23 Kasım 1939 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 7

Hamletin meraka değer iç mi- kâlemesi oAllegrodan Andanteye kadar mevcut. Ancak Hamletin tek başına aksiyonu rönesans için belki bir cevap belki bir çaredir, bu günkü dünya için değil, Edebiyat tarihinde bir dağlı. gıç veya bir son olan şiirlerin sesile bir dünyanın çöktüğünü haber veren Kısakürek, bizi ve kendini nasıl kurtarıyor Final Körleşmiş Kral Lear intihar etmek için kendini bir uçuruma atmak isterken ovanın düztaban- Luğına düşer, «Gece bir hendeye düşercesine, Birden kucağına düştüm gerçeğin.» Bu ses bir hakikatin, bir baş- langıcın serin müjdesine benziyor Başka mısralar hatırlıyorum, O seslerde daima deniz mevcut. Rinbaud'un (o «Sarhoş gemip si Valery'nin «vaatten ileri gitmeyen «Deniz mezarlığı» va. Rimbaud ve Nâzım Hikmette deniz, bir aksiyonun sonu; « Teknem çatlasın denize gideyim.» «Denize dönmek istiyorum» Tabiata teslimiyet, uzun bir kavganın son perdesi, Senfonideki deniz bir başlap» gıçtır, ilk üç kıssm bu noktanın mukaddemesi. Valery'nin; Te vemi se levi, ül foni tenter de vivre> Cümlesinden daha kuvvetli mısr8- larla; «Düzen kabarıyor... Med vakti deniz; Düzen kabarıyor... Tâ çenemde sw. Suda bir gizli yol pırıltılı iz, Suda ezel fikri, ebed duygusur. Şiirin kendi başına bir mealek bir hayat olamıyacağını söyliyen cümle: «Ver cüceye onun olsun şairlik» «Hakiki yenilik bissine> malik olan, meğhuldan malumu getiren; «Dipsilikten inci devgiren yüzgeç.» «Sanatkâr, gaibi açan çilingir.» Arzı boynunda taşıyan öküzdeb, «Passif> dünya anlayışından çok ötede, Şarkta yeni bir kader anla- yışını işaretliyen cümle; SERVETİFÜNUN HWicran RE. Yinnisi 4 Yazan: HALİD FAHRİ OZANSOY No. 2257—312 0 (iğ Hâtıran Sık yapraklar içinde kalan Bir kuş gibi kalbimden aynlmiyor. Bayıldı hâtıran kalbimde, Gün dağdu ayılmıyor. Uyusun ! hep uyusun! Ben işte Boynum bükük, içim mahzun Ağlıyarak ona ninni söylüyorum, na, Hâtırana, Geçen baharın ninnisini | Ne çare gönül bu, yavrum, Gönül ki, bazan, Yağmur gibi dallardan sızan Gözyaşlarında bulur tesellisini... Gönül dedi ! Bir lâhza teselli | Ne çıkar, sonu yine azapsa! Oh anladım, gönül ne yapsa, ne yapsa Seni unutamıyacak, Olen bir aşk diye yasını tutamıyacak | Haydi git öyleyse, yolun açık olsun, Beni düşünme, Ağlıyor mu deme, Yalnız acırsan deki Dilerim kalbindeki Ona ıstırap veren bu hâtıram boğulsun |