13 Mart 1935 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 12

TTT e a L A L L « » XL:9 A 15T16 ; VAPTA DEVAM E - Dı'-ı YOR. DEMEK SİZ EVELİNİ | TANIMAYORSUNUZ. VE BURA. | va sizi NVALNIZ O İ- LÂN GETİRDİ”. * Polis Hafiyesi (X: 9) lürk matbuatında bir yenilik olarak sayılacak bu roman- birinci defa “HABER,, de çıkıyor. Bu romanı bir sinema seyreder gibı takib edecek, heyecandan heyecana düşeceksiniz. Gizli bir çete Pavrs isminde zengin bir ada- ; mı öldürüp altın taşıyan bir gemiyi zaptetmek için yatını elde ediyorlar. Polis hafiyesi X:9 buna mâni oluyor. Diğer taraftan hırsızlar se tin asıl sahibi olan genç bir kızı kaçırı yorlar. J ŞEFİN ADAM. LARI EVE. Lini SOR - GUYA ÇEKL. YOR. LAR. BABANILZI NEREDE OLDUĞU- NU GİLDİĞİNİZ HALDE NiİçÇİM |: YİN NEREDE SAK- LANIYOR ? GİZLİYORSUNUZ? SÖYLE.- H_Lx ? : V Ha el ÖPHELİ GÖRÜNÜYORSUNUZ.FA- | ışçgr SiİZi TEVKİF ETMİYECEĞİM. çünuü WAKTİM . YOK .. ç Teyem B N ırs Hi | (GARIP ŞEY! BAZAN İNSANLARIN İYİ GÖRME YOR. KIZ ÇIKIYOR DA KİMSE GÖRM altını geliri herhalde tercih 'ayni suretle yola devam ettiler. jhayet akşam üstü, Monteforteden Ti- 'voliye giderken yolun kenarındaki DİĞİNE (İNANACAĞIM GELİ- EYOR.. çıxnmışTlR.. | TELEFON NER.| lüzüm yok., Papa şimdiki halde Tivo- li'de bulunuyor; dedi. Kont, Astore ile Garkonyonun a- rasında âdeta bir esir gibi yürüyor- du. Doğrusu aranırsa Kont Alma harpten evvel teslim olan bir esirdi. Kont: — Bana bildirdiğiniz tekliflere ge- lince bunları uzun uzadiye düşünme- ge lüzum görmüyorum., dedi. Astore: — Bir Saray ve senede iki bin düka edersi- niz. Garkonyo: — Hele bayraktar rütbesiyle bunun MAaaşı... Astore: — Silâhliı yirmi muhafız beslemek hakkı... Garkonyo: — Papanın maiyetindeki lerin kumandanlığı... Astoöre: — Muhterem pederin hususi mecli- sinde müşavirlik hakkmı veren Yan- tiyyom rütbesi... Garkonyo: 3 — Papa ile Sezardan sonra Roma- nın en büyük âmiri olmak... miyecek şeylerden değildir. Kendi kendine vatanma hiyanet karşılığı olarak kazanığı şeyleri bir kac kere aklından geçiren Kont: — Artık bunlardan bahsetmiyelim. dedi. Bu üç kişi gece oluncıya kadar durmadan ilerlediler, Ertesi gün de Ni- asılzade- bir hana misafir oldular. Üç yolcu hanın en serin bir odası- ma yerleşerek iştiha ile yediler, içti- ler. Yemeğin sonunda artık herkesin karnı doyarak çeneleri açılmıştı. Beyni dumanlandıktan sonra artık kendisini tutamıyan Astore: SOLDA.. Bi RİNCİ ODADA! BORJİYA İstenil- | CÖZ PoLisi VERİNİZ İ KAPICI VEVVEL GELDİĞİN ÇIKMADIĞINI SÖYLÜYOR . BAŞ- İ K YERDEN ÇIKMLŞ OLMASIN?. BIRSAAT. | VE DIŞARI EVELİNİ BU KAPIDAN GEÇMEZ DEN DIŞARI ÇIKAMAZ. BEN İKİ SAATTIR BURADAYIM. J KM SE DIŞARI — Bu anda Maletestaların, Man- fredilerin, Orsinilerin ne kadar hid- detlenmiş olacaklarını düşünüyorum. diye bağırdı. Dudaklarında beliren bir gülüşü tutamıyan Kont: — Rica ederim, başka geylerden bahsedelim.. Sözlerini mırıldandı.. Şarabı birâaz fazla kaçıran- Gar- konyo atıldı: — Evet, başka şeylerden bahsede- lim.. Aklıma ne geliyor biliyor musu- nuz?.. — Söyle azizim Garkonyo! — Tanıdıklarımızdan bit adamın yılanlı kuyuya atıldığı sıradaki ha- Ticee — Ahl.. Ah! Keşke ben de orada bulunsaydım. — Cellât kafasını kestiği zaman de- ğil mi? Hakikaten böyle sevinçli bir günde hazır bulunamadığım için o ka- dar acınıyorum ki.. — Ne yapalım.. Böyle bir hâdise yeniden vukua gelemez.. Mösyö Ra- gastan öldü, gömüldü bile... Bu esnada pencerenin önünde bir gölge peydah oldu. Ve odanın içine atlıyarak: — Bonjur