29 Temmuz 1942 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 4

ii) A —İS Kul zâbilleri kendisini gö rür görmez hemen «Pülonew ya haber verecekler, durup dururken kordi başı da tehlikeye girecekti. Mavi ve donuk alaca'lıkla kalın ve tok bir ses aksetti: — «Haydin. durman (yoldaşım, doğru Ekmeydanına, .. Ardından bir sessizlik ve onu kalabalık ayak petirtılanı takib et. tr-Zavalı Halik yakalamış götü- rüyorlar muydı? Dek Hasan köşeyi yavaşça do. landı. Ayak sesleri gittikçe uzak. laşıyor, arala bir yüksek sesle ko. nuşma âkisleri geliyordu. Sonra köpek ürüntülerinden başka bir şey kalmadı Hasan odabaşı ikin doğrudan doğruya eve gidip Halime bacıdan olanı, biteni öğrenmek (merakına düştü. Dosdoğru ev kapısına git. mekte büyük mahzurlar olabile. ceği için bu fikrinden de cayix Basikın gürülülerine oponcerelert üşüşmüş olmalari tabii olan om. şuların kenö'sini görmelerinden ürküyordu. Arka taraftan o dolaj- muğa karar venâ': Ev bahçesi bü. yüklü ve arkası bostanları dayan». yörük, Bi, derin derin kulak vererek di kadar sessindi. Yavaşça girdi, el yordamile Hu. ii yoldeşin bulunduğu izbe kapı. sma yanaştı. Eh., zavaliz Hali gütürdüklerine artık şüphe etmek bile eziz değikli. Ağtik yapılacak tek bir şey ka İhyordu ki o da yukarıya çıkıp «Halime» bacıyı görmek, #hüyar kadından baskın ve Halil ağanın yükalatımas hâdisesi dolayında e. nine “soyuna izahat alsbilmeklen #baretiti. Kaç defa önip bindiği merdiven ağımnı çakmak çakup İstikamet ta. yb etmeğe lüzum görmeden €l yordamile buldu. Tam ölk basama. Ba adan atacağı vakit geriledi: Yukarıda, ara solada sar gezin. tisi vardı. Hem ayak pıtırtısı mer. diven başına doğru da geliyordu. Merdivene birdenbire bir «şak» dksetti, Aydınlık âyak sesile bir. likte yaklaşıyordu. Dek Hasan yana sıçrayıp mah. ven'e mendiven #rasındaki . rüğü. beti duvara dayandı, palasını si. Yar Halil pehfvanp alıp götür. | yırıp bekledi, Soluk bile almıyor.j dükten sonra evde bir iki nöbetçi! kali göğüs kafesi içinde gümbür birakmışişrsa? O zaman, tehlike! gümbür dövünüyordu: büsbütün arçmayacax mıydı? Deki Hasan bostanlar tarafından) ları ie bahçe kapısı önüne geldi. Biraftz LE 7 Nİ gi pehlivam “hp | karanMğn gömüld Del Hasan gözleri büyümüş bek. ledi: Karanlık taşlık bir o Mezatİiyordu, Ardından buruşuk yüzlü bir koca karı başı uzanmca, elin. deki pala taşler üzerine (düşü. İhtiyar kadın: «Anna,» diye bağı. tarak lbüçük şamdan» yere düşür. Hayseti Burada da kapı açietı.İdi, teşik ve merdiven eğzı zifiri dü, Dedi Hasan gülmemek için du. daklarını yararak fısıldadı: — Havfeylemen bacı, yabancı değül, bizük: Deli Hasan! Merdiven başına çöken kadın s9 vinçle sondu: — Cenabınız mısınız Hasan ağa? — Bel bam. Ya, haneyine za. man bastilr? — Yirmi kişşlen arttık idiler, her yanı aradılar, — Ye, Halil oğa dsyanmedlen teslim eni oldu? — Yok, neden teslim olacak i. miş, Halt gibi yiğit âdeme nefsini tesiim eder mi iniş? — Öyte ise bunda «gövder düş- husk gerek idi. — Beli, düşecekti amma, pehli . van ağayı bulamadılar! Deli Hasan sevinç içinde bağır. — Ya, kaçtı mi? — Telâş ewemen. Anlar sokak Gelerler Pattona Halilin adam.