No. 1819—134 j Nesir: DU A. O, beden nekadar uzak, Halbuki ben onu ken dümi, öyle yakın duyuyorum ki! Yakın duyuyorum dedim, fakat bu herkesin anladımı bir yakınlık değil, İlakikaten görünüşte bir birimizilen nekadar uzak- tayızl O, bir âlim, ben mütevazi küçük bir kız; e ; (İyi düşünen makul bir insnn, ben ise hisletine tabi bir malılük. Dekilmi, bir birimizden nodadar üzak- tayız! Yollarımız, düşüncelerimiz, o sevinçlerimiz, toessiirlerimiz hep ayrı, Fakat, ben bu ayuliğı hiç sevmiyorum ! Ö, benden nekadar uzak olsa hayali değil. Ben & güzel hayali kalbimin en gizli yerinde ) saklıyorum. «O kadar gizli ki araya hiç bir insan görü nufuy edemöz | Yulmz, belki... Oh! Fakat niçin buninm düşünüyurüm, Kalbimi, beynimi, ruhumu yıprntım bu kuvvetli his beni nerelere sürükliyecek | O, bir meçhul. Fakat kendini bu, #evkli histen hiç ayıramıyorum. Onu düşünmek beni nehayeti olmıyan bir zevk diyarnaı sürüklüyor, İste, gözlerim kapalı yine onu düşünüyorum. © ciddi ve mağrar önümden geçiyor, ben başımı kaldır rip önün çldırdığım güzel yüzüne bakamıyorum bile! İçimi dolduran sevinçle karışık heyecanlı hissi belki de onun in kalbine giden koyu güzel gözlerinin okunmasından çekinmiyorum. O gözleki bana ilk, yaldızlı esran engiz bir yaz getesini hatırlatıyor. Ta çöcükluğumdanberi yıldızlı gecelerin eramnı i duymuştum. Yüzlerce def'i gözlerim, dalgın ve hik yalı, gemadüki yıldizlır dalar, onların tw göklerde geli ziyası, çocuk kalbimi tükenmeyen bir esrarla doldururdu. Şitadi, büyüdüm, fakat kalbim yine eski çocuk hislerini bıakmnınkdı.. Hayretle yildizli, ılık ge celerin beni mestleden kudretinin bu güzel üdamin güzel gözlerinde tetellisini gördüm. Arlik ber şey kavvefini kaybetmişti. Beni çeken yalnız tek hir on zibe vurdu. Onan derin mayalı, ilik gözleri, dolgun ve ahenktar #eşi | İçimde açan türlü renkte snüdet çiçekleri, bütün güzelliğini, bütlin rengini oudan, onun gözlerinin ık ziyalmından alıyor. Tıpkı, tablutın yer yüzünü j süsleyen çiçeklerinin. hayatlarım, renklerini güneşten aldığı gibi Fakat bu tabiyatın güheşi benin derin hayalime artık ziyi ve işik sağrniyor. Onun güzel göz- lerimi. gördükten, tw ruhuma giden yumuşak sesini işittikten sonra, banu ne glineş, ne iy, be yildizlar ve nede derin Mavi gökler neşe ve gündel veriyor Artik önlü hepei soldu. Çocükken delicesine sevdi. Zim tebiyet bile bende eski tesirini yapmıyor, Ne . denizlerin saf maviliği, ne göklerin derin penbe ki | gilliğı, nede dağların yabani giçeklerle süslenmiş vulışi güzelliği artik beni kendine çekemiyor. Kup- arın covaltis, dalgaların eski yahniın rilıtımına yavaş yavaş oOvuruşu, gemilerin sessiz beyaz köpükler yaparak geçişi beni eskiki gibi düşündürmiyer. Her şey renksiz, her şey manasız. Yaltoz 0.., Neden Sonetto Altın ışıkların söndüğü yere, Menekşe renginde gölgeler indi, Ve akşam renk verdi gelineiklere; Sanki ondan Juzu bir koku 'sindi, Mineler açmışken daha bu sabah, Alevli gözleri sindi dehizli, Büzüldü ruhumu bütün biznü alı, Göçen güml günden sonu kalan izim. Eridi eriyen hulyalar gibi Yurdun gözlerimde retldemlen hizlâr, Eridi gölgeler rüyular gili, Gecenin kalbinde iştirap var da ; Gümüş damlalerdır karanlıklarda Ategbücekleri gibi yıllırları. k , Ni İsmail Vamle ben bütün bu güzelliklere karşı hisir alabiliyorum. Hayır ben onlara hissiz değilim. Fakat onun hayali ansak içimdeki bakar, yaraşmağa küt. O benm işi ğını vermiyor ki! Fakat saadetin onun kudretiyle. doğacağını bilse belki verir. : Oh! İşte, kalbimde birdenbire bir. âmil doğdu. Bilmeği hangi sihirli kuvvet bünü bunu in i Görüyorum işte onun hayalini. görüyorum, Ta “Çor . ban Yıldızının doğduğu yerden, uzaklurdan bana - gülüyer. Ten de bu seven, anlayan, derin bir gülüş, j Kollarını bana açıyor. Ondan hana doğra gelen bir. giya hüzmesi gözlerimi kamaştırıyor, ben saadette, d sevinçten şuşkın bir halde evvelü bir dnkikn terede dütten aonra, onun murlandırdığı yoldün - yıldırım gibi yerlerden göklere doğru uçuyorum. Ormandaki wgan messleyi onun verdiği İmdretle bir saniyede ağıyorum. Güzel eli benin mütevazı başımda dolu şayor. Gözlerimden onun için çarpan kalbime, onu sömalarda uravan rulınma, onu takdis «den bütün vas boğan. ildei bir west okuyor. Kelimelerin ilde sinden aciz olduğu bu münevi dakika dü o benim sevgime mukabele ederken bilmem a sonra sabah olmuğa başlıyor. Her il pülüyüt, her JO7 yiye LİN bii le ötüyor, dağlar, çemenler, deniz ve gökler, bütün. rerikleri, bütün güzellikleri bütün giriyyetleriyle İm. ebedi #şkı tebrik ediyorlar. Onun insanların ve taği. atın fevkinde halim vaziyyeti bulınrler, çiçekler, renkler, şıklar yaratırken, ben de onnn yanında, onün güzel eli elimde bu er güzelliğin menba olun kudretli adamın yanında, onunla beraber Bbe disyele doğr yükseldiğimi hissediyorum. Bütün bu hisleri benim içime koyan ei ja atağın kuvvetli duyguyu onun kalı andır. Odu benim işin benim önü mı doysun 111