efendiler!.. Size burada rastladığım için çok bahtiyarım!,. de- di. Astore yerinden sıçradı. Garkonyo ise donup kaldı. Yalnız dudakları a- rasından: j — Aman yarabbi!. Ragastan! Ke- limeleri döküldü. Kont Alma ummadığı bu vaziyet karşısında hayretle susuyor ve neti- ceyi bekliyordu. Ragastan gürültülü bir kahkaha | kopardı: — Azizim Baron! — Zannedersem gömdüğünüz ölüler oldukça sıhhatte- dirler. - Astore aptallaşmıştı. Hâlâ: — Şövalye dö Ragastan!, Sözlerini tekrar ediyordu' — Evet!. Ta kendisi, Şövalye dö Ragastan... Aziz dostum, beni tekrar görmenizde bu papazın kabahati yok.. Neyse beni bir daha — görüyorsunuz yal.. Lâzım olan da budur. Fakat ar- tık kendinize geliniz.. Galiba bazı mü- him sırlardan bahsedilirken geldim.. Eğer içinizde fazla isem söyleyiniz! Sonra Kont Almaya döndü: — Kontl. Kendimi size taktim ede yim. Ben Şövalye döü Ragastan'ım. Söyliyecek çok mühim ve faydalı şey- lerim olduğundan sizi arıyordum! Garkonyo hiddetle: — Bunları çıktığın cehenneme de- fol da orada söyle!.. diye bağırarak hancerini kaldırmış olduğu halde Ra- gastanın üzerine yürüdü. Papazın bü- tün yaptıklarımnı gözetliyen Şövalye hemen yıldırım gibi bir süratle pence- reye kadar geriye sıçrayarak kılıcını çekti.. Papazın hançeri boşa gitmişti, Garkonyo: — Astore!.. Ve siz Kont., Bu adamın üzerine atılınız!. Muhakkak öldürül- mesi lâzım. Baron kendine gelmiş ve kılıcmı cekmişti. Garkonyo ilâve etti: — Koşunuz!,. Koşunuz! Pencere- den kaçıp kurtulacak. Ragastan kendisine saldıran Baro- 'na şiddetle mukabele ederken: — Korkmayınız, koca asker! Ceva-| bını verdi! Garkonyo: y — İmdat!.. İmdat! diye haykırdı. Ve Ragastanı hançerliyemiyeceğine aklı keserek kapıya atıldı. Bunlar 'olup biterken Kont hiç ye- rinden kımıldanmamıştı, Bu yeni ge- len adamın kim olduğunu bilmediği gibi, papazla Ragastan arasında şah- si bir düşmanlık var sandığı için işe karışmayı doğru bulmamıştı. Garkonyo kapıyı açtı. Fakat İspa- da Kapyanın kamasını görür görmez korkuyle geri çekildi. Ragastan: — #Vur... diye bağırdı. BORJİYA IZi İspada Kapya bütün kuvvetiyle a- tılarak kamasını sapladı. Papaz: —Lânet!.. Öldüm. diye haykırarak yere yuvarlandı. Ayni zamanda Ra- gastanın kılıcı da Astorenin omuzun- dan girip arkasından çıkmıştı. Şöval- ye gülümsiyerek : — Eğer yanılmıyorsam evvelkilerle bu yedinci oldu.. dedi, Baron inledi: — Allah belânı versin.. Hakikaten yanılmıyorsun.. Fakat korkma!. Bur- ların hepsini birden bir vuruşla geri vereceğim.. ' — Bundan eminim Baron!.. Şimdi- lik bir şeye ihtiyacmız var mı?.. Ya- ranızı sarayım mı7.. — Teşekkür ederim... Kontla bera- ber yolumuza devam etmekten başka bir istediğim yok.. —AÂh! Ah!.. Ne tuhaf düşünce!.. Ben ise Konta beraberce hiraz ge- zinmek teklifinde bulunacaktım, Yerde yatan papaz bu son sözler üzerine güçlükle doğrularak: — Kaçınız Kont!.. Kaçmız.. diye seslendi. Ragastan: — 000! Kontun kaçmağa ihtiyacı yoktur. dedi. Kont Alma soğuk birtavırla sordu: — Benden ne istiyorsunuz? Ragastan konta yaklaştı, Ve ku- lağınma: — Size yalnız iki lâkırdı söyliyece- ğim. Monteforteye gelip sizi yakala- mak istemediğim için idama mahküm edildiğim Romadan kaçtım. Sizi arı- yorum. sözlerini fisıldadı. Garkonyo: — Onun söylediklerine kulak as- mayınız Kont!.. Yalan söylüyor. Bu herif şeytanım birisidir. Sözlerini söy« liyerek dizleri üzerinde sürünüp Ra- gastana yaklaşmağa çalışıyordu. İz- pada Kapya papazı omuzundan yaka- İryarak şiddetle geri çekti. Bu sırada Baron da bayılmış bulunuyordu.