2 Mart 1935 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 12

Y S 3 TÇT UN y NY ' v . H Polis Hafiyesi (X: 9) o Türk matbuatında bir yenilik olarak sayılacak bu roman birinci odıfa “HABER,, de çıkıyor. Bu romanı bir sinema seyreder gibi takib edecek, heyecandan heyecana düşeceksiniz.  GONit MTNMap gy Gizli bir çete Pavrs isminde zengin bir 16i öldürüp altm yüklü bir gemiyi zabtet için yatını zabtediyorlar. — Polis hafi Xx : 9 bunu haber alıyor. Hırsızlar da gemiyi ediyorlar. Z VAPURA BOMBALA- Ri KOYMASAYDIK ŞİMDİ KOLAYLIK. LA KURTULUR- n DUK Papanın huzurunda diz çökerek yapmacık bir heyecan gösteren zin - dancı karı: — Muhterem peder!.. sözlerini ke- keledi, . — Dam Perima.. Bu seferlik lütfen bu gibi merasimden vaz geçiniz. Diz çökmeğe hacet yok. Benim — sadece Kont dö Fayenza, Rodrik dö Fayenza olduğumu hatırlayınız. Orada idiniz değil mi? — Evet orada idim. — O halde gördüklerinizi bana an- Tatın. — Seyahatimiz tabit surette geçti muhterem kont.. Kızcağız biraz bağı - Yıp bir çok da ağlndıktan sonra şimdi bu yeni yaşayışa alışmış görünüyor. — Pek âlü, Elbette alışacaktır. Birşey söylemiyor mu?.. — Hiç bir şey söylediği yok. — Hay aksi şeytan.. İşte bu fena, Söyle bakalım.. Hiç olmazaa sen onun ha biraz konuşamadın mı?.. — Bir mermer heykele lâkırdı söy- Tetmek bu kızı konuşturmaktan daha €ok kolaydır. Papa başmı eğerek düşünmeğe baş- ladı, Zindancı karı da göz ucuyla onu kontrol diyordu. Papa başını kaldıra- rak söze devam etti: — Dam Perina... — Müsyö lö Kont?.. —Sözümü iyice anlayınız. Benim ba genç kızla görüşmekliğim lâzım, Ona Tazr «oyler söylemek isterim. Yalnız €© «147 konuşmamız icab ediyor anlı - y * mu;un? Söyliyeceğim şey doğuşu- n3 -» nilesine aid bazı sırlardır ki bun lur yulnız o işitmelidir. — Müösyö 18 Kont tek âmirdir. Ve hre şey onun arzusuna göre olur. Papa kaşlarmı çattı: — Evet doğru söylüyorsun., Gerçi Ben tek âmir Isem de zorla kaçırılan bu çocuk kendi iyliği için çalışıldığını bilmiyor. O ne düşünebilir? Halbuki # DOLU..BİZİ KUR- İ TARIRSAN YVERLE- Ş RİNİ| GÖSTERİRİZ.. ç A AD ÜŞ ŞABUK YÜZEBİLİR. SEK GEMİDEN BOMBA LARI ATABİLİRIİZ. HEY'GEMİ BOMDA L YF ME İVEN UT 126 BORJİYA ona bütün haklarını ve ünvanmı geri vereceğim. Lâzım olan da budur.. An- ladınız mı Dam Perina?.. — Evet anlıyorum Mösyö 1ö Kont... Artık kızı sizi kabul edip dinlemeğe hazırlamak lâzımdır. — Bir baba gibi! Saadetini düşünen döst ve hakiki bir baba gibi., Haydi şimdi gidiniz Perina!.. Dam Perina çirkin ve iğrenç bir şe- kilde gülerek gözden kayboldu. Ertesi günü ayni odada Borjiya başka bir işle meşguldü. Arkası kısa bir koltuğa oturmuş - tu. Üzerinde vücudunu boğazına ka « dar tamamen örten beyaz — ketenden bir manto vardı. Yanında küçük bir masa üzerinde irili ufaklı şişeler, saç kıyırmağa mahsus maşalar, kozma- tikler, tüvalet takımları bulunuyor - du. Pencerenin yanında genç papas Anjelo yüksek sesle okuyordu. Uzun boylu bir adam koltuğun etrafında dolaşarak bazan bir şişeyi, bazan bir maşayı alıyori ve çevik parmaklarını ihtiyarın yüzünde dolaştırıyordu. Bu adam arada sırada bir Venedik aynasını papaya veriyor. O da beğe - nip beğenmediği bir kelime İle söylü- yordu. Bu bir aaat sürdü. — Neticede Papa uzun uzadıya aynaya bakarak: — Pek güzel oldu... Siz hakikaten bir san'atkârsımız! dedi, — Ah eğer Möayö lö Kont müsaade etmiş olsalardı. Axz bir zaman içinde, bu şişeyi saçlarına dökerek kendileri- ni yirmi yaşındaki bir erkek kadar gençleştirirdim. — Hayır!.. Saçlarımın beyazı bu « ! Tunmasını isterim. Ben aşk macerası- na atılacak bir zampara