2 Ocak 1933 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7

| — Afacan Diyor Ki:” T —— — Kış Ve Kar Kış geliyor çocuklar.. Müjde- ler bize, kış geliyor!.. Artık so- kaklar, damlar, bağlar ve bâhçe- ler hep karla örtülecek. Mektep #zadında dışarılara — dökülünce kar topuna kavaşacağız... Yün Veya deri eldivenlerimiz - içinde İri kar topları yapacağız... Biri- birimize atarak, uzaktan uzağa yalandan cenk edeceğiz... Duvar diplerine sokula sokula yürüyen #oğuktan korkan, miskin ve uyuz çocukları kar toplarına boğaca- ğız.. Çünkü kış ve kar bizim malımızdır.. Eğer kış ve kar olmasaydı, çocuklar uyuşuk ve halsiz kalırlarlardı.. Bembeyaz, tatlı yüzlü iri kar- larla, kocaman göbekli bir adum yapacağız. Gözlerini kömürden, yüzünü kırmızı turptan, ağtını şalgamdan yapacağız.. — Başına babamızın — eski şapkalarından birini geçireceğiz, Eline iri bir topa verip sakallarını da süpürge saplarından uzatacağız, Ah ne iyi çocuklar, ne iyil, havalar soğudu, bazan havada tiyah kargalar uçuşup “kar, kar, kar!,, - diyo bağrışıyorlar... Ah hani © günler?.. Kimbilir —bir sabah yataktan kalkıp — ortâlığı bembeyaz görünce ne sevine- ceğiz, ne sevineceğizi!.. Kar ve kış bizimdir.. Haydi, hep bir araya gelip Allaha yalvaralım: — Yarabbi, kardan adam Yapmamız, kartopu —oynamamiz, uzlarda kaymamız İçin bize kar Tayyare Pi- yangosu Hasan Beyle Afas gan yılbaşı gecesi, piyangonun çekil- diği salonda bek Hiyorlardı. Hasxaa Beyin inde bir bilet vardı.. karşı- dan seslenen Mat- mazele kulaâk vere- rok hoeyecanla bilet numararına — bakr yordu... Birdenbire İnc8 ve çığırtkan Matmazella sesi işik tiliyorda: Boş yüz bin lira - »» dokus M İkil.. YÜZ,. » «12 bint.. Hasaa Bey birden bire boğuk bir: — ALL. Çıkarar Tak arkası Üstü dülgr HL. Afacamıı rengl atmiyti.. hemen bar basının Üstüne di- WVip: — Atman babaesı- Bün.. ne oldu, ne var?.. Ölme, sakın ölme... Hasan B. nefes nefeset — Bzim bilete bir gumara nokgan çıktı... Tuh allah mustabakkını ver mesinla Afacan derhal ye- rinden fırladı! — Merak etme babacığım. Bon gi der, 06 numarayı Matmazelden —ahı- Tin,.. Neyo Yararmış? Muallim A'acanı ediyordu? — Bunim güzüm noyo yarar?. — Görmeye Bi.. — Bueraum?. Koklamıya, Ağıım?.. Yemek — ye ellerim. fırla dayak atınıya elfendim., BU Bu yıla ne dersiniz?.. Bize sormadan geldi. Sanarım eli bomboş, Mama almadan geldil. * Zaten babam bu İşte, 'Hiç oralı değildir, No tırnakta, ne dişte, Beş paralı drğildir.. Yine yandisek yandık, Bu söne de ateşe, Baba paralı sandık, Oyuncak düştü peşel Kendinizi yürüyen bir at yap- mak ister misiniz ? İşte size bir modelk, Uzun bir tahtadan düz bir at resmi yapımız.. Kenarlarına bezler koyunuz ve tam atın karm hizasından birer tahta ayak çe karınız, atın Öbür tarafında du- ver, kar, kar, kar!.. Afacan —mm e k İz, size el bir hei bögirkn B ecik Glüri . — — Na ©, niçin ağlattın. kardeşini Atacan ?.. ş İi Na imiş? Muallim Afacanı derse kaldırdı: — Afacan «kum- bara » yı tasrif et bakalım başla... <— Elendim be tlm kumbaram var #mma, kırdım.. bo- nilinkini