9 Nisan 1934 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7

Horoz sesi, kuzu sesi, Şimdi görmeli herkesi, Çiftlikte a olurken. Gündüz eyi Or, "Artık kırlarda Şilan l Güneş ve hayat doğuyor., Kurnazlık Afacan mektepte anlatıyordu: n Babam, dayıma, amcalârı- ma hep parasız mektup gönderir! Çocuklar sordular; — Nasıl parasız?, Pul yapıştır. maz mı? — Yapıştırmaz yal — Hiç öyle şey olurmut — Oluryal, Zarflı mektup ağa Hani şu açık kartlar var.. onlardan yazıyor. posta kutusuna atıyor. Sonra : oku- sit değil » Geri veriyorlar. ğ — inmenin. Başka Memleketlerin Afacanları Karanlıkta ne arıyorsunuz — Bu sabah sütçü bura beş kuruş düşürdü. Bulamadı. Bulduğumuzu kimse görmesin di. ye karanlıkta arıyoruz ânneL. —.... menemen, Çiftlikte Sabah m İz Büyük, küçük işindedir. Harıl barıl çalışırlar, Kalpler sevinç içindedir, İs Gün doğarken perde perde Kimi kırda, kimi evde, Kimse durmaz boş bir yerde, vemanamaammmlme ear “ e Afacan, sana kırk defa nbih ettim. Çalışırken ıslık çalma, , A ml ki, anneci- ğim.. Islik çalıyorum. | sa ikâyeler | Pis Çocuk oynardı., - saçları- Di yağa bular, yüzünü gözünü toprağa çamura boğardı. Birgün annesi otururken ço- cuk içeri girdi.. burnu fena halde akıyordu. Annesi; kızdı, ayağını yere vurdu: — Haylâzl, O burnumun hali me?.. se Sen > çocuksun?. Sik e Mendilin “yok mu?.. Çocuk boyunu büktü; — Var amma annel.. İçine pastalarımı koydum, Cebimde du- ruyor. O, burnumdan fazla kir- lenmişl. Sebebi Vart. | Afacanla Cingöz mektebinden dönüyorlardı. Bir aralık mezar- liğin önünden geçerken Afacan Cingözün kolurdan tuttu ”- — Der! dedi. — Ne var! — Bak şu adama? —A a. Ellerini kaldırmış dua ediyor. N Evet. — Acaba öyle: — Ben geçen gün geçerken gördüm de merak ettim.. Gizlice gittim,. dinledim. — Ne diyordu?. — “Ah sen niçin öldun, sen niçin öldün!..,, Diyordu. — Hayreti. — Hayret yal. Sonra babama anlattım güldü. Megerse o me zarda kim yatıyormuş biliyor mısın? — Kim? — Karısının birinci kocasıl, ne © mırildanıyor ah e mmm m e m a Hayvanlar Konuşuyor ! du diye kesecekler de onun için süslediler 1... — Annem bana bir kardeş doğurdu Afacan.. — Ayıp be, öyle deme "Ba bam bana bir çocuk satin aldı,, de. — Hadi canım sende. Be bamın satın almak âdeti değildir. Kimseye metelik vermez. m ür Çorbada Sinek Çoçuk çok geveze idi. Olur olmaz yerde ağzından kaçırır, x şeyler söyleme. Ayıptır!, Fakat ge türlü buyun- |. gey misafirler otururken, hizmetçinin del iplik bar ktuğunu, a küç veli Beğ sofada e - şeyler j ena ya; m ser yağ in ZZ balde, misafirler olduğu için ee söylerdi. yl öneri 7 ye E,İŞTE!, AÇLIKTAN ml KERE j çu Kovusu | ENİ AyıLTTa *| wEsöri | ya Çiftlikte Akşam —i-— Karşı dağlar siliniyor, Bir sessiz'ik beliriyor. Çiftlikte a olurken. Çoban yorgun, davar yorgun, Ağır, ağır dönüyorlar, Akan sular bile durgun!. arahk dışanda bi — m Dinledi. Evet, de şanda biri geziniyordu. Yavaşça kalktı, ln ucuna basa basa sofaya çıktı, Karşı odalar» dan birinin kapısını açınca bir oynuyoruz annel.. .-.| çalarken o beni yakalayacak! Çiftlikte Akşam Ri Güneşin de rengi soldu. Bu karanlık yavaş yavaş, Kalplerde bir matem oldu. ipi Koyun, kuzu, tavuk, hindi, Kedi köpek sesi dindi, “Her tarafa süküt indi. © Çiftlikte akşam olurken. eammamamanmam