© Ne. 1868—183 TT ÜÇ PERDELİK iv MANZUM PİYES yaya İZA NEDİM Yeniçeri ağası, o nerde?.. BAŞTEBDİL Zorbalara - Az kalsın kellesini edecekmiş emanet!.. HAFIZ CEMAL Vak'aya ben şahidim... NEDİM, Hafız'a dönerek. Nasıl oldu, Hafız?.. HAFIZ, anlatmıya başlıyarak. Et- Meydanında güvenip başımdaki sarığa İçlerine dalmıştım... NEDİM, Baştebdil'e dönerek, Nasıl, Baştebdil ağa, Kerameti gördün mü?.. Dudaklarında zehirli bir tebessüm belirir, HAFIZ CEMAL Asiler haykırırdı. BAŞEEBEİL AGA, Hafız'ın sözünü keserek. Ha... bunlar önce Ağakapısını da kırdı. Kanlı mahpusları da kattılar içlerine!.. HAFIZ CEMAL Sipahi Pazarını yağma mı ettiler, ne ? Hepsi silâhlıydılar... Derken baktım, uzaktan Yeniçeri ağası geliyor koşaraktan... Arkasından da birkaç zabit sürüklemişti... Fakat Patrona Halil halkı körüklemişti... NEDİM Yani şu elebaşı?.. HAFIZ CEMAL Evet, o... bir de Muslu İsminde ki bir manav... NEDİM sonra? HAFIZ CEMAL Sanki kâbuslu Bir rüyanın içinde sandım kendimi o an: Yeniçeri ağası kuşatıldı her yandan! Nasihat edecekti.. fakat dinlemediler.. Yalvardı: - Hürmet edin yaşıma.. - Sus!.., dediler. Nihayet ilerledi Patrona ona doğru.. Üstünden akıyordu bir Nemrut'un gururu! Haykırdı : — Maksadımız devletin ıslâhıdır, Elimizde gördüğün Muhammet silâhıdır, yarra. bie Agi APA. APAR MEDİIME EE lipa : SERVETİFÜNUN 16 m © Şi Ze EE Ze Ze EŞ Re Bl ak İle kn ii 2 ERİ Sml — Geçen nüshalardan devam — Cezasını vermiye ahdettik zalimlerin... Sen de gel, bizimle ol!,. Öteki derin derin Bir dakıka düşündü.. sonra o peşindeki Zabitlere bir kurum satmak için dedi ki: — Sen kimsin ?.. hükümeti ıslâha kalkacak kim ?,,. Fakat Patrona Halil, daha sert, daha hâkim Bir sesle gürleyerek: — Susl.. gebertirim seni! Baştanbaşa kanlara boyayıp elbiseni Ümmeti Muhammede sancak yaparım.., dedi. Yeniçeri ağası korkudan sendeledi.. Sonra, öyle kaçtı ki sormayın... Zabitler de Asilerle birleşti... BAŞTEDİL Zaten muhalif nerde? Kuvvetin karşısında İstanbul eğdi boyun! HAFIZ CEMAL Nedim efendil.. sız de kendinizi koruyun! BAŞTERBDİL Bu eşkıya vallahi aman vermez adama! HAFIZ CEMAL Eminim konakları basarlar bu akşama! Kapınızı kırarak sizin de evinizi Alantalan ederler. BAŞTEBDİL, titriyerek. Ve sizi... NEDİM Ah! HAFIZ CEMAL, elile yüzünü kapıyarak. Vesizi... NEDİM, zaten dehşete müheyya olan psabi, karşısndakilerin ken- disine ölüm tehlikesini bütün fecaatile hisseitiren korkusu karşısında birdenbire gerile- rek ve zalim ürpermelerle vücudü sarsılarak, gözleri meçhul bir noktaya dikili. Ve beni öldürürler... parçalarlar değil miP... Ah! tutun.. düşüyorum.. tutun.. tutun elimi!... İki tarafına sallanmrak ve eilerini ennki boşluklara uza- tarak, Düşüyorum karanlık, sonsuz bir uçuruma. Düşüyorum, dostlarım! düşüyorum... Ey sema! Göster yıldızlarını. göster yıldızlarını!.. Karanlıklar içinde beklemeyim yarını !.. Çığlıklar koparır, sahnenin ortasına düser, — Devamı var — a mymmleyym m AHMET İHSAN Matbaası Limited