7 Aralık 1939 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
ka, nen her devri Zarib, karışık Me Mace - tör, miş olan »ecilik hayatım- M1 güzel ve i en acı olduğ hangileri ğunu ne yalan & Üiveyim, tertib ve ife imkân bula - ip “EM. Gaze — bi © teci - günleri de, dağdağalı ve © günleri de o * Şoktunr, iki say- 3d, yazmağa da < takatim anesini hikâye edeyim MON acı ve hem en güzel hatıra İsp, tl kuvvetleri kalayarake <A, avdetten sonr Müt, EA sansürüne a a, Doğrudan doğruya İ re'o Karbd Sipan; ve o harbd Yer, rin başlıca o vaziledarı Bikârı, düşmanla cidal ed Hm günlerde o şanlı İzmir andık ve onun neticesi Me müyli mak gibi zafer ik kuvvetleri çok şaşırtmuşt Pa m de en birinci emelim, Haier kumandir. İs Bat ya mek, İngiliz m Mudan- wt -ahhasının A- ayak basmasını ve mütareke safahatını tesbit etmek e na okluğum (M. M.) grupuna si yede hizmet edenlerden Yusuf r Tün celbeyledik. Yanıma /0- e ve Şükrü Beyi İ (Türkepor) sahibi Talât Beyi İmdi Atina sefiri olan ve 0 7a- İratı hariciye mümeyyizi bulu- Y erkadaşım da beraber A- Beçmek' istiyordu. Onu da ala- şam Sirkeci iskelesinderi Yusuf İriş rüne bindik. İşgal kuvvet Za! erinin harikası karş a evvelce ihdas eyledikleri seyri - Seyi Niyetin kalkmasından istifa © Bere Mudanyaya varacaktık. İngi ki erin karakol gemisi De iz, pa lerin en büyüğünü ka- ma mm €n büyüğünü başarmış a kumandan ve askerleri Y #vvel kavuşmak, biran evvel mr elini öpmek iştiyakile Ne » Yola çıktık, Sarayburnunu n te Moda hizasma geldiğimiz sırada! ia NE ğaziçinde karakol vazilesini! Bemisi peşimize takıldı. Bi- in (dur ve geri dön) emrini Sile olduğunu söyliyerek reyimi ola ç , aksadım. kararmak hâvaden — istitade Kuy inin, rüyet (o dairesin idi. OMotör ni gemi, aşmağa baş'a ale üzere olduğumuzu *vi sıklaştırdı, Yusuf reis) lerin (geri dön, yoksa a- , Sânasında olduğunu iddia « Tüğmen ben yola devam Senir © #diyordum ve kurtulacağı- Müd ahat arkadaşlardan ettiler: (Biz Mudan- ile! İstanbuldaki en evvel yetişmek, muzaffer | Paşaya | ri, muharrir! Miyetini ref'e mecbur olmuş-| İnönü ve İtilâf de senin “lmandanının A 'ebi Tİciye TM kat'iyen telâş göster Di vermemiş, kendisine: Enis Bey?) ded (Siz ne (Sen nasil abi ni gösteri: ce vermek metanet ve Zühaf karveinde sari İdört saat yo yanındaki Rum delâletile, gâh benim ğim kırık dökük Muda > te olduğumuzu anlattım. Fakat anud ve| nüthiş surette Türk düşman: olduğu, | Türke h ederken aldığı | şekilden gör 8 ülen bu ad yüzünün ama söz İsİdık. Bizi peş de işgal kuvvetlerinin tersaneden alatak deniz hırsızları, daha doğrus iyeye hizmet edi tihaz eyledikleri (Zi . He; İbarda İradenizli vat n onun ambarına tiktılar, Am iberi yatan iki biçare Ka. ndaş vardı. Ambarın pisliği- y ki def çıkarmı» yorlar, her ne yapacaklarsa ambarda yap- Jmağa mecbur ediyorlardı. Geminin mu » hafızı karakol gemisinin kaptam (gibi eşkiya tipinde gaddar bir çavus ldi. Biz. leri ambara atmadan ceblerimizi boş imkân mecburiyetin vermeğe başladı, Yusuf Te-|tı, bütün paralarımızı çaldı. Bü suretleİden, diğer bir zefer idi rtesi güne kadar kaldık. Gene şunu ilâ- ve edeyim, ki bu garib hapis macerasına ein süratini arttırmasım ler ziyade metsnet ve sabırla tahammül | çirmişt İeden, gene