“SERVETİFÜNUN No. sagy—322 “, "her şeye iağmen — Bi. Yinnkir işişsin sh ey didarı hülmiyet Bsici oğan olduk gerçi kuztulduk senetler #mişralarını çekinmeden söylüşordu. Onun vatan hakkındaki düşüt- eşleri pak aşık ve satihti; «Süt içen yavrular. beşiğini, ço- #iklar eşlendiği yeri, gençler mai- şetgülumi, ihtiyarlar kügaj feragati- Rİ, evlâd validesini, peder ailesini ne tüylü İlasiyat ile sevaram insan da vatanını 9 türlü hissiyat İle se- ver. Bu hiessiyat ize, sırt sebepsiz bir meyli tabilden #baret değildir; insan yatanını sever, çünirü meva- hibi kudretin en azizi olan haşst, baveyi vatanı tepeffüsle başlar. İn- san vatanını sever; çünkü atayayı tabiatı en revnaklışı olan nasr, Iemhal iftitahında bâki vatana te- silik eder. İnsan vatanını sever, çünkü maddeli vöcudü, vatanının bir cü- güdür. İnsan vatanını gever, çünkü Yatayını sover; çünkü har payi, Fa- © hata, hakkı menfaati vatan sayo- sinde kaimdir. İosan vütenim se. müdafsasına gönüllü gidecek olan Him Beyin ağulmdan dinliyorüs fi). giğeceğim ge süyor. 'Buldurni Beyim. Pederim köğâür deviyorum.> * £ Kemülde, ber sevginin üstünde yer alân vatab' ve millet aşkının bir vasfı da dinle kaynaşmış ol- inadı İdi; Vatanı dir ile beraber düşüne Fhek Kemal'in yaşadığı asırda bir nevi içtimai zaruret idi. Kaldı ki bizzat Kemal dindardı ve vatana matem siyablarını Kâbede giydir- megi düşünüyordu. Mücahedesinde muvaffak olaca ğı kanaati onda bir iman halinde idi, mazi ile hale meydan okur ve dâyikiyle düşünülsün insanın ha- yatı yalnız istikbalden ibaret değil ' ımidiri» der, istikbale olan emni- yetlnj şu sörlerle ilân ederdi: , « Feyyazı kudret bu aaadeti bizin evlâdımız için saklıyor; ha- İlmisden memnun olmasak da fütnr getişmiyelim; iatikbalimizin feyzini düşünelim; har ati tariptir.» O, yalnız davasının muvsifa- kiyetinden değil, isminin ebedili- ülmien de, emindi. Bu emniyet, duha siymde millete karşı duyduğu dgrin itimada dayanır: Sipihçin baktım, ikbelini hep payizmal ettim, Hamiyyet meriykindz terki evlâde Ei e muaspaslan osldidar Sebati orme ŞkÜ'dir dini dlinya ma feri. Musa, “mebiğim, #5 can verince, Fodakâna kalır eshöh delm kalbi willetie, Dimir bir gn gölir de sayel faysi heriiyetiş; Kemal tarihie, içtimai ve ikti. sadi ilimlerle de meşgul olmuştur. Mentamoda Osmanlı tarihini yaz- mağs başlamıştır. Hukuka bile yabancı ; mi görüyoruz: überhendir.ki gbneyi beşer oe- piiyet barleinde yaşayamıyor. Mu- ayyendir ki cemiyet dabilinde hiç rahat bulamıyor. diyar. Aynı me- kalonit biraz aşağısında ş&daba &buayi oinsimiş bu hayret abada, takamınüli moşuk için mi girer. hemi Acaba bu edveri felâke sntamr yok ımudart “diye e ye, Umum ne vakit hah- töyar olurf ne vakit herkes otayayi kudreğten istidadı ynde Dagi aş