değilim!.. Göze çarpan buruşukların kaybolması yeter. kildi. Papa ayağa kalkarak: — Beni nasıl bulüyorsun Anjelo?... onu arıyorlar, saklıyorlardı. Ben artık * dedi. San'atkâr papayı selâmlryarak ;o- GERYE ) SARNEE SÜaT SEN SEBEB OLOUN.. | BEKLEYİN, Papas, ihtiyarı dikkatle süzdükten sonra: — Sizi gayet hoş ve muhteşem bu- Tuyorum... cevahını verdi. Anjelo ya - Jan söylemiyordu. Rodrik Borjiyayı bu halde 70 yaşında bir ihtiyar san - mak mümkün değildi. Kara gözleri çatık kaşlarının altından güzel bir hü- zünle parlıyor, beyaz saçları, — yüzü- nün sertliğini gideriyordu. Bu görü - nüşle kederden ihtiyarlamış, fakat ihtiyarlığında bile tazeliğini kaybet - memiş bir adam addolunabilirdi. Oda hizmetçisi gelerek Papaya mor kadifeden süslü bir elbise giydirdi. Üzerine gene mor ipekten şık ve hafif bir manto attı. Barjiya kabzası gayet kıymetli taşlarla bezenmiş ince bir hançerin asılı olduğu sırmalı ipek kı- hç kayışımı kuşandı. Başıma da geniş dantelâlı yakasına doğru saçlarınım İnmesine mâni olmıyan bir şapka giy- di. Anjelonun ağzından yapmacık ol- mryan bir hayret sesi duyuldu. Borji- ya ihtiyarlığı yenmişti. Güldü.. Ve o- kuyucusuna veda ederek dışarı çıktı. Borjiya Rozitanım yanma giderken muhakkak surette muvaffak olacağı- Bi aklına koymuştu. Genç kiz. - buügün olmasa bile nihayet bir gün, hem de yakın bir zamanda mağlüp olacaktı. Papa gerçi henüz hiç bir heyecan duy- muyordu. Lâkin arasıra sabrı tüke - nerek çabuk geçici bir titremeye tutu- Tuyordu. Genç kızım odasına girdi. Selâmla- yıp kapı eşiğinde durdu. Zindancı karı: — İşte sizi ziyaret etmek için gelen Mösyö 18 Kont Fayenza!, diyerek çe - kihip gitti. Borjiya kapıyı kapayıp genç kıza doğru ilerledi: — Kizım sizinle biraz görüşmekli - ğime izin verir misiniz?.. Sizi çok se - - wvnidirecek bazı şeyler söyliyeceğim.. Fakat gözleri anlatılmaz bir hay - DAHA HER. BORJİYA VETTT VZ YA retle açılmış. elleri birbirine bitişik diz çökmeğe hazır olduğu halde Rozi- ta geri geri çekilerek: — Papa.. Muhterem peder.. -keli - melerini mırıldandı. Papa hiddetinden titredi. O kadar uğraşarak hazırladığı plân suya düş- müştü. Demek ki Rozita kendisini ta- mımıştı., Genç kız diz çökerek: — Hayır. .Aldanmıyorum, muhte- rem peder, Ben sizi bir çok defa ru -| hani âyinlerde, Sen Piyer kilisesinde gördüm. Evet muhterem peder.. Siz Romanın ve dünyanın tek hâkimisi - niz., Sizi burada görmekliğim kurtu - lacağıma bir delildir. — Evet yavrum.. Ayağa kalkınız?.. — Muhterem peder!.. Ben zorla ka- çırıldım. Beni kocamın, genç kocamın kolundan ayırdılar. Ve buraya kadar sürüklediler.. Adalet isterim muhte - rem peder!.. Bana bu evin kapılarını açınız.. Bu iğrenç kadından beni kur - tarınız.. Kocamı, beni seven Rafaeli aramaklığıma izin veriniz! Siz kendi- sİni tanırsınız muhterem peder. Hak- kında pek büyük bir takdir güster - miştiniz. Size en son olarak takdim et* tiği Meryem Ana tablosundan dolayt ne kadar sevinmişti, Huzurunuzdati sözlerimi şaşırdığım için kusurumü bakmayınız.. Yalnız düşündüklerimi söylüyorum, Son derce ümitsizim.. F3 , kat mademki artık sizin yüksek huzu” runuzda bülanuyorum. — Kurtuldumi demektir, b $ Rozita hıçkıra - hıçkıra ağlamağt başladı. Borjiya onu pek küçlükle dinliyebilmişti. Fakat gözlerini ot * dan bir türlü ayrıramıyor, yercesin? bakıyordu. Hayalinde, genç -kızın elbisesini soydu.. Alnında bir kaç damla ter bt lirmişti. Eğildi. Rozitanm elini taftik metin sandığı, fakat her kelimesind? vücudunun titrediği hir sesle: , — Kalkmız! Kalkmız! Sizi ayak / d selt İ Sla. eet DAi İ AA n y FD a. / Ki - # —