4 Ekim 1935 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 10

Gpümenine adamlar Romanın mevzuunu hazırlayan: Edgar Valas 20 rim. 4 vapuruna. c İle almecs .. kaşsımlar . Tor. ç bila. korsanların | E/nafe.. Bomber a. n ediniz tayin Derhal Bu/ lıyız, aras slim olsayafınız cehre ii > Maliye Vekâletinden: Eski Gümüş Mecidiye va aksamının 1 Şubat 1936 tarihinden * Mibaren herhangi bir kıymetle mübadele vasıtası olarak kutlanılmı. © yacağı ve bunun hilâfına hareket edenler halkında da takibat ya- © prlacağı 2257 No. lu kanun mucibince ilân edilmiştir. Müddetin hitamına az bir zaman #almış olmasına mebni halkımızın yedinde meycut bulunan eski gümüş paralarının gerek vergi borçlarına tediye KAŞE NEOKALMINA için Malsandıklarına müracaat etetmeleri tekrar ilâr olunur. > 274315033) 162 PARDAYANLAR — aaa an e h bulunan ve içinde ne yazır viduğ nu çudi daha çök merak ettiği ikinei bir zarfla karşılaşmasından İleri ge- liyordu. Siyah elbiseli kadınla o Marşal dö Monmoransi arasında nasıl bir müna- sebet bulunabilir? İşte ihtiyar mütaassıp ev sahibini Ü#zmeğe başlıyan mesele buydu. Birkaç gün, zavallı bir işçi kadının , Fransuva dö Monmoransi gibi yük - sek ve sözü şreçer bir senyöre ne söy Myebileceğini. öğrenmek isteğine kar- gı koydu. Nihayet bu mukavemetten vazgeçti, Bir gün, mektubu açmak hakkı ol- madlığını ve eğer açarsa siyah elbiseli een fonalığım dokunmaz. Yalnız bu snvet te odanıza girerek sizi korkuttuğum için affınızı isterim. Mühim bir iş bü“ na bu nezâket kaidesini unutturdu, de. di, ; Korkusu son derçeyi bulan kora »- karı: — Evet, mektup meselesi! sörünü mırıldandı. Pardayan, hayreti gittikçe çoğala” rak: — Nasıl mektup? diye sordu, Dam Mazelon dudaklarımı . sstrdı. kendi kendisini ele verdiğini — anladı. Peteriksiz bir surette mektubu gizle. meğe çalıştı. Fakat Pardayan köğrt » ları görmüş olduğu için gözlerini on. edilmek ve gerekse ilân olunan fiatlar üzerinden; tebdil; ettirilmek Grip “ Nevralji " Baş ve Diş ağrıları . Artritizm — Romatizma PARDAYANLAR 163 ki kadın büyük bir tehlikeye uğramış * Jardı. Çünkü beni imdatlarına çağır « dılar, Bu iki kadının ben tevkif edildi- ğim zaman buradan — zorla çıkarılıp götürüldüklerini biliyorum. — Evet, ayni dakikada. — Tamam, şimdi madam, bu mese, Jeye dair biraz malümat verir misini? — Ne biliyorsam hepsini söyliyece" ğim. Siyah elbiseli kadınla kızı Luiz, söylendiğine göre sizinle beraber bir fesat cemiyetine mensup oldukları i « çin tevkif edilmişler. — Benimle beraber mi? — Evet, Fakat o zarallların da masum oldukları besbellidir. Çünkü siz. kurtuldunuz, tabii onlar da (serbest — Mösyü-onları-açan ben değilim, isterseniz yemin bile ederim. diye ba- Zırdı ve titriyerek kâğıtları Pardaya na uzattı, Şövalye hemen kendisine ait satırlara güz gezdirdi. Ev sahibi sözüne devam etti: — Bu kadıncağız, bu kâğıtları siz» vermem için ricada bulundu. Ben de sözümü yerine getirmek (için hemen Deviniyere koştum. Fakat siz tevkif edilmiş olduğunuz için bunları yanım- da sakladım. Pardayan titrek bir sesle sordu: — Bunları hiç kimse görmedi