hariciye memuru Enis Beydi, abahleyin güverteye çıkârıldık, biraz İhava aldık ve birçok gürültü ve ıstardan mra rıhtıma götürülüp oradaki heyeti askeriyeye teslim edildik. Bu he: “İkifimizde yanlışlık olduğunu, Marmarada seyrüseferin serbest bırakılı İkol gemisi süvarisinin yarıldığım söyli- yerek yarım . Olan ok! maştu, heri iflerle başa çıkmağa imkân| yoktu. Nihayet kendilerinden tekrar Mu-| ina-;” SON POSTA ME ZyHalhalatı | Hem en acı, hemde en güzel olan hatıram ANLATAN Ebüzziyazade Velid ! «Son Posta» nın zabıta romanı: 14 yakslanırsak ne ola - cak?) dediğim man da; (Dikkat elin | de bir daha ya Şu halde ailenin bir : i zamanda kimseye söylenilmesi yen bir sirri mevcud? Böyle bir r var midir? kadın mayın, m gene daldı duk, » Ce Hüzünlü ri hareket edin. Orad klur) cevabını ver ve “ağır Mudanyzda İsmet İnönü ve Haringlona barabor kepi sır bulunduğuna kaniim, ederim ki ne — Böyle Raif bir t n hallerinde . li bir adamdır hiçbir sebeb yok iken ü yöker, o kadar derin şar ki, gizli bir d » olduğundan şüphe: kanaat size nasıl geldi? haddi dr cim Fakat tada ” İöyle bir “İdi İmuztarib e - İmemek k derir şünmeye b in onu Bunu öğrenme; Kaç de n vel yetişememek ala klarına 4 rir muvaffakiyetsizlikle mahr hususta gördüğüm be tün ma- ağmen benim için t ikası olan bu fot a u hal kendisinde eskidenberi mev cud mu İdi? Evlendiğimiz günd Pekâlâ, hanımefendi, şimdi sizden İbir dakika için hafızanızı zorlamamızı ri: “ İca edeceğim. Kardeşinin katli günlerinde! dan bindik, Enis Bey bir yabancının, daha doğrusu bir ecne- idi. Bundan böşka bizimle | binin Raif beyi evinde ziyraet ettiğini beraber Anadoluya geçmek © arzusunu batırıyor musunuz? İyi düşününüz? gösteren muhterem bir da a'dık. Ür) Genç ik ile muzaffer, şanlı ve |direrek daldı. ayak bastık, Muhterem Durun, galiba böyle bir şey var! ni öperek, kendisini yü- | dedi. Facisdân iki gece evveldi. Kaif böy- izden gelen en samimi sükran hisle-İle aret kabul etti, Gelenin kim ok | ttik, Mudanya konferan- dı âhare sordum. Bana sudan biz| ni cev; Ne di. Ha-| — Eskiden kalan ticari bir iş için ge Ertesi |len biri, dedi. Mudsm-| — Bu adamı gördünüz mü? — Maalesef hayır... Zaten bu ziyaret | Râifin bu cevabı Üzerine, yani adam, git HAN "tilkkten sonra nazarı dikkatimi celbetti, ». Mudan: | evlerimize koşup çamaşır d ten sonra gene ne Çatladı gene beraber Yusuf reisin metö kadın parmaklarını alnında gez Sonra birdenbir izle tebrik e Jsımı kur man i Bu benir i rington ertesi gün gelecek imis, ah İn vanımda iki fofomesfe inde nöbet bek” larak kapa E Erin a iskele: harbive ile ve 1. Kendisini karşılar vak mi? — Geçmiş zaman, hatırlarmyorüm, fa “kaf zannetmem. Son bir Hapishanede bulunan muhabere eği ziyaret ediyorsunuz, yoksa o bir şeye ih tiyacı olunca haber mi gönderiyor? gibi dikim ki fotog- ral adesesi gördü. Adem vaziyeti anla resmini a'dırmak istemiyerek $u baktı, iltica edecek yer aradı. Fakat bom- boş âsi iskelede fotografcılardan ka-! çacak yer yoktu. Nihayet durup teslimi- yet gösterdi ve yağmura rağmen kendi- sinin müteaddid resimlerini aldık. İşte bu | resim ve bu vaziyet; benim icin ikinci bir Anadolu zaferi, İzmir zaferini itmam e- yav daha harımefendi... 