söylemiye- yim: senin kumbar gan var, onun kum> barası var, bizim kumbaramız — var, #izin — kumbaranız *ar, onların kum- baralatı var!.. Yeni Ölçüler Cingöz — Afacana Gediki; — Habörin var mı, sene — başında yöni ölçüler koya. gaklarınış!... — Eyvah, bu iş- te yine — babam yandır.. Asnem babama dalma caklını tarte ta Öyle İşgörl> di- ye nasihat ederdi. babam şimdi aklını bu yeni ölçülerle tartana kadar kim- bilir akla karayı teçecektir.. Yeni Sene Cingöz'le Afacan yılbaşı gazetelerini okuyorlardı. Cin- göz bir resim gös- terdi: — Bak gü ada ma.. yolda dikil- mlş kalmış zavallı... Cingöz güldü: — Aptalın birl gaten... — 1933 Ün önünde — dikil miş kalmış... Ötekl nus maralara — yetişene kadar ayakkapları O kuyşlar, 0 maymunlar, O yürüyen kamyonlar, Bebekler durup oynar, Hepsl kavuştu eşel. * Ha aldık, ha alındık, Diye bakka sığındık, Dönerken birkaç fındık, Ancak gatirebildiki. * Babam evde dert yandı, *Bu yal oyuncak zehir, Dedi, Afacan kandıl! Bu yıl da geçmelidirl. Bu küçük çocuk, kedisi ile saklambaç oynuyor... Fakat ne kedi onu farkediyor, ne de çocuk kedinin nerede olduğunu biliyor... Siz çocuğu görüyorsunuz.. Fakat kodi merede?.. Asıl mesele Hikiâyecik Kim Yapmış? Erol o gün ilk defa mekteba başlıyordu. — Afacanın — sınıfında beraberdi. Muallim ilk derse geldi, kürsüye çıktı, ve bir iki öksürdü.. Sınıfta çıt yoktu. Her- kes susuyordu. Bu sırada muak Tim kalın bir sesle : — Çocuklar! Dedi, Durdu ve başladı.. — Şimdi sizin ilk dersinizdir, İlk dersinizde size Ş suali sora- cağım: Dünyayı kim yapmıştır ? Bütün sınıf biribirine bakarak susayordu. Muallim tekrar sordu1 — Dünyayı kim yaptı? Cevap yok.. Muallim büsbütün kızdı. Gözlerini açarak sert sert bağirdı : — Kim yaptı diyorum. Söy« kesenize.. Yine cevap yok.. A, muallim fena kızmıştı. Birdenbire yerin: den hiddetle kalkarak gözlerini açtı ve bu sırada, en ön sıirada otura Erole bakarak bağırdı: — Dünyayı.. Kim.. Yaptı? Erolün gözlerine yaş dolmuş: tu. Boynunu bükerek muallimin bu hiddetli bağrışına cevap ver- mek istedi. Ağlar gibi bir sesleş — Vallahi ben yapmadım efendim 1.. Dedi, e — Piyango Çıksaydı Erol Afacana sordu: — Sana yılbaşında — büyük ikramiye çıksaydı ne yapardın?., Afacan güldü: — Geçen gün babama sor« dularda: — Evlenirim! dedi idi., Ben de babama güzel bir hanım alırım.. — Ya anneni ne yaparsın?.. — Üstelik para vererek sata- rım. Tatil Küçük Erol yolda Afacan'a rast geldi. Afacanın kolunda mektep çantası elinde sefertası vardı.. Erol hayret ettir — Nereye gidiyorsun böyle Afacan?.. € — Mektebe... — A mektep talil değilmi?. — Tatil amma, annem yalan zannetti.. Gâvurların bayramında müslüman mektebi talil oluram? diyor. onu bulmaktır.. Bilin bakalım, kedi nereye saklanmış ?.. Halledenlerden - birinci çıkana Afacanın renkli resmini vereceğiz.:. — $ey anne.. Anne babalık oynuyorduk.. O Bana uslu uslu söz söylüyardu... Ben de düöv- düm.. Hiç anneler uslu olur mu ?.. Cingöz — Baban sana Yılbaşında ne verdi ?.. Afacan — Tayyare biletlerinden yaplığı dot