mi? — Hiç kimse görmedi Mösyö. Mer. yem hakkı İçin yemin ederim ki hiç kimseye göstermedim. kadının serbest bıraluldıktan . sonra| /#CanAyırMıyorda. bırakılırlar. — Öyle ise zarfları kim açtı? kendisini azarlıyacağını — bininci ke » Kocakarı, vakit kazanmak için tek- — Onları kim tevkif etti. Bana © Kocakarı şaşırarak: , ; re olarak tekrar ederken o hirdenhire vak söze başladı: nu söy? — Kendiliklerinden açılmışlar.. Za- karar verdi; Mektubu alıp bir masanın üstüne koydu ve mühür mumunu kaldırdı. — Demek ki artık hapishaneden çıktmız? — İşte görüyorsunuz ya Madam. — Askerlerle beraber bir subay. — Kralın subaylarından biri mi? — Vallah fazlasını bilmiyorum. E- ten çok fena mühürlenmistiler cevabi- nt verdi. — Siz mektupları okudunuz mu? N ün .| Meselede bir yanlışlık vardı. Bu am» ğer papaz olsaydi elbisesinden e — Yalmız, bir tanesini Mösyö. Size yy ep anda yerinden şiçradi. Gün “| pamidı ve beni haraktılar, İlk işim de yi tanırdım, ait olani. ini si açıldı sizi ziyaret etmek oldu. Şimdi bir keli — Bu adamlar arasında Dük Dan Cn im ren Si z- me İle biltün acılarımı dindirehilir - Ju balunuyor muydu? — Marşa iMoransi n mek Kocakarı yeis ve korkudan doğan öleli — Ok;'kayız5 tuh in? ği bi çığlığı tutamadı. Sabırsızlıkla kapıyı kilitlemeği u. nutmuştu. 1ete bu #hmalin netlessi olarak İçe- riss birisi girmişti ki bu da Şövalye dö Pardayandı. Dam Magelon, masanın üstünde duran mektubu titriyen elleriyle ör - tükten sonra: — Siz misiniz? diye haykırdı, Şövalye bir siniye kadar hayret i- çinde kaldı. Kendi kendisine düşün - dü: — Kocakarı beni tanıyor galiba!, Sonra onu nezaketle selâmladı. — Madam, » korkmayınız, size bir Kadın kendi kendine: — Tuhaf şey, mektuptan hiş bah * setmiyor, dedi. Pardayan sözünü tamamladı: — Yahut hiç olmazsa kalbimi müt- hiş bir sıkıntıya düşüren bir şüpheyi halletmek hususnda bana yardım ede. bilirsiniz. — Zavallı delikanlı! söyle istediğin kadar sana malümat vereceğim, — Madam: on gün evvel bir yanlış” lik eseri olarak tevkif edilip (Bastile gönderilmiştim. Fakat isin içinde bir yanlışlık olduğu anlaşıldı. Ve ben de serbest hrrakıldım. Odamı bastıkları zaman evinizde oturmakta bulunan İ- Pardayan sustu. Kadınlardan bir şey öğrrenemiyeceğini arlamıştı. Me. sele aydınlanacak yerde gittikçe de” Tambaçlaşıyordu. * — Kadınlarm nereye götürüldükle rini öğrenemedin mi? — Öğrenemedim yavrum.. — Buraya girdiğim zaman bir ek tuptan bahsediyordunuz. Mektubu bu zavallı kadınlar mı yazdılar. Kocakarının elleri büzüldü, kâğıt Yar önüne düştü. Kekeliyerek: — Yani.. dedi. — Bakayım madam. şu buruştur - duğuruz kâğrtler nedir? Kocakarı : e A Gİ YA eş MN İY — Evet. — Tam okumak üzere iken siz çeldi niz. — Mektubu açmakla büyük bir ha. ta işlediniz. Sizi ancak bir şartla af » fedebilirim... h — O şart nedir oğlum? - — Dünyada hiç kimseye bu kâğrt. lardan bahsetmiyeceksiniz. — Bu hususta emin olunuz. Ken » dimi mes'uliyete sokmaktan, günaha girmekten korkarım. Pardayan: — Pekâlâ! Bu söz veminden dahâ Yyidir, diye düşündü. Sonra Dam Ma- © gelonu selâmlıyarak çekildi. Dışarıda