7 Eylül 1933 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 9
o SON POSTA Nasıl Affedersin İki eski dost Nasılsın Kadın hüngür karşılaştılar... Kün açik hanım?” bina ağlıyor- > Seber: Me “küçük Rl — Neniz var?.. v2 Y Bak beni iyi dinl e biçip — asenna e, ni dövdü.. Bir yıl 1 seninle. sılsın 7... Giteriştik bir gün dile, Kocasına dön- — Çocuğun Nanlsn küçük hanım? düler.. oldu mu?.. Bani hai — Yirmi beş — Oldu yal. Diyordun Li ölü; yaşlarında, genç İl yı | p Yalnızdık seninle ben, güzel karını acı- | > Erkek mit. Nanlan küçük hanım? madan nasıl dö- | — Hayır. ij versin? — Ya demek Yoktu İealbinde' derdini Me we ç bir kızın var... Seni unutmam derdin, — Affedersi- J “ ü — Senelerdir yer yer dölaştın. Bir iş tutamadın da; â hami, — Bize bakmaktan bastığı yerl görmüyorş düşecek. Nasılsrs küçük bir gün deniz kenarma gelince balık tutabileceğini mi — Kız oldu- is zannediyorsun ?.. ğunu nasıl bildin? Kamara eee va memimmmzzmı | Alışık de- Mizahçı niz, yirmi Üç ya- — Merdivenden düşmezse de bizim elimiz6 düşecek. şındayım! O, daha tehlikeli değil mi?.. ey Nasıl üzül-|.. miki k | Yıkanmak | ğildim mem Okumak için İ eni İL İİ © Sonradan: senin Nihat Beyin ka- İ ei olmuşlardı, eski nm ölmüştü, Nahit Gözlükçü dükkânma bir mü rin ee een günlerinden: bahss- Bey tenelli etti: teri sele “5 € 1 öy: : kirli mendilleri yerleştiriyordu. S9 giiaği di LE Ke e ia” bir gözlük ver, oku- ; ağ > eşim! 'abin* > Dayanamadım sprdnin: ğ öyle o zamanlarım böyle, hepimizin 40 Gözlükçü numars numara — Bu mendilleri niye bija- | olduki bir psket Bu ol.. Öleceğiz, ke- | gözlükler çıkardı, müşteri birer manın cebine koyuyorsun?. - cıgara alacak pa rm öldü diye buka- | birer hepsini gözüne taktı, fakat — Bijamayı çamaşırciya gön- | rsn olmazdı, dar üzülmene hacet | beğenmedi: derip yıkatacağım!,. — Kim bilir ne yok!.. — Olmadı, bunların hiçbirile — Peki mendiller ne olacak?.. | ktdar üzülmüştün- — Nami üzül | okuyamıyorum!.. — Onlar da ceplerde olduk- giz Yok biç üzük mem, başıma ne iş — Nasıl olur efendim, göz“ iüksüz okuyabiliyor musunuz *.. ları için bijama ile beraber yıka- haeinişiice | ÇEİS içe > m OKUMA! Mimiş olgüv- macaklar.. ayrıca mendil yıkatma orataya alışık de- ler çıktı. Tekrar #v- Jenmek için uzun param vermemiş olacağım!, idim. vk Geben dım gelir de senden gözlük alır aş vurmam iel, pe Götürürler Zaman er miydim ?.. o vi İstanbul abancısı idi, ilk Filosof dostu geldiği ndanın lü sekitlbi ii Darılmayın Radyo meraklıları urasında: — Hapishanei umumiye nere- — Uzun zaman - Hanım hözmet Ez Ben bir radyo aldım. Bir den gidilir 2. neye derler. çiye darıldı: Yahudi yapmış o kadar güzel — Gayet kolay, şu karşıki — İnsanım kay Dün akşam | söyliyor kil. seni mutfakta kom- — İhtimal verememi.. — Niye ihtimal veremiyorsun? — Şivesi bozuktur!. kuyumcu dükkânına gir, hiç