24 Şubat 1932 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 9

ÂABDULHAMİDİN SAA AAA Gençliğinde Geçirdiği .w O, Bir Tekkede thndıık(ârî-s_ana Vğllmğncien Kurtulmuş NAKİLİ — ZİYA ŞAKİR Her hakkı mahfuzdur — 240 — 18 Mart 917 Abdülhamit, bu sabah kalktığı Zaman sol tarafında bir ağrı his- settiğini söyledi. Fakat banyodan sonra geçti. Şimdi de romatizma- ai kalbine sirayet etmesinden korkuyor. Bu münasebetle bugün yine çok enteresan — bir vak'a anlattı: — Yirmi üç, yirmi dört yaş- larında idim. Henüz makama gelmemiştim. Birdenbire — vücu- dumda bir kesiklik, kalbimde bir çarpıntı hâsıl oldu. Tabit bunu merak ederek doktorlara müra- caat ettim. Muayene ettiler: — Yeni teehhül ettiniz. İtidal fzere hareket etmemişsiniz. On- dan ileri geliyor. Dediler. Ben bu tavsiyeyi na- zarı dikkate aldım. Hayatımı da ona göre tanzim ettim.. Lâkin çarpıntı yine arasıra geliyor ve beni mustarip ediyordu. O esnada bir doktorum vardı. Adma Kız Mehmet Bey derlerdi. Meğer onda da kalp hastalığı varmış. Bir gün bana dedi ki: — Ben doktorum. Tabii ken- dimi anlıyorum. Herhalde bende kalp hastalığı var. Kendimi arka- daşlara gösteriyorum. Bana birşey söylemiyorlar. Rica ederim, siz beni birkaç doktora gösterin, Size doğrusunu söylerler. Siz de bana söylersiniz. Ben o zamana kadar, kalp has- ehemmiyet vermezdim. Fakat Mehmet Beyin bu sözleri beni ikaz etti. Birgüt” doktorları topladım. Mehmet Beyi muayene ettirdim. Kalp hastalığı olduğu tahakkuk etti. Bunun üzerine benim de merakım arttı. Doktor- lardan inceden inceye malümat aldım. Sonra da kalp dinlemiye mahsus olan marpuçlu bir tane aldım. Günde birkaç ke- re kendi kalbimi — dinlemekle beraber sarayda kalfaların da her gün kalplerini dinler: — Senin kalbinde bozulduk var, Sende de darlık var.. Diye hükümler verirdim.. Artık ben bu işe okadar ehemmiyet verdim ki, git gide adeta bende bir merak peyda oldu, - günler geçtikçe kalbim zayıflıyor, çarpın- tım artıyor, adeta bu hastalık- tan öleceğime bir kanaat hâsıl oluyordu. Önüme gelen doktora muayene oluyor, fakat verdikleri Yeminata bir türlü kani olmıyordum. Öyle bir hâle geldim ki, merdiven Mip çıkmaktan bile korkardım.. Sarayda bir doktor bulunmadıkça yatıp uyuyamazdım. Birgün bana ( Balıklı ) daki tekkeye 1:dîp o- kunmayı tavsiye ettiler. İçimden gelen bir hisle, derhal bu tavsi- yeyi kabul ettim. Fakat oraya Rasıl gidecektim? Araba ile gitsem Sarsılmak tehlikesi vardı. Hemen &t hazır ettirdim. Hafif bir yürü- Yüşle tekkey gittim. Orada med- aletten | fun olan ( Şeyh Nizamettin Haz- retleri ) nin merkadindeki eşiğe secde ettim. Yüzümü gözümü sürdüm, O zaman bana bir hüzün geldi. Ağlıya, ağlıya kendimden geçtim. Bilmem nekadar kalmışım. Bu cezbe halinden sonra kendime geldiğim vakit adeta dünyaya yeni geldiğimi zannettim.. Türbe- darlara ve orada bulunanlara babşişler verdim. Türbeyi de mü- kemmelen tamir ettirttim. Ham- dolsun, bu suretle o müziç merak ve bastalıktan kurtuldum. * Dedi. Abdülhamidin bu hikâ- yesi de, batıl itikadlara, Şeyh ve tekkelere nekadar merbut oldu- ğunu — sarahaten — gösteren bir misaldır. 