6 Ekim 1932 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 11
— e G Ğ Beyetendi çabuk bi- dudaklarının bo- Eski Kaza Otomobil iki tarafı ağaçlıklı lei Y“l_di Son süralile gidiyordu. şteri korktu, şoföre bağırdı: iıııın evlâdım yavaş.. ' yere çarparım diye ':.'kmihnız Beyefendi. Bu za- İıirn:uhd" ancak bir defa böyle bi ı:ıyı uğradım. Bugünkü A sizin gibi bir 'ordüm. Yine altımda a etomobil vardı.. Şu ilerdeki ğ sa rdeki #ğaca Sarpıp de'nilıniışlik. 5 Son Günleri nedirz, duğun — kitabın — Pompseinin b Zavallı a €p ne oldu? Çocukluk Nne, arapların kim bilir canları liye?., yanıyordur, — Ben düştü i ç ştüm, dizim çürü- ::1; rugh oldu. Şimdi c:ııuınç ya- ç t- lıılır n her taratı simsiyah, anları yanmaz olur mu?.. Ölü Lisan t , Piritism yaparken — ölü- keri hangi lisanla çağırırsın.. ce.. adı Sön günleri, Caba ölümüne se- nekadar — Lâtin — Niçin?. — Ölü lisandır da ondanl.. b Evde lri, İlğüıden borç istiyecekti. 'llîıı? Zizim, yanında iki liran — Hayır.. — Evinde nasıl.. Evdekilerin hepsi iyiler.. Zevk izim seni dün akşam gördüm, oturmuş mü- esneyordun. Mademki fiyatroda "mddiy v admıyorsun neden gelirsin.. — Nedi i isi Oyun bitip el:ıp. gelmiyecekmişim dan çıktığım za- ;:n büyük bir zevk duyuyorum. .ıcvki düymak için çok pa- akşam — tiyatroya Hasis dn.=İ f;k.ı çok hasis bir rende r i e çü movklğı_ otum.;::ıllim S bir izim dedim, senin gibi yıkı;.:a::%' üçüncüde oturmak tüm içini çekti. — Ne yaş N düncü mevki *;?I':mığl gaa Açık HiKâya Anne bilmiyor. K yör, © dinliyordu. Okunan — biraz açık yazılımış hir hikâye İdi, Son'a- riına doğru a 1ne kızma bir. tavs ye- | de bulündu? — Okurken kı- zuü kulaklacını ka- pa, senin ablâkını bozar duymayasın., Pecek kimse yok ki.. SONBAHAR Elden gitti yaz, Her taraf ayaz.. Plâj bu halden; Çekindi biraz... Kollar açıktı, Görenler ! ıktış Öztünün kızlar Kiş yöla çıktı.. Ayrılık yakın, Rüzgâr 'çok çapkın.m Kapa göğsünü; Açmasın sakın Si ağiş miyorsun.. — Bunu da şimdi nereden Çıkardın?, — Üç ay ayni ethiseyi giyen bir kadın hiç sevilir mi?.. beni artık hiç sev- Bak geldi sıra, Gidelim bara; Haydi dolaptan Mantonu arak.. — Cidden nefisi, — Kadiniın yüzü mü?. — Hayır yüzünün boyası.. Sigortada —Efendim ken: dinizi sigorta et tirmek nur, fakat biz'm mücagesöliriz yalkız yangına kargşı &- göorta yapar, hayat sigortası için baş- ka bir mücsseseye müracant etmelisi- Dİz... — Akıl öğrem- miye — gelmedim. Size ulgörta — olar cağım, yangın İ ta ettiri bacağım tahtadan dir. Ihtimall vardır. — Büyle yerlerde denize soyunmadan girmeli. — Bllhassa bastonumu alın, yere düşüp ben! uyandırmak Ressam Bit Tessam ar- kadaşın bana bir- | şoy Öğretti: İ sana | ben çok güzel — resim yapıyorum, — derse inanıtalk Muhakkak çok fena yapıyor- di Eğer — biraz â, ©h göyle Eğer bir — ressam, bü derse, bir ressam de tir.. Arkadaşıma sor- dum : Sen nasıl yapardın!. Etrafla gö- Eh şöyle DERTLERİM Gönlüm bir dere, Aktı boş yera., Sevda uğruna; Kandı bir kere... Kafam kazandı; Ateşte yandı, Bir alay saçma Orda toplandı.. Ağzım bir faraş; Buna sen de şaş... Bin göz çıkarır, Yapmadan bir kaş Burnum bir ada, Boyu beş yarda; Aman çarpmasın Savulun vardal, e KAL vel hastalığım için bir eczacı- ya müracaat ettim.. — Kim bilir size ne manasız bir şey tavsiye etmiştir! — Bir defa size muayone olmamı söytedi.. ğ a lr e b Muharrir tâbie romanını oku- du.. — Güzel hayali olmuş.. — Neresinde hayal fazla.. — Romandaki vak'a bir se- nede geçiyor. Bir sene evde ayni hizmetçinin adı geçiyor.. Hizmet- çiyi birkaç defa değiştirmeli ki tabii olsun. fakat çok fazla Dilenci Dilencinin yanında bir de kö- pek vardı.. — Bir âmaya merhamet edi- niz. Geçenlerden biri durdu: — Âma diyorsun amma, senin gözlerin görüyor... — Köpeğimin gözleri kör; | ben onun için dileniyorum. Mesele Küçük bir ço- | tük elinde bir ho- sap kitabı istasyon | memurunun yan- na girdi — Beyamca &a na birşey sörücür ğun, iki tren ayni sastte biri Pendik- ten biri de Haydar- paşadan — hareket etseler. Bunlardan biri sautto d0 diğe- ri 85 kilometro türatle gitseler, biribirlerile — karye Jaştıkları zaman her İkisi nekadar mesafe katetimişler- dir. vo — Pondikle Haydarpaşa 40 kilometre oldu- ğuna göre hosapr Tanacaktır. arası Sayılmaz Tavla oynuyorlardı,' Falan Fi- lân: yendi.. Falan — E, oyunu kazandım, vadettiğin boyunbağını al, Filân — İmkân yok.. Falan — Niye, kazandım yal. Filân — Sayılmaz, oyuna hile karıştı.. Ben pul çaldım. Kayıp Ortayaşlı bir adam, büyük mağazalardan — birinde, etrafına şaşkın şaşkın bakarak dolaşıyor- du. Bir tezgâhtar yanına sokulup sordu: — Beyefendi, bir şey mi | arıyorsunuz?. — Evet. Biraz L,çvvel karım yanımda idi, birdenbire kaybettim de... — Kefenlik patiska yanımız- daki dükkânda satılır beyfendi. Elmalar Bizim evin bahçesinde bir ağaç elma vardı. Afacanın biri duvardan atlamış elmaları topla- mış, ceplerine doldurmuş. Ağaç- tan inerken yakaladım. — Seni gidi yaramaz seni, e- maların hepsini yolmuşsun seni babana söyliyeceğim. Baban ne iş yapar. Nerededir? — Şurada köşe başında elma satıyor. ÖİŞA
