25 Haziran 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 9

i e o, No. 1819—134 A SERVETİFÜNUN Ve sözünü fekmillemeden dişarı çıktı, matbdaki kütüphanede bulduğu kalın bir &ile içeriye girdi. Sahifeleri çabuk çabuk çevimli, şi parçayı gösterdi. Butuya aynen naklelmekten kendimi alamadım: Hayalden hakikate Tütmüilem. kimsede asla kanın lezzetini Pişlerim göçtü de binbir, kadının. kalçarad. Böyle beyhude demek bir sürü #yson etini Gimmişim, koklamaşım, sıkmisım apfalrasına. Son. eğer zihnimi çeleydin o afet yerine Kahbeler kahbesi bir yara gönül vermezdim, Büşka şeyler serecek yerile önüm gözlerine dteşinden kül olan İalbimi göstermesdim Şimdi ben. furtanalar yeçmayon orman gibiyim, Küme bağrımda İüdümmş canavarlar yazıyor, Öyle Bidrelle vuran bir yüreğin sahibiyim Ki bütün duygularım yit gide haytanlaşıyor ! « Faruk Nafiz «Hoş değil mil» Back peşinde koğumakln binbir Kadının kalçasına diş geçirmek arâkındaldi farkı, urlık kim İsterse takdir etsin ! Elime hiç ara- mak kültetine katlanmadan bukadar kuvvetli, ilzam edici bir vesika yeren arkadaşıma teşekkür ettim, Evet, netice ifibarile işte şimdiki İnlde edebiyat üleminde daha ziyade dedikodu mahiyetinde de olsn, bir fıkirdayık var, Bu noktadan, muhakkak, ki Hik- met Feridün , yorulmasına değer bir netice aldı, muvaffak bir ankel yaptı. Umumi olarak, şu # Wikra» da'bana Karşı ortaya atılan şeylere gelince, derin, ki bu gibi şeyleri, her kesin kendi karakterini İfsde eden söyleyiş tarm ile, gahısl zevkinin ve ya vevkaizliğimin âfadesi olarak kabul etmek Tişimdir. Tabii berkes hami istediğini beğenmek ve istediğini beğenmemekte sörbesisn, be- genilen ve beğenilmeyen de beğenen ve beğenmeye nin Hükmüne ehemmiyet vermek ve vermemökin hürdür, Ben, kendi hesabıma, sahnsında başlı başina bir edebiyat devri açmış, Serk ve Garbın gnbeşerleri üzerinde betebbmlar yapırış, cilt cilt eserler üstünde gaheiyeti yüleselmiş olanı mümtüş ve hakiki otorite #thihi edibin, zevki daha salim vesalihiyeti dahe geniş olduğu telâkkisile, külünü, « Küçük dağları bep yaratırım! » gibi davranmasına rağınün, — İle kikuti ariyoruk — daha kabiliyeti tam inkişmi dev- tesini bulmamış, henüz darmamiş, fakat pek yüksek. Mere de varamamış olan geönç şairin bükmünden düha mübim bulurum. Hatta, Halit Ziya, hükmile beni yerin dibine geçirmek ve Fürük Nafiz, göklere cıkarmak istemiş bile olsalardı |... en havalar çok süzel gidiyor EY satırların, Mehmet Selimin yönsı oldüğu, şu işaretle tasdik Gm: Frhnmr edebiyatı : Bovary'nin “ölümü a | “ “Püpns, zeytinyağı pümük patçalarını ocağa Mb parmaklarım kuruttu ve cün çokişan kahan 1 yanını teker geldi, oüürdu. “Dakunm bitirdikten sonra eline-ilihi zeferlerin kendisini âlmta e : 2 me” bir işareti oluk (ere bir. “mabeb mi Eronün;' Çok zallti, rün elinde tutamıyarık di Mareli yüzü çok sarı değildi, Yilsünde, ibi bite gibi, $ ahlat bir borruklğnu Hades vardı. Rahip — © ierâyı amelde knenr etmiyordu... | " Nihayet. yavaş yavaş sanki rüyadim uyanın gibi. etaüna baktı, sonra vazıh bir'sesle aynasını istedi ve biz Zumnn, üzerine gözlerinden iri yaş damlaları szneiyt kadar, eğili kald. O zuman birah © gekmesile yıkıldı ve kulağının üzerine Göğsü. hizlica solumağır başlamıştı. Dik ağrıdan, ri çil gıkımış, gözleri sörürmiş ve söy iki küreyi Tâ .gibi dönüyor, Beniz öldüğünü #anrederek öyleki. © nefes ahyorlu kiruhu sdöts hemleler ypyokdu. <Fdlicitör salibinin önüne diz çökmüştü, M. Canivek, müphem bir şürette eihneye bukerken cezanı a ameik dizlerini büküüyordu. Bourmissten yüzü i kenatına eğilmiş bir halde yalvarıyor, beles. pal i - — â za 3 ibi kali her vuruşta tit rahitp dualarım sür'atle ökumağa banşlamışta, 0 nl "nin. hiğkiriklarına o karşıyordu; büz dada İltince öümleler arsemda genlayydin tense çanlarına temamen benziyordu, Birdevbire büyük bir isi papuç gürültüsü” YO? meri sopa sesi ile kısık bir yükseldi: a Eksoriya güzel bir güneşin harareki. vl kızlara aşk rüyası gördürür.. Emma Bövary gülvnnize edilmiş bir tee hadekaları gibi kallıtı, gaçları taramar olmuş, açık ve sabibti, i Biçilmiş hadatları M1 Gabucak taplamak için ik Nanetim gider, enleklere doğru in Eğilir ve onları bize verir... | Ve Iıumu Bovary: ok Şi — Kör! diye haykırdı. ve gülmeğe başladı. Bibi: Yin. debşetli yüzünün ebedi — sulmetler içinde eyake eyi zannederek saddarine, imitsizce az A il oy ; ir rüzgür İaxla esiyor... Ve etekliği havaya uçlu. Şilteletin kavrandı., Herkek Oyaklaşmıştız Ö artık değildi.»