14 Mart 917 ( Meclisi Meb'usan ) ın içtima müddeti mart nihayetine kadar temdit edildi. Bugün bundan bahseden Abdülhamit, sözü dön- dürüp dolaştırarak şahıslar üze- rine geltirdi. Sonra: — Şu aralık Sait — veyahut Kâmil paşalardan birinin iktidar mevkinde olmadığı çok büyük bir isabettir. Eğer sağ olup ta makamda bulunsalardı, tereddüt ve evhamlarile milletin başmıma muhakkak — bir felâket getirir- lerdi. Dünyada mes'uliyet korkusu kadar fena hiçbir şey yoktur. Ne ise, onların vefatı, ( ayni rah- met ) oldu... Hele Sait Paşa, hiç kimse ile geçinemezdi. Bir aralık bütün hükümet rical, kendin- den nefret ettirmişti. Bana mü- racaat ettiler: — Bu adam burada kaldıkça rahat iş görmenin imkânı yok. Bursaya veyahut başka bir yere valilikle gönderseniz. Dediler. Vaziyeti tetkik ettim. Şikâyetçilere hak verdim. Ken- disini celbettim. Hakikati olduğu gibi söyledim : — Sizi oraya memuren gön- derirsem, birçok dedikodu olur. Siz kendiliğinizden tebdilhavaya gidiyor gibi yapımz ve bir müd- det Bursada kalınız. Dedim. Adeta, kendisini s- yanet ettim. Halbuki o, buna başka bir mana vermiş. Doğruca kendisinin fransızca hocası olan Artin Paşanın evine gitmiş, ben- den şikâyet etmiş: — Ben, kendisine bu kadar hizmet ettim. Şimdi beni Bursaya nefyediyor. Demiş. Artin paşa da: — Böyle birşey memul etmem. Zira size karşı teveccühü şahane leri olduğunu bilirim. Hiç evha- ma kapılmayınız. Diye cevap vermiş. Halbuki o bu sözlere de itimat etmemiş. Gitmiş, İngiltere sefarethanesine iltica etmiş... Bunu haber alınca çok müteessir oldum. Hemen bir kaç kişi gönderdim. Böyle vahi sebeplerle hem kendi başına, hem da bizim —başımıza bir iş çıkarmadan konağma avdet etmesini bilvasıta nasihat ettim. Ondan sonra onun aleyhindeki '“'""İ;ı. Iıırı':ı müdafaa etmek için göğüs gerdim. Abdülhamit, buraya gelince durdu. Derin bir göğüs geçirdik- ten sonra: — Lâkin.. © benim bu iyilik- lerimi bilmedi. Bu iyiliklerime, fenalıkla mukabele gösterdi. Dedi ve süküt etti. ( Arkası var ) Resminizi Bize Gönderiniz, * * * Size Tabiatinizi Söyliyelim... EF. ; Zekidir. Oyunu — daha çok — sever, kendini kayt ve kuyuda ta- bi tulmaz. Gö- zü — pekçedir mektep — çan- tasını ve ki- taplarını mun- tazam tutması ve eyi kullan- MUAMMER 80 AHMET B.; “Küçük resim,, Sevimli bir yavrudur. ( Henüz çok küçük — oldu- ğundan ahlâki tabiatleri te- şekkül etme- miş ve binne- netice — tahli- line imkân görülememiştir.) Güleryüzlü, ne- şeli ve uysal- dır. Rahatına pek düşkün- lük — göster n;leı. menfa- atlerinden kalarını dıhî tifade ettirmi- ye — mütema- yildir. İntizam kuyudatını ih- mâl eder, olduğu gibi görünür, mih- net ve meşakkate mütehammildir., H 84 ŞEVKİYE H.: ( Fotoğrafı dercedilmiyecek) Ev ve elişlerin- de muvaffak olur, babayani, sa- de ve mütevazıdır. Dindardır. Temizlik hususunda titizlik gös- terir. İsraf sapmaz, parayı idareli kullanır. Çok kimse ile ahbap olmaz, daha ziyade kendi AMle- mindedir. Fotoğraf Tahlil Kuponunu 1i inci Sayfamızda bulacaksınız. M. EMİN B. ; l Abülıamîdî Tekkelere Bağlıyan Bir Vehimdi a) DAKTİLO Bugünün Romanı Annem, henüz işten gelmişti. Beni görür görmez sordu: — Hasta mısın?.. Haykıra haykıra ağlamak ih- tiyacını güç zaptederek cevap verdim: — Biraz fazla çalıştım anne.. Fena halde başım ağrıyor. Halbuki başım değil.. Acına- cak bir surette kalbim ağrıyordu. * Yatağımda, mütemadiyen bir taraftan obür tarafa dönerken, annem kendi yatağından başinı kaldırdı: Yine —uyumuyor musun Kevser 7? Diye sordu. Demek, o da uyumamıştı. — Başım çok ağrıyor anne. Diye cevap verdim. Ve.. Be- nim yüzümden müphem endi- şelere kapılarak gizli gizli ıstırap çeken ve bu çektiklerini bana hissettirmek istemiyen —annemi, daha fazla muztarip etmemek için zorla uyumıya kendimi ceb- rettim. Akşamdanberi kalbime hitap eden o haşin ve iİnsafsız — ses, yavaş yavaş uzaklaşan bir aksi seda gibi daha derinden geliyor, ve yine © sualleri tekrar edi- yordu: Bizim — daktilo.. — Bu, bana karşı bir — istihfaf — ve hakaret değil mi?... Sait Beyin, on gün bu sözü söylemiye hakkı olabilirdi. Çün- ki o