma boşona oldu, ilâç çok İlezzete #2zdi, bu yüzden rakı ile karıştı- rıb içtim, tesiri- ni gösteremedi. Dişlerini Hizmetçiye çır kıştı: Tarakları diş fırçalarile mi yıkıyorsun? Tarakları değil, tarakların dişlerini yıkıyo- ! M ümidimi keserli — Öpeyim etendi amca, Komşunun kapıyı açan sümük- 1ü oğlu şap diye öper, biraz sonra da ev sahibi görünürdü: Vay efendim safa geldiniz; idisalti £.trinizi.. — Bilmukabele efendim idi- Baid... — Ehlen ve sehlen efendim... Daha evvel gelen misafirler hep birden ayağa kalkarlardı: — O Efendim sizi gören ne- olsun? Artık bayramdan bayra- ma mı? İki eller birden uzanır; - eğilli- nir, kalkı'ınır.. Z — Allah nice senelere yetiş- tırsin efendim! — Allah emsalikesiresile... — Vay efendim sizde mi bu- rada İdiniz? Ellerinizi öpmiye ge- lecektim... — Estagfirullah | efendim o nasıl söz el öpmek bizim vazi- femiz! — Ne demek efendim; ©o va- zife bize düşer! Oda makinist — Eyvah, Tay ta- mircileri yemeğe gitmişler, oular ge inceye kadar beklemek lâzım! ee — Ne Olur Doktor söyledi: — Karınızın hıstalığı ciddi bir şey değil, ha- £ yali bir hastalık bunun içia ciddi bir ilâç yazme $ yacağım.. — Doktor, ne olur vizitayı İsterken de ciddi olmayıver! ! — Beni büsbütün uauttuğun gun bır haber gönderirsia de arlık | Yirmi Sene Evvel Bir Bayram Ziyareti | O Zaman Da bi gicer uzanan şeker tepsisini alır gelirirdi: — Efendim maz mı? — Teşekkür ederim efendim zahmet oluyor.. Bu arada evin küçük çocuğu kapıdan girerdi; — Bizim küçük mahtum efen- dim. — Ya Allah bağışlasın.. — Gel bakayım, efendi am- calarının ellerini öp! Çocuk sıkıla sıkıla kapıdan girer, şaşkın şaşkın etrafına ba- kınır.. — Öpsene efendi amcalarının ellerinil — El öpcülerin çok o'sun! ikbal — buyuru- — İTaşallah büyük adam olur- | | tırdı: | sun da.., Ev sahibi anlatırdı: — Efendim bu sene Uüçüncü sınıfa geçti kendi oğlum d.ye söylemiyorum.. zihnl evveldir. rlerden biri çoruğa 80- okuyorsun — bakayım — Okuyorum iştel — Ne okuyorsun? Çocuk saymıya baş'ardı. liy , hesab okuyorum. Cog- rafya 'çiziyorum.... O söylerken lâf değişir başka bahislere giriçi.İrdi: — Sizin mümeyyiz bey aldı yürüdü. — Evet, şimdi de Sarıgüzelde bir ev almış.. — Eh allah versin gözümüz —Kıraat yazıyorum, imlâ, eıbır-; — Oğlunuz bana kartopu attı. — Bir yerinize geldi mi? — Hayır! -— Öyle kartopunu atan oğlum -değildir. Oğlum atmış ol- | saydı muhakkak başınızı kırardı. Saat — Acaba ga- at kaç? — On ikd o- malı; ise Nereden anladın? — On kalkacak hazırlanıyor - da! birde tren öyle Idi yok amma.. — Beyefendi bendeniz kendi- sini evkafda masa kâtibi refikısa- ni iği zamanından tanırım. Uusulü aklâmdan bihaber, devairi resmiye muamelâtına bigâne.. Dedikodu bir terkere dillle uzar giderdi. Kahveler içilir, ciga- ralar tüttürülür, mümeyyizden İş muavine, — muavinden — odacıya gider.. — Müsaadenizle bendeniz.. — Aman efendim oturub ko- nuşuüyorduk, — Ma'üm ya bayram daha başka ziyaretler.. Ev sahibi kapıdan bağşını uza- — Yahu kimse olmasın.. | Merdivenlerde terlikler tıkirdar.. | — Efendim devletle saadetle, | böyle bayramdan bayrama ob- ** K ee eeei | | Sözli EBlmı seyreven — dalgiu Affedersiniz. anlayamadım, bir daha tekrar eder ms'niz! İhtiyar erkek, küçük bir. kaız çocuğunu gös- terdi: — Âltmış sene evvel ben de bu çocuk gibi idim! — Ne dediniz, altmış sene evvel siz kız çocuğu mu idiniz? — lühar şey! Lazı resimler sah.bierine bem zerse güzel olur, bazıları da benzemezse! Ikinci k'war 10 — Yine çorabım sözülaü.. — Kimin başına — örüy dun ? ğ Tuhaf İhtiyar — çapkın gmçn;»_in*î tanıdığı — kadınların bepsir birer tutam saç almış saklamış!ı bir gün tesadüfen bu saç.ar elit eçti. ) S Kai siyab, kimi- kunral kifii sarı idi: $ — Tuhaf, dedi, hiçi <i ağlf gükaş balbuki sahibi; i gi altmış yaşından aşağı « ğ.llerdv" İşe Yarar Düğün hediyesi olar k erk bir dürbün verdiler; — Bu işine çok yar>ı, dedi ler karının kusurlarını görm için küçülten taraftan, iy ilıkıırîJ görmek için de büyüste.. tarafli bakarsın! KOMŞU KIZINA Bak gece gündüz ; Üşenme göz süz, Ne yapsan boştur.. Vermezler hiç yüz | Gitme urzağa; Bağlara dağa; Komşunun kızı Girsin tuzuğa. Hani pek tombul, Arâyıb bir bul ; Meramın ne ise Söyle ha wsul! Senden hiç güzel! Ö Nizahç! , — Bir kkun olduğunu göstermel.di. — Oğun için bes de erk 1