| been ve'dikleri anda bahçeden rçutlaka çarpışacaktı, #wmip besamlar tarafına firar ey. Cansız şavk sarı bir ike gibiltedi çi yoktu, yalız Uzaklan VESÇ4| merdivenlerden taşığı aksetmeğe| Hasa Odabaşı bir solukta sor. köpük ürüntüleri geliyordu, O Kü-| başlamıştı ki, köhne merdiven ba.İdir: çük ve darirk bühçe kapısına Ya-! samaklam ağır ağır gxrdad, E nâşmeca gürler sevinçle parladı: vet, aşağıya biri iniyordu. Deli Bahçe Ükap:s ardına kadar sok!) Hasan ağzı ustura gibi keskin ge Demek: evi bastıkları zaman bu-'niş yüzlü palasını kaldırıp bekle. ralara kadar gelmişler, hiçbir ta.|âi, merdiven ağzında bir baş gö. ralı ihmal etmemislerâ!! rünüç görünmez bir çalışla yere Kapıdan usulcatık içeriye kay. | düşürüvereeekti, de. Sağ eli belindeki kara kulazlı| 'Taşlik artık iyiden iyi eydmle. yatağanın sapma siki sıkıya yapt.| nıyor, inen ayak seslerinin word. sikti, Karanldda biri çikip: <Heyte | ve ğ dese, yapıştıracaktı. « Aşağıda Halil pehlivanın seklan- dığı izbe önünde tulumbalı daşlığa açılan kepıys da açık buldu. İçeri. ye girmeden durup soluğunu kes. Pikin suru ve kadiğleşmiş bir kol hzandı, küçük bür şamdanda yae.İiçin mese demedi mi? nin mumu taşlığa doğru tuttu O yenda arayıcılar yok mu iii dersüz? —.Amı bölmezüz, salt bunda ge- Henleri gördük. — Ya, em ele geçüremediler mi demüz? — Yok. Elem çekmen Hasan a. Bs, Haki pehlivan: Obolsalar idi buzdeki ödemlere hüber vesirler idi, — Doğru söylersüz bâcı, öyle ol. mak gepek idi, Ya, Hal ağa bizim (Arkası var) Genç kadım, kucaklıyarsk gez-|hi açık bırakamışım, Soğuk e Jonga uzattı. Xrime kadar işlemiş. Aynada kez Büraya ilk geldiği gece de'buna| dim; görür görmez korktum, Yü. benzer bir buhran geçirmişti, Şa.) tüm küflü bir venk alemş, gözle.|de . Abiamdâ, kadarını, büleklerini kolonya ileltim çukurlaşmıştı. Füsun da, dulaşamamam; Olürup oluşturdu. Biraz sökün bulmuş| Merdiven başında Füsunla sa eimem için ısrar ediyof. i hazırlığa ben gibiydi. çilaşik, Gözleri büyüyerek yüzü-| lar. Halbuki içimde bir çocuk Kollanını birdenbire evkeğin)me bekte: neş'esi var... Kabıma sığamıyn. boynuna doladı, hırsla, (o dişlerinil — Hasta misiniz Vedâd ağabey? rum; İakat, başım da çok ağrıyor, gxırdatarak göğsüne çekdi, — Hayır, bir şeyim yok... Ra.İ Ya bu arkamdaki sancı? Nefes a. NE ayrlmayacaksın de-| hatsız bir gece geçirdim, uyuya-|lırken, sağ tarafıma bi: bıçak ği mi?. Hiç bırakmayacaksın! Hiç|madım. Belki ondandır. ,İsapıanışnın acısını duyuyorum, bir kadın benim yerimi doldura.| Beni dikkatle süzüyordu, Bü) Şu sest ne hain, ne insafsız bit maz, Bülün ömrünce beni sürük.| hürurstrkiğumu bir sebebe bağlı.lalet! İemeğe mecbursun! oSeni bıtak.