zaman, onunla aramızdaki alâka, bir işçilikle bir patrom luktan ibaretti, Fakat bugün?.. bugün ben onun resmen nişanlısı idim, Beni © suretle tanıması, icap edenlere de o suretle tanıt- ması İâzımgelmez miydi?.. Bugün benim (meşru hüviyet ve mevkü) mi saklıyan bu adam, acaba yarın herhangi bir sebeple bana karşı infial bâsıl ederse: Benim önümde — dikilerek, — gözlerimin içine baka baka: — Vaktile sen, bir daktilo parçası idin. Seni ben adam ettim. bu mevkie ben çıkardım. Demiyecek mi.. Kalbimin en ince ve hassa# noktalamnı - yine bugünkü gibi, belki de daha ziyade - kırıp incitmiyecek miydi?.. Acaba onun yerinde Fahir olsaydı, ©o da mı böyle söyliye- cekti?. O da mı benim şerefsiz ve kıymetsiz mevkiimi her vesile ile bana ihtar edecekti?.. Ob, şüpbhesiz.. Bu, pek şüphesiz değil mi?.. Nihayet © da bir er- kek.. Nihayet ©o da yaradılışı itibarile bir Sait Bey değil mi?.. Nihayet ©o da erkeklik hodgüm ve mağrur cibilliyetinden kudret ve imtiyaz alan (bir mahlük değil mi?.. Belki biraz terbiye, belki biraz hassasiyet, onu daha süslü gösteriyor. Fakat yarın bu süs- lerin yaldızları döküldüğü zaman Fahir Beyin yaldızlı maskesinin altından nihayet bir ( Sait Bey )in kirli tenekeden başka bir şey olmıyan çehresi çıkmıyacak mı?.. OA 26 GA Yaran: Z. Şakir Beş gün evvel, Sirkeci cad- delerinde benden nemli gözleri, titriyen dudakları, bükülen boynu ile öksüz bir çocuk gibi sev gi ve muhabbet istiyen.. be- nim cinsiyetimin İeziz varlığının aç ruhunu ve hassasiyetini do- yurmak için bir parça aşk gıdası dilenen Fahir, benden yüz bula- mayınca derbal Zehraya koşmadı mı?.. Kapı kapı gezen ve her kapıdan lâtuf ve merhamet ümit eden arsız bir dilenci gibi Zeh- raya koşarak bana oynadığı oyu- nu ona da oynamadı mı?.., Bana âşık olduğunu söylüyor- du. Şüphesiz, ona da ayni sözleri söyledi. Onun önünde de boy- nunu büktü. Onun karşısında dudakları titredi. Onun karşısın- da da gözlerinin içi nemlendi.. Aşk bu mudur? Sevgi bu mudur? Ya senra o herif.. Vedat olacak, o kedi ruhlü mahlük.. Bana olan sevgisini, ilk gününden son gününe kadar kirli tırnakla- rını göstermekle izhar etmiye çalışan ©o kıskanç ve kudurmuş hayvan.. İşte bunların Uçü de, ayrı ayrı maske taşıdıkları halde, hepsi de bir çehre içinde, nihayet bir er- kek çehresinin çerçivesi içinde toplanmıyorlar mı?. * Annem, sabah namarzına kalk- mıştı. İdare lâmbasının küçük ve yuvarlak şişesinden sızan ölgün ve titrek bir ziya, anneme aksediyor, onun simasındaki hatları daha zi- yade derinleştiriyordu. Yattığım yerde hiç kımıldamadan bu si- mayı tetkik ettim. Zavallı anne- ciğim, bu son zamanlarda neka- dar bozulmuştu. Eskiden, bütün zaruretine rağmen yine mem- nun ve müsterih olan bu si- mada, şimdi meçhul ve müphem bir korkunun eza ve ıstıraplarını söyliyen bazin bir ifade vardı. 23 Ağustos 918 Sait —Beyle — nişanlandıktan sonra — yazıhanedeki — vaziyetim biraz değişmişti. Eskisi gibi pat- ron korkusundan sabah karan- lıkları sokağa atılmıyor ve yob larda da koşa koşa yörümüyor- dum. Bazan yarım soat, batta, bir saat teahhurla giderek işe başlıyordum. Bugün; evde hiçbir işim olmadığı halde, bililtizam kaldım. D ( Arkası var ) eei Sinema Ve Tiyatrolar ALKAZAR — Soa bölük ALEMDAR —Amiral Bird,Bötün Hayat ARTİSTİK — Mm, Dubarri ASRİ — Aşk oğrunda casus ELHAMRA — Kongre eğleniyot ETUVAL — Göl Cehennemi GLORYA — Mustafa HİLÂL — Kanhı venedik KEMAL B. MAJİK MELEK MİLLİ OPERA ŞıK Kadıköy Süreyya — Amerikal - bakireler — Volga sahlilerinde — Alev şarkımı — Ağmımdan değil — Dul Nişanlı — Aya lğik — Yanık kalpler TOSKÜDAR HALE — Kuzt Raks