22 Nisan 1937 Tarihli Türk Dili Gazetesi Sayfa 7

23 Nisan 1937 Çıçekler Arasında Bir Perdelik Okut Temsili ROL BÖLÜMÜ Manekşe 89 yaşlarında bir kız! çocuğu, | Şabboy 8-9 - yaşlarında bir kız çocuğu Mina 8-9 yaşlarında bir kız çocuğu Birçok çacuklar. SAHNENİN GÖRÜNÜŞÜ (Sahno yeaşillik, birçok seb- boy ve menekşeler) Menekşe — Oh.. Ne gü- zel bir ilkbahar sabahı Her taraf güze| kokular içindea.. Aylardanbori özlediğim'z ba hara nihayet kavuşabildik . Şebboy -- Evet, bu sene kış okadar uzadı ki.. O a0- ğuk karli günlerde böyle açılıp serpilebileceğime bir türlü inanamıyordum. Niha. yet hepsi geçti. Bugün öz- lediğim baharla karşıkarşı- ya bulünuyorum Menekşe — Nasil kış gün leri çok zohmet çektin mi .'j Şabboy hanım? Şebboy — Ne diyorsun — Bfendim. Az üşümedim, titre. medim, Sarardım, soldüm . Az O kâlkin çiyeğimi — görmeden ölüp gilecektim. Bareket ver Bin köklerime. Her felâ — kete katlanılılar. İyi, fona, | Yoksa onlur da üz, çok toprakta bulabildik leri gıduyı bana yotiştirdiler. hantâlan p kopsalar., soğuktait çatlasa- F lardı #sonum * fenüdı! Ya siz kışı nasıl gecirdinin? Menokşe — »Bani hiç sor- Omayın. Ba kış pok sikinti içindeydim. — Zaten felâket kıştan değil daha yazdan başladı, Belki şuşacaksınız. Dinleyiniz de anlatayım: " Sarin bir akşam üzeri idi. — Yapraklarımın buruşukluğu gitmiş, her yapım “taptaze bir hâale gelmişti. M bir uudon sönrü serin bır rüzxgüra' kavuşmak | kadar bana hiç birşey zevk veremez. Na ise lâlfımı uzat. mıya en zeykimde iken ; hqjl ' kaç haşarı ço- — cuk görünmesin mi? Birden yüreğim hop etti. Ya şimdi beni yolüp ta bir - ketara fırlatıverirlerse.. Ne ise ko: rktuğum — başıma — gelmedi âmima hızla çiğneyip geçti: ler. Birden keyfim kaçmıştı Adam akıllı — hirpalanmıiş, ezilmiştim. Gün geçtikçe rön- gim uçtu. Yapraklarım sol- du Köklerim suyu, g.dayı topraktan güç alabiliyordu. Ufak bir felâket beni mah- vetmeğe kâfi idi. Önun için bütün yaz günlerinde kendi- mi tedavi jle avuttum. Ha. kikaten vücudum sski kuv- vetini tekrar kazandı. Böyle olmasaydı kışın kuru soğuük. larında çoktan ölmüştüm. Şabboay — Vah zavallı gü. zel komşum.. Ben kendi ge- çirdiğim kış hayatımdan şi- kâyet ediyorum. Moğar ben- den daha beter olanları var- miş. Menekşe — Ne diyorsun kardeş.. Aâz çekmedim. Üün- lerinizi sıhhatle geçirmişsi. niz. Bahtiyarsınız. Joğrusu, Şebboy — Evet ... Fakat bu sene ben ne-yupsam çare yok. Halimi çok düşünüyo- rum R Menekşe — (Merakla) Niçin bir Tuhatsızlığınız mı var? Şabboy Onün gibi bir şöy - Geçen sene ekilmiştim. "Bizim cinsimiz antak ikinei seve çişekleniyor. | -Bu iki sene zarfında de hemeh ih- | tiyarlıyoruz Kuruyujr topra- ga dökülüyoruz Menekge — Vah zavallı komşum.. Demek ki ömrünüz bizden 'de kıza imiş, Biz menekşelerin — kökleti yeni yoni “sürgünler peyda ettiği için iki seneden. fazla yıçıyıbılıyoruı Şebbay — Demek ki l(a sımpatı gibişiniz.. Menokşo — Rvet hemen ömrümüz aynıdır. Ş_ı“oy No mutlu size.. (Kenarda onlara kulak ve- ren Mina da bü Böze karışır,) Mina — Yine ölümden bab. TÜRKDİLİ Ne güzel oyun — AÂnne çabuk gol, oyunu oynıyacağız. — Peki amma, değilim ki ., Hayır sep Fil - değil, küçük Fillere -pasta veren bayan -olacaksın? ği Tüten Soba Kiracı — Bu &oba hep böğle tütüyor mu? Rwv sahibi — Hayır, yalnız yanınca — tüler. Fil hen- Fil sediyorsunuz ı.ı,mlılıo*?== Şebboy — No yapalım git- tikçe kısalan ömrümüzün önünde göz yaşı döküyoruz Mina — Amma da göz yaşı :üecet şey - bulmüşaunüz Menökşe — (Şaşarak) â . Buna göz yaşı dökülmiyecek de ya noye dökülecek? Mina — His birşeye, Ola cek olur Göz yaşı Jökmakta. ne manâ”var.? Ağlamanınla bir gün daha fazla vaşama- nızın imkânı var mı7 Şebhoy ve Menakşa — Ha. yır Mima — Şü-hakla-bu me- rak, telüş nâye? - Ağlamak, sızlamakla ömrümüz geri verilebilecek - olsaydı bünü aklım ererdi Fakat kendi ömrümüzü kisaltınaktan büç ka birşay yapmiıyoruz.. Şebboy — Ne gibi olacak. Üzühtü, keder, göz yaşı sıh- hatı harap eder, Neşe, kâh. kaha da ömrü uzaltır. Sayfat 3 Cannetten niçin koğulduk Üğretmen — Söyle bdkü- lim, eski müanlar cennetten niçin kavuldular? Talebo — Kira vermedi- ler de ondan Öğretmen — ?.., Mıııın_ı—ı':ı_ıul şehri Dünyanın en söğük şehri Sibiryadır. Bu şehrin adı aÖi - Mokon» dur. Bu şehir- de;soğuk sıfırdan 70 dare- ce aşağiye düşmektedir. Hem düşününüz ki ben bu sene ekildim. Bütün cin. "sito gibi yine bu sene ölüp gideceğim. Üyle iken en ulak bir. keder baslamiyo- rum. Yeliştireceğim tohum- ların gelecek sene - tekrar birçok minelar meydena ge- tireceğini düşünmek - benim için en büyük zevk.. Hiç öl- miyecek gibi. çalışıyorüm, ';ğlniy'orum. Şebboy — No yi >yapıs: yorsunuz? Mina — Elbette.. - Menekşe Bize iyi bir derş verdiniz güzel mina.. Bundan &onrüu ben de sizit gibi yapacağım. Şebbny — Ben de; bende (Bu sırada sahnenin dışa- rısında çocukların: şen kah. kahüları — işitilir. Koşarak, zıplıyarak sahneye girerler. Mina, Menekşe ve Şebboyda dahil olduğu helde yakrak bir bahar mürşi - söylerler:) (Porda iner) Türk Çocuğu!.. Senin Içın Yaşıyoruz...