|Yan manidar bir bakış bu... Akrebile yelkovan (birbirlerine mam, senden ayrılmam, Ablam da, ellerini yüzüne götü-| çelme «wi âtiyorlar; ayakları bir. Gözlerindeki vahsi parıltılar, rerek hayrı: bilerine mi takılıyor? Milirasla açılıp kapanan burun de.) — Ne oldun Vedad! Hasta mısm| Of bu sikantılş intizar, Hillleri, gemdayan dişlerile şirndi) yoksa! İslasyona gitmek o istiyrrem, genç kadın bir parsa benziyordu.| Rerigim, vaziystim niçin herkesi| Yağmur hâlâ kesilmedi, Onlar. bir Ogünün hikâyesi dehşete düşürüyor, Aynaya brlarsbaya atlayıp gelebilirler, Acsba defa daha 'bektım. Yorgun görü.İy; görünce vazgeçerler mi? ağının Kıştavız. Yarının bugünden das ha iyi olarağım kim tahmin ede. bilir? Subeha kadar uyuyamadım. müyorum o kadar... Somaheğller bize gekaekler, — Bir şeyim yek abla... Gece Heyecan, sabırsizlik o gözlerimi) uykum kaçtı, Yyumdunmuyor. Ah benim sevgili ablam... He. Olmak istedim, Satırlar Birbi.İmen en İçil bir kadın şefkatile, eh.İ ağzıma geliyor. rin karışıvordu. Kalktım, dolaş-İm elnma koydu. Pewçerelerin önünden ayrı'amı. tım, şiddetli yağmura rağmen bal.| — Ateşin var yavrucuğum S6 Odadan odaya dolaşmak. Kona çıktım, Nafile... in. Derece koyalım. iv yüreğim vin. Bir akşam ewwelki yorgunluk, Füsuna sesleniyordu: * Nihayet işte... vücudumu yatağa sürüklediği hal! — Füsun dereceyi getir! Çayırı nihayetindeki yoldan Ge, ertesi günün heyecanı dimdik! “Bu allika hoşuma gidecek amme,İ araba bizim tarafa saplı ayakta tutuyor. Karyolasında 0Y-İbugün için değil... Ben bugün «| Muflska onlar... nayan bir çocuk gibi, kaç defa/zami neş'eli ve sıhhetli gözülenek| — Geliyorlar! yatıp kalktım kim bilir. Yağmur! isiyorum, Hastalığı zorla kabul hızlardıkça endişeye düşüyordam. | esirmeğe çalışıyorlar halbuki... Ya gelmezlerse?... Hararetim 39 muş, Abliamm eni. Semahati bir an evvel görmek! şe ile, dehşetle karışan yüzünü benim için büyük bir ihtiyaç... İsikşadım. Yanaklarımı bol bol öp. Hiçbir zaman bü derece BUSATDA. | ln, Füsuna takıldım. muştım ona... Hiçbir zaman nt! — Bir şey'in vok benim... Has. yarın böyle Korkun; o olduğumultalık kondunmayın bana... Derece duymamıştım. Ah yarabbi, o gerel yanlıştır. re uzun... Altı ay siren kutubİ Her sev de iddlamı tekzib ed.) Ablemle öpüşüyorlar. gecesi sariki... yor, Üstüste aksırıp öksürüyarum.| Eli elime değdiği zaman ürperi. Gün ağarırken, hu mücadeleden! Fakat sirmi bunların ehemmiyeti| yor yorgun düşerek, koltağun üstünde! yek. Gözüm saatte... Hangi tren.) -— Bu ne harsret, basta mıs1?. le gelecekler acaba? Öğle yeme.| Hayır sevgi)i, hiçbir şeyim yok. «İ ğine yetişectiklerdi, Eniştem, gi-|Seni görünce insanda hastalik ka. Diye bağırıyorum gayri ihtiyari, Füsup, yüüme bakıyor. Şimi' bu balnşisk: manayı çözmeğie çalışa. cak halde değilim, Ablam başın sallıyor. Araba kapıda övrün Evvelâ Gönül atladı, sonra Semahat indi. Ya kocası?... Yok... Derin bir ne. Jes alıyorum. Yalnızlar... Ne iyi... derken: ar mi? İerce iğnenin battığı hisein; — Alkşama bırakmayın, ben de - 'Biraz kırıktığım var, mühim srarlar ved, Bam O ağırlastmş.) vettsirim! bir şey değil... Diye tevibih etmiş... Gece de (Arkası var)