22 Nisan 1937 Tarihli Türk Dili Gazetesi Sayfa 10
Sayfa : 6 Bitinci sinıtta.. —Söyle ba- € kayım çocu - ğum ! Saçlar Deye yarar? — Yıkayıp taramağa öğ retmen., — Peki, ya burun? — Nezle olmağa.. SEYİMİN ÇANTASI Benim minik çantamda Neler var, neler, naler . Kitap, kalem, tobeşir, Makas, silgi ve defter.. Bunlar benim ders eşyam, Onları çok severim, Kalomla yazı yazar, Silgicimle silerim. Renkli kalemlerimle Güzel rosim yaparım, Çantamı, ders eşyamı Yırtmam. Temiz tutarım. — TÜRKDİLİ lır tarihin Iııilmı | Bir arslan uykudaydı yanaştı avoları Kiminin eli titrek, kiminin benzi sur; Bir arslan uykusundan uyandı kükriyerek,. Geniş ufuğu tuttu o anda sayhaları . Bir aralan pençesine doladi düşmanları. Fırlattı yüvasından, üzaklara fırlattı; Yarasından fişkiran ve akan kizil kani, Kendi öz tarihine şeref payları kattı!.. Bir urslan kükriyerek çağırdı arslanları; Dadi ki: görmiyelim bir daha düşmanları, Kuralım bir toplantı, gösterelim biz variz; Biz kendi kendimize daha iyi yaşarız.. İşte arslan Türk oğlu kendi öz vutunın:; Kurtararak yaşattı Yirmi Üç Nisan günü: Yaptı büyük ve candan özlediği düzünü; Kamutayı kururak yaşattı o şenımı.., Lütfiye Çığır — iraas ( Bu yer bizim ) 23 Nisan Vatanımızın hir köşesi Benım cennet ve hazinedir. Her” tarafı dolöğsük — önün bir Bayram'm eşine tesadüf edecağimizi Benim bayramım işte bu | 23 Nisan 937 Parlak iş. İki çocuk arasında: — Benim babamın pa- rlak bir işi vâar: Mühendiş.. — Benim babamın daha parlak!.. — Neci?. — Karyola cılâcısı.. eeei BEKÇi Bütün gece soğukta Gezor,. Yağmur, kar bilmez Evimizin önünden Ayak sesi kasjlmez., Her gece gezer dürür Elinde sopasile Suğuğa karşı durur Sirtında abasile. Bekçi buba gezdikçe | Rahat uyku uyuruz Gönlümüzde genişlik “tahmin edemiyorum. İşte pu yuürdümüzuü, her gören âşık olur. ve “saçlarına- takılmak isterler, onun içorsinde ya- şamağı derin-" bir» hasretle arzu ederler. . Bütün ömrüm. üzeca onun yalnız - güzellik. lerini soyratsak doyabilmek iğin imkânı tasavvur. edile- mez, İ Fakat emsalsiz olan bu vatanımızın; asıl — İiymetidi; foyili ve hem de ebedi ola. rak doğan bir güneşle un! amağa başladık, sarsılmıya cak temelimiz de 23 nişan 1920 dö Ankürüda atıldı Bü güneşle her, kesin gö | zü kamüşti, Tnıllıgün gözü YARAMAZ ' HİKÂYE; Beş Büyük - Türk Varlığı için d& bir iş geldi. Bilimam nasıl bülscaksinız? Başta bir kanhra çekila rek düşünmekla olsü iüiğ ? ren olduğu “hilde * #ltisi dar | sevinçla; ve/, mernkla Öğent- | meninzetralını çevirdiler « Üğretmen :, — Gülörenin , sesi, güzel- | dir, O ça sizin noılerınm: den söhra Türk Urugumm andıni fekr.ııııı AÇ ı NG der- | ino parladı yo'ülev oldi; sinişye'n z ' .Hemön o zamanlarda ' bile Küçükler sevinçle ellerini ğ döfyada bunün 'eşi olmadı. vurürak: ” ğinı tasdik ye kifbul ettillr. —“Öh. “Oh.. “Güzâül çok Artık bu topraklara - fena güıol. Diye hüykiryorlar” | gözle Bükanlar olsa>.dühi , , ; Türklüğün kolu;'onların -ka. Ibini söküp atmağa haz rdir Şimdi bu yet we bütün bunlar bizimdir diye göğsü- müz kabararük ve coşürak ne hdı:—lıyhmk yınzit. Döre zili çalmıştı Altisı'da üzerlerina aldıkları vüzifedân dolayı büyük bie-gurür - va luvlıu; düyarak s nıfa girdi- er Hakil un nıı güzeldi?. 0 | İstonilen hedefimize varma- kulun e beş değerli | kta Muyaffak olduktan, va- Türk vuhgı Matlük, Türk zilemizi tamamile yaptıktan aşkeri, Türk Yurdu, Türk | sonra eçik alınla gülüp, lmıp, ve Cumhüriyet bu | eğlenmek, şen — oluruk ye | ıoyt içinde . zamanloarımızı dsaşPBunia ti gıoırıııl tamamile hâkkim: adır. ni ıı uılıhlır_udş yaşı- ’ıoık gündür. Bu bayramda duy- duüğüm süruru hiçbir. âbide hiçbir. san'at eseri, hiçbir hüyüklük karşısında duya C“hl benim bayramım- | dan daha büyük hiçbir' şey olamaz. Bu güön. benim. kendi varlığımı “duyduğum bir gündür. Bu gün, benim için biy&îer!mıı diktiği en bBüyük bir âbide, ölmez bir şaheserdir. Bu göünden evvel kendimi bilmeden, karanlık lar içinde. #arp. “uçürüumlar diyarında - dolaştımi Bu gün olmasaydı, ne biİr say't eseri ne de bir büyüklük “âbidesi görecektim. Gözlerime 'mil çekilmiş; bir adım bile ata. bilmek kudretinden mahrum olduğum halde ölümü bek liyecektim. İşte bugün, bun Yardan kurtularak , kendi büyüklüğümü duyduğum bir —— . gündür. ; Benim, ölümden kurtuldu. ğum bu günden da Nyl_ll bir gün olabilir mı? Şeneler- umıdıı(üılodıdnk ı.ıd. hep bu günü tahassürle bekledim, Şafağın F içinde, seher vaktının güzel Yakall: eati A gurubun lıı:dMıpı bürüne- rek, gecelerin ilâhi sükütum dinliyerek, O gezerkoen buluruz.. YARAMAZ Ükrüz sareenilki bi ef nasıldı? On yedinci" asirda; yani bundan üç —yüz”. yıl “önce ağaçtan Şapılmış takvimler | kullanibrdy Dört köşeli bit ağöcin'her yüzü “üç aylık bıf zamatiı gösteriyordu: Bu lbqılor Üzermdeki çentik »ler de günü bildirirdi. Bay- ram gibi' veya böyle mühibi — günleri anlâtmök ikterlerse ozlman 'bu, çentikler de, âı. ha lıüyuk bir şekilde YApı. lı ordu. O ıııııılırı t:ı tokvimler, İbgilterede, Nor- veçte Ya Danjima th hıİ |lamılmaktaydi. - —a —— düemeie — Başımın Ühılı x lutlarla hep bu ılıi— bir ı-ııt:bdı— bu günün Nıllıldıt - Bu h MÖ lıin oyarım. Dalma var ol Bıı.ıh* ııhıy ür En bü- yük €, bu gü- nümü | büyük M yıııtıılıtı ' K. İlhan Öksüz
