14 Mayıs 1934 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
sersese e sesARAELAAEAAAKASAA SARALa a AAA | Çan Çocuk babasil Yeşilköye gidi- z yorlardı. eZ Ve Sirkeciden İ_r Ş Tirene bindiler ğ' İ ve yola koyul- e g “dular.. YT J Tiren kala- j bahktı. İğne at- San yere düş- miyecek kadar kalabalık.. ço- cuk — babasının u. Sarsıla sarsı- dizlerine oturmuştı la gidiyorlardı. Ocuğun canı sıkıldi. Evvelâ k_nm_p_ulımınıu içinde uçan bir sineği seyretmiye başladı. Sinek e'ıâıl cama gitti.. sonra köşede uyuyan ihtiyar bir. kadının burnu- na kondu. Kadın “Hapşuu, diye- rek yerinden sıçradı. Sinek gitti, raflardaki bir te- nekeye kondu. Biraz - tatlı yedi, oradan vınlaya vınlaya karşı ca- Mma gitti.. camda da bir sinek var- dı.. öteki sinekle kavgaya başla- ve nihayet yırtlak iağ h%d::n uçarak Eıı_vbolduglı::.).g. n Sapa yıı::lı. sıkılmıştı. Ne | _B:= konuşmıya başladı: —| » Sen kuvvetlimisin? — Kuvvetliyim oğlum. : — Pazuların var mı?, — Var oğlum, Bak... bıb;, Oo00, amma da kuvvetlisin Çocuk tavanda imi çanın sapını gösterdi: at ğ — Şunu çekebilirmisin baba? — Çekerim.. fakat o ne ola- cak?, — Tavandaki — pencerelerden de açılır, hava alırız.. Baba, kalktı.. çanın anu b çekti ve tren hirdeı:gin zınk!,, diye durdu.. _Ç:cıık gülmekt —azamığ — Etee Afacan mektebe gşi- diyor musun bakayım?. Muıllîı'ıı— ni seviyor musun?. — Elbette severim.. Muallim- lerden biri Duğlas'a hoca hanım- biri de G 2 ttee reta Garboya ©0000100000054. seseran Meteeesa Başka Memleketlerin Afacanları — Bugün yıkanmışsın!.. - E buk geçiyor. a MATUN I A e unuttunuz.. Ben size bunu tarif öteberi aşırır bir mahlük... SON POSTA —— & âf.cı'n — Buldum efgıdigıı.. O mahlük benim !. l Minimini Fıkralar Kim? Afacan babasının yanına geldi: | ba?, | — Söyle.. — Sana birşey soracağım. — Sor.. — Yavuz Sultan Selimi, ölün- ce nereye gömmüşler?, — Bilmiyorum. oğlum.. Kime sorayım?.. bizim komşu imam Belki o gömmüştür. Teessür , ,Hasan le — Afacan yolda gziyorludı. ı'dııın Bey ağlıyacak ü mütcessirdi. B i göz ırlâıhrındın: T RELRİ — Hişt, hişti.. di slendi.. Afacan bıbı:nı dâ:âü—-" ba Cin, gırıyor, bir dakika gidip ,â:;;â' mi? — Git gel Afacan koşa koşa Cingözün Yanına geldi.. — Ne var? Acaba bilir mi?, - Bı_bın ne oldü Öyle sura- »'—l!t'n dersinize, Tetil yaklaştı artık.. skasas Takip ettim Reoklerini seyr için, Sana erişmek için, Hep güzelliğin için, Dediler önüne bak, Ayni zamanda oynak. Gittiğin yerlere bak, Pişman eder kelebek. — Südüm sulu çıkıyor.. Aca- ba çok su içtiğimden mi?. — Zannetmem, bizim efendi, seni suyun Üstüne sağıyor da ondan!.. tını asmış, aglıyacak gibi.. Yoksa birisi mi öldü. — Yok canım, teessürü ondan değil.. Bu sabah anne annemi bir otomobil az kalsın çiğneyecekmiş. Fakat çiğnememiş.. Ondan.. I, KELEBEK kelebek. _' #wi!f/!îk Muallim — Bana hayvanlardan birkaçını saydınız.. Köpek, kedi, at, eşek, domuz.. Yalnız bir tanesini edeyim: Kulakları koskocamandır. Bazan komşuların bahçelerine girer, TATİL GELİRKEN Dersler - bittikten sonra, Sınıf geçtikten sonra, Artık kan Kırlarda — koşacağız... Bahçelerde bülbüller, Güzel kokulu güller, Çiçekler, kelebekler, Çocuklar sizi bekler !.. Kim duyar bu sörleri Dinlenmek istiyerek, Ruhumun elemleri, Koştum sana kelebek, Bütün arzum emelim, Yaklaşmak isteyerek, Koşarken düşüp, dizim Kanamıştı kelebekl.. Wllhümazi — Usluluk sabahleyin Afacana tenbih etti: — Akşama kadar uslu otu- rursan sana 5 kuruş vari.. Dedi. Babası çıkarken Akşam eve geldi, Afacamı karşısına aldı: —Söyle dedi uslu durdun mu?. :Udu oturdıysan 5 kuruş varl. Afacan boynunu bi — Bugün bir kuruş ver baba, boşuna ziyan etmel.. Şefaat Sokaktan geçen bir sürü meş- hur insanlar, Afacanı hürmetle selâmlıyorlardı. Cingöz bu şaştı, merak etti. Sotdı,:. — Bu adamlar — niçin - sana böyle hürmetle selâm veriyorlar? Afacan güldü: — Babamın “Hasan Bey,, ol- duğunu biliyorlar. Bir gün gelip babam kendilerine çatarsa, ben şefaat edeyim diye yüzüme gülü- yorlar!. işe Sonu oldu senenin, Bu tatil hepinizin, Kır sizin, deniz sizin, Artık gülün, eğlenin |.. Başka Mo;ıhkM ( ö Hikâyeler — Sarhoş Çocuğun — babr> içiyordu.. Gece gündüz durmuyor, — bo- yuna sarhoş ge- ziyordu.. Annesi buna çareler -bulmak istedi. Uğraştı çalış tı, çabaladı.. İ ) Nihayet adamcağızi içmekten kurtardı. Artık çocuğun annesi, babasını kontrol altında tutuyordu. Dışarı — gitse çabucak — geli- yor, adamcağızı bir dakika yalmız bırakmıyordu. Nihayet bir gün Büyükadaya gitmek icap etti.. Kadın — çocuğu | çekti.. | — Oğlum dedi. Dikkat et.. Baban seni dışarı bir şey almıya | gönderirse, yolda parayı kaybes. der gibi yap, sakla, bana ver, fena halde bir. kenara Ben akşama gelirim.. . Fakat çocuğun babası — ne yapıp yaptı, yine içti.. Akşam cuğun annesi geldi.. Çocuk kapıda bekleyordu. Sordu : — Baban içti mi oğlum!. — İçti anne ! Eyvahi. Sarhoş oldu mu?, Oldu Anne! Nereden anladın ?. — Gazete okumak istedi. Kalktı. Gazeteyi aldı, — geldi, masaya oturdu, gazeteyi dizlerine serdi. Eline peçeteyi aldı, oku- mıya - başladı. Peçeteyi gazete diye hâlâ okuyor!l... gee veskesaREANENARA DU GrveedeseeecAser ea KenAEnAARASA DA — Hanım nine senin wu vır_mı'çok Wüdim. Be ina bile yok.. simidimi -t K 0_“4'_-""_“ asayın:. . ... Afacanları
