27 Mayıs 1935 Tarihli Akşam Gazetesi Sayfa 8

FE ve pere 27 Mayis 193577 . Kesesi dolu... ; uyurken para cüzdanımı yastığımın altına koyarım... — Ben başım yüksekte uyuyamad.ğımdan koyamıyoi rum... il ii ei yalan | Sevmek gerek sevani, B Kim şaşsın? İstanbul gerber Yi ei — öm — e aşdelen Damacanalar, Epeler de i Nasıl oluyor bu iş Bu iş olur. Nasıl, idiyesi hele bir anlatalım, lam bostana girmiş. Dört yönü göz- temi ki kimseler oki el ei ları koparmış, çuv. doldi m eli İl si Krala; ME çiti, ri rüzgâr öy- le bemeiğie esi, pi beni ge 2 e ben de lime geçene tutu Bunlar kavun karpuzmağ; böpul di Viz Bostan — Peki, — zaya masıl e Adam boynunu — İşte demiş, buna sen de şaş, ben de şaşayım.. iinde bir damacana su veren bir kavnaktan a macanalarla su satılması kim şaşsın ! dayı boyu Hüsmen dayı başını çevirdi: — Arabanın ardında. Amma arabanın ardılla kim- seler yoktu: — Ha, dedi, emmi demin- cek köprüden geçerken. — Ne oldu: — Bir şey cop! ettiydi... ŞARKI Taptım, o güzel gözlerinin ren- gine yan 5 Ah... Pek acemi top gibi (Mer- |) yem) onu sandım; Lâyık o m İblis- iğe kandım, Ah... Pek acemi toy gibi (Meryem) onu ım. Tevrattı onun her sözü.. Pey- amberim oldu; Gamsız bi beher bütün mrüm kara oldu; Şeytandı o iy yüzüm a 3 N. g & > Aa © “ Cleryem) onu sandım.. Anima iyi — Kocacığım dediğini yaptım. — Na yaptın? Biye eme yamadım. n oldum, — ma görünmesin diye ba- na uzun bir manto a MANİLER Sev; diyorsun... Dilerim bir gün sevda, Seni de bulup en Bunun için sev beni.. Sen beni sevmesen ide Gene severim" seni vey Sevdayı sanma yalan, Ddür bize let Ucuz den yerde, Ondandır | bir dai al Zooo!.. Direktör gene izin istiyen sek- ye İm . dedi, on beş gün id ri dedin. Gen- çen hafta evlenmek için izin iste- Bugün ne oldu? — Çocuğum oldu!. — Anne bana bir tokat vur. — Neden? Elimi reçel GE er dal lem; reçelden to- kat yemek keyfimi ee Meşhur operatör ziyafet masasında Doğru mu? Değil mi?. gr BİR KAÇ KERE ÇIKMAKTA TRAMVAY YOLDAN YU GİBİ VAKA İLE BİZDE KULAKLAR DOLDU.. emi KO MkLiR ŞİRKETİ BİR DOĞRU YOLA, ÇÜNKÜ YOLDAN ÇIKALI KENDİSİ PEK ÇOK OLDU!. — Ortalığı sil, süpür, ük herşeyi yerli yerine ozi yalnız kâğıtlara dokunma |.. K Ressamlarımız- n biri, güzel İ dirkesrak resmi yaptı. Bir ar- i kadaşına göster- i Yi. Arkadaşı gül- söyleme, e arkadaşı bir gün snu bir ça- | gırdı. e Tavana apan o ressam ele aç: Sak — Hav fena e dedi. çok Karısının parası na im aşk yüzünden ev- İenmiş ve bu yüzden de ailesile Sail h, iki eli eee sü) en k vi Seti n bir adam. dı. Oğlu Muri , bir çamaşır- na akıl erdire- deri gel gelelim paraları yok- bük güzel mpi > Bir içim suydu. öç kız: oldu. — Yelin , dedi Salih razı ledi Niye —Ne halin varsa gör, i, fa- kat bundan böyle benden > şey bekleme, ba Pe çaresine bak. ve ad, Ne ai aldı urad s ıydı. Köy köy pi şehir ie bn ölü- me, yangına, kazaya karşı sigor- talamağa uğraşıyordu. Güç iştir a bir iki bin lira kalmıştı. Bu para- ve daha gelirli Ci Küçük ir e ev v tuttu. Nebile ar- tık çalışmıyordu... En ten ak- şama kadar baş oturuyor- lar, gülüp söytüşüraril. Bu de- Tece bahtiyar karı koca görülmüş değildi. Amma hazıra dağ dayanmaz derler. Bir iki bin lira da bri bir ei eme Meşhur söz- dür: a har: lil, güzelce dir- lik eli “Harçlık bitince, hırıltı başlar. Onlarda da hemen başladı. şarkı, (kahkaha ne küfür duyuluyo! rdu. Murad bir tüccar yanında kâ- prima öld. A kazanıyor, < yordu. Başı boş gezme: ee olduğu için de cani a Hiyarlı bu, e ta kafa ri Ar- Del İz Ni ikşam bir kere: il elem ın karısını geçindire- yer parası olmazsa evlenmez! diyoı misafir geldimiydi, Murad emi koltuğu gösterirdi: — Buraya buyurun, Nebilenin çeğizi - emi en kavga çıktığını an- ela li atılırdı: sana oyalvarmadım, sen n selip beni aldın. — Keşke yeni kırılsaydı, em ii da, seni gelip be azm n de iyi bir kısmet bulur- um. — Senin yüzünden anamı ba- bali; darılttım aban da kim oluyor... Be- | ve hiç değilse e Ya | vrel zalım Bini İ J gün gene böyle kavga | lrlrkn, biribirlerini tokatlar | dıla EL bir kere gesi sl Ondan sonra her akşa: büy koltuğun yüzünden ii iştüler, ri gece Nebilenin canına vk Kal iamakiliyi ği Ve hemen ekmek bıçağını kap” ti. ei koltuğu eme par“ alam: . Derken bir aralık yere Gi şakır bir şeyler dökük dü. Bir de ne görsünler? Altın lir Nabilenin büyük dedesi, pa racıklarını bu koltuğun içine dikmişmiş.. koltuktan binlerce altın lira döküldü., ve Muradla Nebile bugün gene mii — bahtiyar karı koca" asi başa, kumru gibi ya” le Gülle Gr lliyorlar. para ile olmaz derlef amma, biraz da para ile olur.« mış Çocuk koşa koşa geldi: Anne, pekmez küpüne bif are düşmüş... Annesi kalktı: — Tutup çıkardın — Hayır Ve İyelik diye kediyi küpe attım Yalan — Bana bir kuyruklu yala? söyle... s öldü em kuy” — Ben size borcunuzu verme” meği gösteririm. Buranın sahibi nerede a j d — ere kâtibi çağır...