13 Eylül 1941 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 4

—“n— Haberiniz var mı? Nihayst arrıma muvafiek oldum, evlendim! Nasıl sm eviendin? Onu sze haber verir miyim derdden kurtulmuyor. Artık rahatım. pöyle birer birer sayarken kâtibin SÖ-İ5 hiç? Bu iş &at'iyen (mahrem) dir. Zaten şemdiye kadar hep boşbo Bazığımdan bekâr kalmıştım. Bir Ukılavuz kadın) bulurum. Yedi mahalle sirri: duyar, Daha münesib bir kız bulmadan foyam meydana çi - kar. Çat kapı yüzüme kapanır! — Mahmud Sakn evlen yormuş!. Allah gazetecileri; hamların gil. ne kimseyi düşürmesin. Zaten betim candan ciğerden, sıkı iliki dostlarım &im: 1 — Gazeteciler, 2 — Hanunlar!, Masallah; herhangi bir daireden çeri girsem ellerinde birer fotoğraf makinesi, Peşimde seksen tane geze tesi! Ya hanımlar! Onların da muzibiiğ başka çeşd, dir dedikodudur tutturur. Jar, Nişanım da yarıda kalır, pıkabım da, düğünüm de. Tu yaştan sonra hem nişan, hem pl. küb, bem düğün. diyeceksiniz deği mi? Ben size yülüyorüm: Bunların ayrı ayrı kendine HMulısus birer zevki var. dır. Ne yapayırı öyle bugün konuşup akşama güvey girmeği!, Nişanlanma, nikah Saya, sohbelle, ça gün olmal, takman, malı çazıştırman öyle güvey girmeli, İhüiyarsın, sasalıa beyazianmış, di. yeceksiniz!. Onu: ben sizden evvei ken di kendime Xxırk bin defa söyledim; gönül, kocamadıktan sonra bıyığın, sa köln ne sheminiyet. var?. Hem ivakal) denilen sey ko', bacak, burun, kulak gibi değil ya, min hay - silmlecmu: On baş kuruşun içinde. Bir saza tıraş edeyim. Şimdiki saman gençlerini Beşiktaştan Büy ereye ka. dar kovalamazsam ne derseniz deyiniz! Gene söylemeden o durumıyacalım: Kimi aldım bilir misiniz? Br türbedarın kızınıl, Eyübsuharda oturuyor. On yedi, on seki» yaşında bir tazecik, Beni de çok seviyor. Annesile konuştuğumuz. zaman; « Kızım bakkala bie gitmez. Bir Ji. yanım hesabını bile yapamaz! diye de mothü sena cun'pti. Örle ya! (Meddah Kâzım) ın dediği pek doğru değil mi? (Metres) almağa kalkıyoruz: Sirkeci | gazinolarında, Kel Masanın tıyatrosun. > İvenvanli da arıyoruz. Evlenmeğe kalkıyoruz. kirk yülik felan Gedikpaşalı Mürry - yen Hanmma ilüca ediyoruz. Başımız l | Rahat mıyım? Bir şüphem ver; var amına söyleneğe biraz sıkılıyorum Bi. Sn (Mlehhat).. Başına bir feliket gelmiş. Zaralı saf kızcağızı bir kamşu gocuğu bahçede du. ağacının dib'nde bir gece aldatıvermiş!, Ns yapalım olsun, dedim. Belki evlendikten sonra kocasına daha ziyade dört elle sarılır Aldanmanın olduğunu an'nmışlır da, bir daha aldanmaz. Ben de şu Ahur ömrümde rahat ede. rim, Öyle ya! Ben s#abahley'n orken evden çıkar; akşamtstli kasan'ık ba sarken eve giderim. Öğmüm srkada oi. / samalı, Fakat, nedense içme bir şülp. İhe var, Dün Harbi Umumi dö'avetle askerlik yoklaması yapıyorlardı. Yamhaneye de geldiler. Nüfus kâğıdını evde imutmu. sum. Hemen bir »omobi ati Doğru Evtibsultan, Ben köşden dö nerken bizim fnkirhaneden İki zded Renç dekkanlı çıkı, As m'demi Yu — İlandıran cihet, beni çörünee öbür so. İkafa dönlvermele-i oklu. AVah, Al. lah. Bunlar kim acaba? Sakın eski dut ağacının tiryiileri