7 nizle nas) ve — Hem ben ziyaret ederim, hem de © İhaber yollar — Kiminle? — Bir gardiyanla! — Gardiyanın ismini biliyor musu- muz? — Evet, Kenan... Bu gardiyanı, Necdet bey de tanır Bu resmi alabilmek için vakıa iki gün İevvel hayatımın en sıkı fakat işte simdi cnun intika- mnı almış oluyordum. Sıkıntı ne kadar büyük idiyse intikam o kadar güzel, o kadar zevkli, hattâ neye söylemiyeyim, © kadar şerefli idi. Nusret Safa Coşkun ma? zene garib suallerinize . Evet tanır... Genç kadm, durdu, gülümsedi, sonra ilâve etti: — Poliş müfettişliğinin ne güç bir meslek olduğunu şimdi daha İyi anlıyo- rum' Öyle ya, bu kadar akla gelmiyecek suali bulup sormak kolay mı? Size mü- fid olabildim mi acaba efendiler?. Serkomiser mülâkatın hitamına işaret Bir hukuk gecesi tertib edildi Bukuk Fakültesi talebesi 9 Birincikânuma tesadüf eden Cumartesi günü saat 22 den itiğaren Tokatliyan salonlarında tes'ld © - İdilmek üzere bir Hukuk gecesi tertib etmiş. Rıdvan Sadullah; «Şu otomobili sokağa düşmanı var dina hes | fakat ğunu bilmi- — Evin içinde başka gören olmamış! rsunuz? Siz kendiniz mi| başladı-| CEVAD FEHMİ karalım!» dedi. Jbaşka yanınızda yapacak i Sizi daha fazla lâ gârajın an — Ne AĞ mobilleri gör imiz kalmadı, Oto bir şey ned ığınız »lesile Demin di erek bir kalâde hiçbir geleyim yaptığı- İnizi anlamıyorum amma efendiler, dedi İ dediğiniz olsun. Şimd jrim, salanu açar, Gs İrme onu da lütfen çiden isteyiveriniz! | AE ç Kanlı otomobil ve kaybolan tabanca Leylâ hanım zile basarak hizmetçiyi çağırdı — Beyefendiler için salonu aç kızım! dedi. Sonra garajın anahtarını da kendi- lerine ver| Hizmetçi kızla beraber Koridorda tevakkuf ettik, shp getirdi. Serkomiser sordu: — Bu amahtar nerede durür? — Mutfağın duvarında asılıdır efen- dim. — Daima orada mıdır? aşa Kız — Evet efendim. Pek dip geleceği olacak. — kızım. Biz garaja kadar gi- Burada bekle. Sana ihtiya- Jcmı Ön kapıdan bahçeye çıkt ser bahçede nöbet bekli; runu yağına çağırarak © ; — İçeri gir ve koridorda bekle... Nec- det beyle Neclâ hanım kütübhaneden ay- rılmasınlar! Şimdilik yukârı kata çıkmâ- 'arını istemiyorum. Serkomiserin Necdetle Leylâ hanımın görüşmelerine mâni olmak istediği anla şılıyordu. Tekrar içeri girdik. Mutfaktan geçerek arka bahçeye çıktık. Garaj bah çenin nihayetinde idi. Fakat behçeye açı lan kapısı yoktu. Oraya gitmek için mut Yaka sokaktan dolaşmak lâzım geliyordu. Sokağa çıktık. Serkomiser anahtarla ki- İlidi açarak garajın kepengini kaldırdı. Burası alelâde bir sundurmadan ibaretti, İçerisine arka arkaya iki otomobil kon- muş ve gezip dolaşmak için pek az yer kalmıştı. Duvarlarda bir takım âletler asılı idi, Tavandan bir elektrik ampulu nun teli sarkıyordu. Tâ dipte, zeminde demir bir kapak görülüyordu. Bu kapa ğm altında bodrum katına inen bir merdiven başlıyordu. Öndeki otomobil Amerikan o markalı İbir spor otomobili idi. Arkadaki İngiliz İtir. Mütenddid eğlenceler ve sürprislerle do. danyaya gideceğimi, bana bir müsaade) ;, olan bn gecede, bütün hukuklular bir a - kâğıdı vermelerini söyledim. İrada toplanaenklazdır. olmak Üzere ayağa kalktı, cevab verdi: — Çok teşekkür ederiz, hanımetendi.markalı, kapalı cinsinden bir limozindi. Şimdi iki küçük ricada bulunmaktan; (Arkası var)
