26 Kasım 1941 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 4
Saimin 113 numaralı hanesi —100— Nurutamaniyede o Şeref müyhum pederimder cardan Diberssde Lİ salmışum. Bu scada Berde ihtiya Yaz. Gere b yakı) var, Han! Arvavudz: — Ceherneme gider isin? diye sor muşlar da: - Azlık kaç? Demiş, fiya muh &i mektubunda aöruyor: yaparsın? — Işler nasi? Yen! bir vurgun vur.İmuvafık gördüler, dunuz mu? Bi salağa gelinces.. — Vurduksa getcek; vurmadıksa: | — Onu da yaptık e — İki çiplak bir hamamda yarışır!! içindekilerle senelik mu der'b yan praeak! İsirret bir geyler Çiplakia bamama da girseler her kapıyı acıp esi halte benim gibi Norl babaya müra.İiki yüz lirdya kend bih bembeyaz sakallı bir adamla gi .| — Delisin? Kaç odidir? reosk değiller, muhakkak şöyle gönül, — Sekiz, lerine uygun bir gençle girecekler, de, düişiimdi. Ev; en gil mi? a ederi, Bu Ne diyelim, ben de br genç &iz ol,İsine büyük bir pay çıkacai sam öğle yaparım! | — me döorsun ik: cözüm? Bu işi Dibermde İbrahim Binasi OBeyin/ böyle enaycr yapınağa ben bırakırım. deşte'erie verdiği paralar suyunu cek.!ça babanın bir tane yadigâr: değiller?! 4, Bir gün İbsahim Beye gittim: İBeni severim oğlum, seni severim, — Yanında bahçeyi d Ben da seni severim Ne baba sana satayım? İ yadigârı oldulumu ebetle bir gün 5 Alırım. Pskas orası Arf Paşa, |anlarsın. Ben doğru Sana zedim. | ran? — AM Paşaların benim akrabam geldin olduğunu bilmiyor musun? — Biliyorum amma; bshçeyi sena verirler mi? Bem istersem alırım Ha bahçeyi aldım, alanağım, | — Sans bir işm düştü Aseksan E kağında | fendi. Koşa koşa geldim. Bizim eri 22 Ewet, iki üç güne kadar Adana, bembe .;Fa gideceğin. Orada bir memuriyet rde (kadın işl, İeldım. — He... İyi olmiş yek almışsın k5? — Adana polis müfettişi o'dum. — İyi... Yüksek n de var? de.| âü?. Anikmlean mltik polis tize nde | aşma İnizam ve intizam âlemi (0 zegul! Avare Ne metçuri Akrabalar © öyle istersen Ben iki bin Görmek de istemem. Ka çınlotlar, Ben Sönsei tri kendi evim gbi blorum. bilirsin ya?. Nerede kaldı o Aşürı ha, bahçeyi yafetleri . Rahmetlik baban. Nuri vrediyorum, ha,* 1 Düberzade.| c28 öktüm,. En 60. diye wav i para çe Azman. Biz verdiğimiz paradan| da vazgeçtik, bahçeden de vüzg &,| tersinden şösteririm. Rana menşur A, bahçedeki onğaclardın da vazseçtk İleksan derler, Babanla kirk sene hu, Bundan sonm ne ven biz! gör, ne biz|kukumus var, Sana bin !ki vüz lUraya seni görelim! dedi © satırının? Numarası kaçtı? İ İşi amma, bözle vara bali, bs5 ha, — IN, tal kadere aarfı Sim. Yeniden — İn Ülmineberler alalım, para bulmanın çaresi? — Yalnız bana boş yüz iira kaparo Aman aklıma geldi, Babemin Çem, | vermişlerdi bor'taşla bir sarrafı vardı: Aleken Efendi. Bim eve çok gelir giderdi. Ben doğru Alekaan Efendiye etmeli, yin, Hemen tr şa atladım: Haydi beraberoc mağasalarına — Kavur Mahmod Bey Vay beba.