olmasınlar Kapıy: çaldım, Kaymvallda açtı. Be ni görünce biraz kızardı. Yahud ben bir adamım da bana öyle geldii. Yukarı seslendi — Melthati, Afahmıd Saim Bey geldi, yukarı çıkıyor. (Gel4i) neyse, fa İkat (rukafı çikvor.) kelimesi ne? Sa. km bir ikak, siyahi elmasın? Yukarı çektim! Bi#im misafir odasm. dn bir başkalık var. Araba burnuna mu öyle geldi, (Rakı) kokusu gibi bir koku... — Melihat Hanım? Ortada vok: — Yüzümü yıkavmrum, diye seslendi, Olur va! Bir bardak sotuk su yim; dedim. Bardağı aldım, O (koku) #eve burnuma geldi Bizimki yıkamış gülerek geldi, Halinde bir tebedelli yok. Yalnız ya. üakları, dudakları bernli gril, — Kimdi o beyier?. Diye sordum: Kuzenlerim demez mi9 İhtiyarlıkta genç kadin almaklığın daimi bir heycemu var: Asıba? Bu kelime bir dakika adam Raibinden çmıyor. Acaba,. mamba. acaba. Hani mlurkün olsa pençtreye, oda kapısına, yüzünü! SON POSTA sokak kapıma, balıçe kapına sabah! g” leyin giderken birer kırımzı mühü: ko. yacağım. Akşamüstü geldiğim zaman birer birer mihürleri açacağım. Bvin cihatı erbamsına kırmızı be'mumu Ya. pıştırmak da abil değil kil, — Kuzenlerin var da bana niçin söy. Jememiştin?. — Çok kalabalık değli ki. — Kaç tane bunlar? — Bir amcamın oğlu var, bir enişie- min oğlu var, bir dayımın oğlu var; bir de teyzemin... Mürmetkâri bulunduğum htkmin İbiri; vaktüe kâtib benim davaların isünü kesti; — Biyer birer saymağı bırak. Topye. kin kaç dosya, onu söyle? O söz batırimı geld — Kizem, dedim; birer birer say — mağ: bırak. Topyekün kaç tanc, Onu söyler — Sekiz on, on iki var, A. Mâhi Mahmud Bey, insan yek at, yek miğ. rek olmaz ya! Biz do İstanbulluyuz. Annelerimiz, babalarımız da bep bu - Tah, Hısım akraba olmaz mı? — Olur ya. Pakat bunlar düğünü - müyin neden bulunmadılar?. Neve da- ve etmediniz. Allaha şükür bahçede Üç iâne dut ağacı var, Hiç olmazım bol bol dut yerlerdi vi — Kimisi seyahatte, kimisi mslerlik. imis. işinde gücünde Siler de. — Allah kuvvet versin. Çalışmalar Hayat çalışmakin kadir. basıma bi E Mazide hskançlık dolayıs'le İmtin ağrım eWktorya) da başıma bir İ €Tevfik) çıkarmıştı. Bir kıskançıık pa- tırın çıkardım, pasaporta ben aldım. Ben kovuldum. Ondan sonra bir VE mel) Ge oturmuştum, O da başıma bir (Kadri) bey çıkardı. Bir kıskançlık kavgası, Haydi gene beni kadro harlel Böyle şüphe ile kıskançlık doğru mu. dur? Dur baka'ım. Şöyle bir tetkizat, tahkikat yapalım. Kuzen beylerin ba kikâten hısım akraba mı, yoksa, gene dut ağacınm bilibülleri v1 olduğunu an tıyatım. Tevekkeli deği) Tup soruşturma derler, Dönüşte vapurda ihtiyar bir hora yanıma tesadüf etti, Berde hocelik var. «Divanelerin bemdemi divane £e rek! Demşiler yat Böyle hoca ile dereden tepeden konuşurken eskiden, geçen se. Be bizim mahallede, bizim sokakta 0. İturduğumu anladım. Şöyle bir sorayım dedim: — O sokakta bir Hüsamettin Bfendi ailesi varmış. — Melkhatler!, — Evett, — Zavallı Kinenfin vakte aşma İhir felâket gelmiş. Bir havi dn kapı baca uğraşinışlar. — Kaç felâket, kaçıncı felâket bi. Bir defa olam en - (sü-neti şerifi miş, birçok felâketler gelmiştir. İk gözü -İğleri anıyor musun — Beni İstanbula götüreyim dsteri İmisin(,. — İsterim amma, babam birak. i — Müdür bey mi? Hımm, O — Bizin müdür nasıl adam? İdaba da başka şeyler öğretir. İçinden) Ayşenin cevab vermesine meyden ymurldandı. cAhlatın iyim; aylarİbırakmadean ilâve etti: yer, derler, doğru imişl.