Hara haydut * X9un harikulâde maceraları NE OLDU..2 BIR SİLAH SESTOLDU (4 İBiZz Bu işiN eğ / TA Lİ HAYDUT, BER NER | il nr TAZE) SİFTLIĞE KADAR v ae ği GELMİŞTİ: ONU ü ( ” - - ORLAR ros Sis YAAŞİLERİN WÜCUMU T DÖNMEZ ATEŞ ETME | LİKE PEK ANİ OLMU$DV...İ | TEKLİ İRLER.. > Mİ Zİ 71717 ağ “54 YA PARA KO- Şİ PARMAK VEYA İ İNTİKAM AL- 8 MAK İŞİNDİR SE BU BASKIN. BU Avcı KAB; LENİN İKİMY KADDES MAN DASINI Şal. MIŞDI, BU MA DALAR İADE EDİLME DiKCE SİZLERİ HAPS EDECEĞİZ, KAÇMAĞATEŞEB! Lİ BÖSEDEM ANÇI, yapa ig 4 N Ki 3 ça BİR DİRE EV İ / gp YAŞLI BİR ADAM BOZUK AĞLADI. BENAMET ANAĞA , a “Ğİ ” z BİR İNBİİZCE ME TAPA ” RALARA GELDİ. ie i BAŞLADI...“ 26 FAUSTA FAUSTA z7 Viyoletta ayağa kalktı. Çinge- nenin sözlerini duymamış gibi duruyordu. — Adiyö zavallı Simon ana! Adiyö... Artık seni göremiyece - ğim. Mezarma yapayalnız gide - ceksin. Evet, yapayalnız... Tabu - tunum üzerine ufacık bir çiçek bi- le konamıyacak, Kızmın sana ve- recek göz yaşlarından başka bir şeyi yok ki... Bir kaç saat sonra annesini alıp götüreceklerdi. Mezarının üzerine bir ufacık demet bile koyamıya - cak kadar fakir oluşu, tabutunun sokaklardan, vebadan ölmüş bir mel'ununki gibi geçirdiği bir anda gözünün önüne gelince, kızcağı - zın düşüncesi alt üst oldu. Kalbi. ni dolduran acı taştı. Titredi ve şiddetli bir hıçkırık hançeresin - den fırladı. — Ah, ah... Gidip şarkı söyli - yecek misin? Yoksa seni geberte- yim mi? Bunu Belgoder o söyliyordu. Kızcağız, herife deli gibi bir ba - kış fırlattı. Nefret ve korku dolu bir sesle; — Şarkı söylemek mi? Annem ölürken şarkı söylemek ha! Oh, öleyim daha iyi, dedi. Çingene kızın kolundan yaka- Jadr. Üzerine doğru eğilerek hid - detle haykırdı: — Şantöz, sözlerime iyice dik- kat. Seni öldürürüm sanma! Dı - şarda seni bekliyenler var. Haydi bakalım, İkisinden birini seç, ya şu kitarayı alır güzel sesinle şarkı söyler, yahut şu kırbacı yersin... Annen... Haydut herif bunları söylerken eline bir köpek kamçısı almıştı. Viyoletta şuursuz bir çığlık, bir korku çığlığı kopardı. Etrafma tuzağa düşmüş bir geyik gibi ba- kındı. Nihayet gözüne Saizüma ilişti. Belgoder korkunç korkunç sırıtarak elindeki kırbacı ölünün üzerine doğru kaldırdı. Kızcağız Saizümaya doğru koştu. Onun el- lerini yakalyarak boğuk bir sesle: — Madam, madam! Onu koru- yun, onu müdafaa edin! O artık ölmüştür, Onun size ne kadar iyi baktığını hatırlayın... Oh, duymı - yor musunuz? Bir ölüyü dövdüre- cek misiniz? Annem... Anneci - ğim!... Çingene karısı gözlerini aça » rak: — Anne sözünü kim söyledi bakayım? Kim bu anne?.. Onun kızı kim?... — Madam merhamet ediniz. Bu adam sizden korkar... Bir söz, tek bir söz söyleyiniz! Belgoder: — Buraya bak! Kararını ver - din mi? Diye bağırdı. Saizüma kendi kendisine söy- lenir gibi yavaş bir sesle: — Kalbim yok! Evet, kalbimi kaybettim. Eskiden benim de bir kalbim vardı. Ve o kalbimle sevi- yordum. Fakat o orada... uzaklar. da... Tâ Katedralda kaldı. Genç kız, dinle... Kendini kalp çalan jantiyomlardan sakın! Diye mırıl- dandı. Çocuk hüngür hüngür ağlıya - rak: — Sefil deli! Dedi... Annem için bir şey yapmıyorsun ha! Öyle ise dinle: Ben, onun kızı, sana lâ- net olsun diyorum!... Saizüma kahkaha ile gülmeğe başladı. Yavaş yavaş kırmızı mas- kesini yüzüne yerleştirdi... Viyo - letta, tam kırbacı cesede indirece- Zi sırada çingeneye döndü. Yerin- den fırladı ve ölü ile Belgoderin arasına atıldı. Merhametsiz heri- fin salladığı kırbaç onun pembe omuzlarma indi. k — Oh Belgoder, acı. İtaat edi- yorum. Şarkı söyliyeceğim! Haydut herif kitarayı onün eli- ne sıkıştırdı ve soğukkanlılıkla: — Ha şöyle! Dedi. Viyoletta kitarayı büyük bir ye- isle aldı. Gözlerinden durmadan ,yaşlar boşanıyordu. — Şarkı söylemek! Annemin cesedi yanında şarkı söylemek! 'Ah zavallı anneciğim. Su hareke- timi affet... İtaat etmeğe, bir kaç para almak için şu halkın önünde şarkı söylemeğe mecburum. Birdenbire aklma bir şey gel. miş olmalı ki gözleri hafifçe par- adr; j — Evet, para ile... Bunu yapa- cağım, Oh anneciğim, evet şarkı söyliyeceğim, fakat çingenenin beni öldüreceğini bilsem bile gene bu paralarla sana çiçek alacağım. Bu şarkı senin tabutunu süslemek için olacak! i Çabucak eğilerek ölünün al » nından öptü. Ve dışarıya fırladı. Belgoder ona doğru müthiş bir bakış fırlatarak dişlerinin arasın» dan şunları mırıldandı: — Haydi cellâdın kızı. Senin için kurmuş olduğum tuzağa koş! Giz seni bekliyor. Yarın namusun da mahvolacak! Şu kadın kılıklı herifin koynuna atarak seni asıl - mış bir posa haline getirdiğimi babana da haber vereceğim, ah Metr Klod, ah cellâd! Senin cel « lâdın da bön olacağım... Herkes nöbetine razı olmalı... Herif sallanan ufak merdive » nin basamaklarından aşağıya inerken: — Mösyöler, Senyörler, Prens» ler! İşte meşhur Şantöz Viyoletta budur, Hey tenbel herifler, seyir. cileri dizsenize!... Oyuncu kumpanyasmın iri ya” rt iki adamı, biriken halkı yumruk ve dirsek vurarak dağıtıp bir dai-