İe'dem. Ben kaparoyu ger: vereyim tırın bir tane yadigtir.. Hos gelmiş İenedim! alarım. sin. Çay içenin, kahve içersin? buz var, Geri verelim, Aleksan süphe etmesin diye bir çare Efisndim: , | karnenktandı. -/0 da bünum gibi yersen bir 'd? O — Sende pita vardır? — Yok, Adanaya kdiyorum diye bir rajı verir, : dan tapuya gideriz, seninle #iüamel e ik; görüm, olur... Babasi - Gm bir tane yadirı, Merak etme Zanmet kan beka ocağına, aba KU, ceğma geldin. Yüz ira da sana ve. uitk bir ia 14! yapanı. Bin dört yüz ira daha takim ede yim. Zavsitı baban, Ne yi bir adam, d1 Ne mübarek bir adamdı?. Aleksan yüz tir. verd, cebime koy. dum. Altı yüz X Gröşeaşi 86. med) verdim. Bersoeree kalktık, DE, bersadelerin Mahmudpasıda HacıkB.| Gk esnsi karşısındaki mağssalarnın Önüne gedik Ben ver bes yüz Jirayı. Ben gi serin, salrıyacağım diye senedi mi alayını Bu söz Aletsanın daha ziyade işine geldi, Çlnkll kendisini görreek olur - larsa eri başkasına satacağım! anıya, teklar ve belki üç dört vn Haya Gi. Buyurun. Stneniini kaf yen söyleme, (Vazgeçtim. Baba bu takıdır, salmıyacağım) dersin, Para lar iâde edarsin, #nalini Riırsm D'Tberradelerin ik! kapısı vardı ieksan: caddedeki büvlk kayınm ö nünde bırattım. Afağasava girin. xa kapıdan etz. — Ee... A * » is karakolunda kar. Komiser bey... A man bırakmayın... Kuryuğunu o b kurtarıma arkasından span tasi YO, tişmen, Beni mağazanın Kapısı 5 nünde sıpa gbi birakip da arka Kop. dan sıvışan herif igte budur. Tam alt yüz Tiramı Ben bülrim, Sakalı makah varsa adam zannettim. Adına polis müdürü olmuş. mitisi olmus müfettişi olmus. Bana bir de Turvuk. Tu yalan sörledi, Babasını dn tanırım ÜS ay sonra pot gaştık — Hah. dedi xax, ta palaz? Komiser — dayanamadı: . Gülmeğe; — Ya sen? diye sordu. bunlara a'dandıms de. tu kast tartenet yar Mahmud Satm Altındağ MDILGLİ LİLLE Buzünkü #aadetimizi, £ minnet yarının bekçileri çocukları düşünmekle <n wi iade ederiz. Çocuk Esirreme Kurumn Gunel . Merkezi «Sön Postam nın aşk ve macera romanı: 29 ERADIN BER DEER. KE Mr GE ii Aİ 21 nani htiyar memur bunlari anlattık .| tan sonra hakimane bir tavir. başin: salliyarsk söylendi: — Adalet nasl ola muzaffer ©.| yor! Abmed acı aci güldü: — Asmtna pek geç. eş. Müsteşarın adamı biraz düşünk.! m sonr — Şimdi ben os cevab götüre. im? Dedi, Müsteşer Beyi tabii ge. İp görserksiniz? — Tabit. — Ne zaman? — 15 gün sonra İyi mi? — Nasıl olur? Onlar sizi derhal irmek İstiyorlar, — Ben adaleti senelerce bekle. k eç yerini bulan ada.) et de birkaç gün sabretmesini biL| in. Aldirmayın! İhtiyar memur bahsi değiştirmek! rzusile sordu: — İadei memuriyet: talebindel ulunacaksıniz, değil mi? Genel #ki nıntakaşızı ra! İatiyeceksiniz, oksa başka bir yeri mi? Ahmed kat'i bir ifade ile abele etti — İadeli memuriyet talebinde ukunmiyacağım,. — Ne diyorsunuz? Fakat... Pek çok; — Müsteser Beye benden selâmlAyse her şeye rağmen biraz kor! öyleyiniz. rinden öperim. De. iniz ki hapishanede beş sene ka. İlerle ve hırsizlarla bir arada ya. » kalkan Ahmed bambaşka biri İadam olımuş. Bende namus, şerel - haysiyet kaldi şi ki yeniden işe başlarken kefalet akçesi gibi bun. İları