> İ — Neler öğrendin şimdiye kadar», İras da aptal galiba! İ Bir tarastan konuşuyor. diğer ta.) Ayşe kaşlarını çakmış, isyanla doğ. ftan, genç kazın her tarafını ayrıjfmuştu. We tetkik ediyordu. Bu açılmamış — Hiç de değil. İsonca hakikaten nefleti, Toyluğun.) — Maşallah, aranız bir hayli der. İdan dolayı bundan ekmek de çıka . seninle idi. Ahbablığı ilerletmeğe karar ver u?. — Göster bakayım bana öğrendik.) Ayşenin omurları tekrar düşmüş. #lerini de seni imtihan edeyim. tü: $ Arçe, sakalgan bir tevirla küğıdinrı| — O benim yüzüme bie bakmaz. #onun önüne sürerken boynunu bük.) Ecvod. genç kızın bunu müteessi, gmüştü: 'ane aöy'ediğini fsrketmişii; $ — Daha bir gey öğrenmedim ki! İ — Ben sana çabuk öğretirim. Harg.Jon beş gün buradayız. Seninle arka aştık ederiz, ölür mu? Ayşe cevab vermedi. — Ayşe hanım, çiftliğin shirları erede? Bana onları gösterir mi 2? € Ayşe, kâğıdlarını toplarken: — Peki efendim, dedi. göstereyim! Kiğıdını, kalemini çeri Bırakıp, ka iy: çektikten sonra Beredin önüne iöştü, Keved, ahırların nerede bulun. uğunu biliyordu. Fakat maksadı ayse ile dolaşmak, ahbabtığı ierlet, İmekti. Çok hayvan var mı burada? — Oo. pek çok. kaş tane olduğu. u bilmem ki. — Sen ata biner misin! — Birerim. — Haydi, betaber ata binelim, - Babama sormadım ki, — Canım sorup ae yapacaksın! Ayşe ezip büzülüyordu; —odE, — Ya çu? — De. — Oku bakalım şimdi ne oldu? Ayşe, mahcub, başını sağa sola alarak, okumağa çalışıyordu; — Be, — Evet, arkası, Yed... — İşte benim Hzmim!, — Ne imiş? İ — Ecvedi ji — Senin ismin de Ayşe. tanıştığı. #muza memnun oldum, Sen hiç Pulu gördün mü? Bir defa efendim. — Beğendin mi? İ Oösleri par'amıştı: ir şey söylemez. Ahırların önüne getmişlerdi. — Bu atların en güzel hangisi?. iyi arkadşizk — OĞİYOF yayetız Bskmasın canım. daha bak br! Yazan: Nasret Sata Coşkun | över kendini göstermek istiyor. mz — Ben binerim! | — Vermezler kl) — Ne demek vermezler?. Alsa Mister de, «Hayır» derler mi?. Yanaşmalardan birine seslendi: — Kaba, saba bir şey değ mi? Bİ — Baksana buraya Yanaşma yanlarına sokulmuştü; — Şa «Delikim ? bir görelim baki lem, Yanaşma, shirlardan birinin kaj sını açtı. Hayvan kişmemeye başi Hakikaten güze! la da birelim. İ — Bu ala binilmez, — Ukalâlık etme. binecek ben de, şanu Hazır. | — Ben efendim, hâlâ tanımadı. İm? Hepsi hayretle arkalarına dönü Sedad, geniş kermrli şapkism ene gödlerinin üstüne kadar Indir İş, elleri cebinde karşılarında dur. İyordu. Beved ufalısmıştı. L&kin 80 ikanhlığını kaybetmedi. Müstehz. tavırla: — Suhı, simliniz değü mi? Kühya ığın adını müdüre çevirmişler. afin burası bize lhzım deği. e, mi ür efendi söyleyin de şu herif « (ize 1 hazırlasın sa dkkat eğin. undan se ister — Canım ne isterse söylerim. nun için de size soracak değilim be!