29 Ocak 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 10

UYANIŞ Nu .1748— 113 Garp, edebiyatı ARLEZİYEN Köye gitmek için değirmenimelen inerken, çitlenhik ağaçlariyla. müzeyyen büyük bir bahçenin nihayetin: deki yol yakınında kâin, küçük bir çiftlik önünden geçilir. Bu; geniş balıçesi, kulesinin tırıldağı, kirmizi tuğlulam ve oetminda birkaç saman yığmıyla bir eyalet çifleisinin evidir, Bu ev, miçin nuzarı dikkatimi celbetmiş. ve kapar in İcapısı kalbimde hir feseşür uyandırmıştı?... İarrm #söyliyemiyeceğim. Her nedense bü ikametgih bana gouk görtamüştü. Etrafında pek fazla sükünet vardı. Oradan geçerken köpekler havlamıyor ve tavuklar bağırmadan kaçıyorlardı. Dahilde ne bir sö, Ne de bir Mayvar, çin garı gürültüsü vardı, Pencereleri perdesiz. olan ba evin damından duman ckmadığı için gayri meskün bir mahal olduğu zannın veri- vondü. Dük öğle vakti, köyden nydet ederken, güneşten nhafazu için çitlenbik oğeçlarin wolresi altındaki duyarlar kenarından, gidiyordum. Bu osbada, çille ğin önündeki yolun üzerinde sesiz duran wişm.k İzer, bir saman arabasi boşaltımağd çalışıyorlardı, Kap ağık kalmıştı, Geyerken içeri doğra baktım ve bül genin gihayetinde, başi elleri arasında, dirseklerini bir taş masanın üzerine düyamış, yırlık pantalonu ye wök kasa ecketli, ityamile beyaz, ihtiyor bir adam gördüm. Düurlum. Adamlardan biri Dünü wanvaağeli : Susunüz... dedi. Bu bizim etendidir. Oğlunun İelikelinden beri o. hep böyledir. Bu esnada, siyahlar giymiş bir kadın ve bir kür çük erkek çocuk, büyük valdırlı dun kitaplariyle yakınımızdan geçerek eve girdiler, Adüm. ilive eldiz — Hanımla küçük kördeş ibadetten geliyorlar. Onlar çocuğun ketmisini öldürdüğü günden beri her gin kiliseye giderler, Ahl, Mösyü, ne meyusiyet... Pöder imütevultanın olbiselerini giyiyor ve bir türlü ürka- sından çikarttırmak mümkün olamıyor... Del be hayvanla i Ayaba, hareke için birkaç defa sallandı. Ar Tasa; Alphonse Daudet basılan dühu Yüufusal malimat almak istediğim için, yarına çıkmamı dülep ettim ve yukamda, manlar arasinda, gu müellim hikâyeyi öğrenin. ii » w Bn, Jan teshiye olunan, yirmi vappnıla, bir kız gibi sülin, nelkosimalı ve kuvvetli bir köylü idi. O kadar güzeldi ki kadınlar daima, onu, bukürlur, fakat ö, olilura karşı bir def bile olsa başını çevirmezdi. Yalnız bir sün, (bice ('Arles) üzerinde dantelali ve kadife elbiseyle (Arles) li küçük bir kızu tesadii! eüymişti. Bu vabiln bidayette, çiftlikte meoriüniyetle karılanmamıştı. Kiz hir koket, milesi işe şehirli de #illerdi. Fakat Tan, herşeye rağınen, sevgilisini 'bü tün kuvvetiyle ars ediyor ve: Bi dlmları Sör onu bini vermezlerse öleceğim... diyordu, hoanttar soru evlendirmek kürüm veril mişti. Tir pazar ukşümı, çiftliğin bahçesinde biktitü mila, aksanı yemeğini hazırlamakla meşrul bulunnyordn Bir hemen hemen bir düğün sofrası idi. Nişanlı kız bulüümayor fakat let relen bir sülrüdü gata Onun “e P4ÜİTLE içiliyordu.. Kapıya dimi filrek bir sesle volmz Malbn (estev) le konuşmuk İstemiş, bunun üzerine EBstev kalkarak yolun iizerine çıkıştı Yabancı mam: Baba Estev... deli, Çocuğunuzu cupkan. bit kizla evlendireceksiniz ki iki sene benim olmüziu. Bize. bunu ispat edebilirim... İşte mektup Ebeveyni her deyi bildidi için, onu Dana ver imetresim İarı.. möği pnl oldüğu gündenberi, ne kız artık beni istemiyorlar. Halbuki, bütün bu, olan biten şeylerden sonra hir diğerinin. gevecsi olmıya- çağını gannediyorduu. vadetmişlerdi. Fakat, oğlumuzun onunlu meş nilesi, ve ne de geni Baba Eağtev mektuplar bakarak : — Peki... dedi, İceri girip bir bürdük sarap iy tnozmisiniz? Adnan cavaben : — Devamı 144 öncü sahifede —