kim- | manasının yanında seye sormadan birşey al, cebine geçirdiği heş daki- ; ğ kaya üzün zaman koy, seni hemen sorduğun yere şunun uşağıle bera- ber otururken gör denir). düm, hiç ümit et- ül i — Peki az za mediğin: şeyleri ba- Berberde emnudur man. na gösteriyorsun!.. Müşteri, yüzünü kesen ber- Parkın kapısına bir levha | o — e Kep — ; Danlmayın | bere nasihat etti: asmışlardı : pi aş — de ak banımelendi bir baş — Sen bundan sonra birini “ Yanlarında sahipleri olmıyan | handan pe İ ka sefere mutfağın | tıraş edeceğin vakit, evvelâ klo- >p > ya landuğu beş altı kapısındaki anahtar Gi i İ köpeklerin parka girmeleri kat'i- | saate de az aman O Geldim ben uzak yerden, | Canim şarap istemez, deliğini bi roform koklat, ondan sonra işe yen memnudur.,, denir! Ne kadar yandım bilsen; Bir içim su dururken! .? başla ! mesömrieyenelanm enmneereammssmnsanenme00 esans pm eeğamnemml dn ee ll beni öliemrezşiliğenimennmnlnmeyeiyeeneeoonmoven semra rooamamazuanm la Para Ne Yazık Ki Fazla İki meteliksir ho- varda künuşuyor- dardı: — Babama bir Çirkin, — ihtiyar bir adam gazete müdürünün odası» na girdi: — Bir romap yazdım o efendim. Gazetenizde neşri ne imkin var m dir?.. Üç kişi ayni Kömpartimanda seyahat ediyorlardı. Biri Fransız, ! biri İngiliz, öteki İtalyandı. He- | men ahbap oluverdiler. Memle- | leketlerindeki abidelerin büyük- lüğünden bahsediyorlardı; Fransız dedi ki: — Bizim Parisin Sen Madlen | kilisesi okadar büyüktür ki bir başında bir vâiz, öbür başında bir vâaz vaz ederler, ne o mektip (yazdım. Ya bana para gön- der dedim. yahit ta bir kefenlik bez! — Ya kefenlik irme$, bez gönderirse. Müdür sorda: mia emare de öteki onun sesini — Komammzın İngiliz dudak “büktü: | 3) isti pa Fıkra — Bu bir şey değil bizim, Beni © söven Pik lde Londradaki Sen Pol kilisesinde kadın! ikra muleriri. Mm . ne sordular: dun : bittiktei” sonra lane topla» Gszete ; müdürü, mak için zangoçlar halk arasın- da motosikletle dolaşır, ancak bu suretle işlerini bitirebijirler!. İtalyan kahkahayla güldü: — Ne küçük şeyler.. Romada | Sen Piyer kilisesi okadar büyük- — Sen, fıkrayı “İleni seven kadın, Mösil yazsrsın?. romanın o“Şrkin iz ellifini / tepvs BEİ EŞİ müellifini tepeden Evvelâ lânletteyin bir cümle yazarım! truwfa kadar süğ- dü Sonra © cümleve tör ki vaftiz edilmek için getiri- — Bukadar faz- erkötin vrehilereği . bir çocuk Van bir ucun- im bayali o roman cevabı düşünürüm, an öbür ucuna gidinceye kadar İ iİğ a 5 evakın * beheini evlenecek çağa Slip bir deli: | vi “üni ,Yazarım, fıkra olur, — Param olsun İstiyorum, fakat elimden hiçbir şey | kanlı olurlü — Vah, vah, vah küçük hanım, siz sabicakta salla 0 yehniyor.. Ne yazık ki aralarında bizim | mrken yoldan geçenler durmuşlar, bakıyorlardı. Nazar- — Borç simek te gelmiyor mu ?. Acem kahveci yoktul,. değdi de düştünüz.