yabancı ellere teslim ( edeyim İde bana tekrar iftira stsinlar? İ İhtiyar memur gittikten sonra i İmerakla odaya giren Ayşe sordu: ; İstiyor bu adam? Ahmed güldü: — Hiç... Dedi, Gelin hanın eve el Sonra yüzünü buruşturdu, Tükü. ür gibi ilâve etti: — Cemiyet nazarında yeniden İharmuslu bir'adam olduğumu haberi vermeğe gelmiş... az şey mi? * tetle başlıyan gün bir hayli| İı geçti. Misafirlerle dolup taşan minimini evde yemekler yen. İn: gelince sükün tekrar avdete baş. adı, Ahmed İmamı uğurlarken sor - du! — İstediğiniz oldu ya... — Oldu elbet. — Artik dedikodu yapmıyacak- İlar değil mi İmam efendi? İhaddine oğlum?... Son giden misafir Hatice hunim- di. Ahmedle Ayşe onu kapıya ka. İdar geçirdiler. Kadin kabartma biz İharita gibi mavi damarları gözü . İken etlerini göke kaldırarak: — Bir yastıkta kocarsımız İnşel lah! Dedi. Ayşe sapsarı idi, Ahmed ona ba. karak kıs kıs gülüyordu. Hatice Ha İnirma arkasından kapı kapanınca solanın loşluğu içinde bir saniye) karşı karşıya kaldılar. Ahmed omuzlarını silkti. Güldü. ikek ve endişeli gözüken bakışlarla tonu süzüyordu. ,— Evlenmek hayli yorucu gey İmiş gelin hani ük söylemi. İyeyim amına ben bir daha bu haltı etmem. — Hele bizim gibi Insan yalan. ıktan da evlenirse. — Pek çabuk pişman © oluşa benziyorumuz, Ahmed Ağabey. — Ne var Ahmed ağabey? Nel — Ukalânin zoruna bak. PişmanlPadi. olhnak İçin senin pihisile yalancık - an değil hakikaten evlönmek lâ iri di, şerbetler içildi, nikâh kıyılıp dul alar edildi. Goce olup yatsi zama. — Kimin ne haddine, kimin nel YAZAN : CEVAD FEHMİ Dar Dehşetli uykum var. Yarlı bah beni sakin ouyandırmıyasin. Birak İstediğim kadar uyuyayı İmalâm ya yeni evliler düğün saba hi geç kalkarlar, Ha... Az kalsıni unutacaktım. Senin yatak odan anahtarı oturduğumuz odadaki & fin üstünde... Misafırlerdan birini çocuğu kapıdan çikarmış ei du. Senin, kapını kilidlemeden uyuğ yamadığını bildiğim için alıp kali İdirdim. Ya ben görmeseydim...» Az kalın yüreğime inecekti, İ — Ne ehemeniyeti var Ahmedi ağabey?.. i | — Kız ben senin ne fitne fucur; olduğunu bilmiyor muyum senk Kendini bir şey zannettiğin | için kimbilir aklına meler gelirdi, bel 5 ki de iftiraya kalkardın nim İftiradan gözüm yıldı iftiradan gözüm yıldı, kızım, Hay - di Allah rahatlık versin! — Ne kadar iyisiniz, Ahmed A İğabey... Size son nefesime kadari minnettar kalacağım. — Haydi »on de koca buda Bu yaldızlı sözlere lü Minnettar olmak Mizim gelir ki hen sana minnettar olmal — Bana mi Ahmed Ağabey. lAlayı birakin! Ben ne yaptım?. — Sana baktıkça İnsanların bet fena mahlüklar olmadıklarını, iç lerinde #evgi, vefa, sadakat gibi mukaddes mefhumlari hâlâ tani anların bulunduğunu — düştinüye - rum, Sen galiba İnsanlarla beni ba- rştiracakata, Ayşe! Haydi İikirdi. ya tutma artık beni... uykum var. Birak yakamı! Ahmed İri kollarını oynataraki gerimdi ve esnedi. Sonra ağır ağir, yanığı odaya yollandı, kapıma: ka- İ Ayşe hâlâ onun arkasindan bi- kıyordu. (Birinci kasının sonu) dArkası var: | İ
