22 Mayıs 1933 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
a? SATATSEYETAEİKAŞ onanısıo AF SON. POSTA Ves — Suyunuzu kim taşıyor Afacan? — Evvelâ bekçinin. eşe Şi tar ın yerine il tim Ha: te e a a a m AFACANIN MASALLARI Geçen haftadan hulâsa genç bir iğ ve ir gü sarayından dünya; Merak etti Diluyayı i > oradaki çocukları görüp onlarla konuşmayı — düşündü. Peril sultanından izin aldı.. Bir kar- talın sırtında dünyaya indi. kşamdı.. Küçük peri kanat 1 açarak © gizlice yeşil koymuş dikkatle bir kitap — g5 Küçük peri: — Bu kitap bizim hikâyeleri- mizin, diilim kitabı ola- ak.. Diye düşündü. Yüzünü örten alm renkli yumuşak saçlarını açtı çocuğun ve yaklaşarak kitabı okumak istedi. Bu kitap Aman © yarabbi! Hasan Bey hastaydı .. Halsiz bitkin yatakta yatıyordu.. “Bir gün Afacanı Eee çağırdı, okşadı, sevdi, öj — Söy le Afacan, dedi.. Ben ölürsem ağlar mısın — Aman bübarığıar, Sakın ölme El mek insanın elinde de- lir ki oğlum.. Belli olmaz.. Afacan bu sözlerden müthiş müteessir olmuştu. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.. Hasan 2 de gözleri yaşardı. — Aferin oğlum, dedi. Bak beni çok syn Söyle ba- nim ölmemi niçin iste- ek N Kim? Afacan bir gün Erenköyün: green ya “Bahçede kir bir kız gördi erse ah- Lip oldular.. ei dedi ki; — Ağabeyini çağır da oyna- yalım. — mağ yok benim. leyse ablanı çağır... kn da yok. Afa acan şaştı: — Peki seni kim dövüyor?.. Son Peri bedbaht peri ci krala masal- Bütün bunları sana kimse anlat- madı mı larını anlatan kitap değildi.. Bu, Çocuk sabırsızlıkla oynaştı, ayyare o harplerini anlatan bir alnını uguşturdu. kitaptı.. ük perinin canı sı- Kendi k kendine mışti. — Ne tuhaf, Bu : R aklıma nel iyor! Küçük Yı Pm e oynaş- | nin içi a yala Öne madan kitabını çocuğa | bu hareketinden duydu, ve e ve kağ Gla k perilerin, ali bilimi hikâyelerini iniz istemez misin Tiz “dadli aris A Çocuk başını salladı: sırma saçları anırken, onun ii anlattıklarını dinliyordu. i, ma çük peri: sapan şe ylerdil Dye cevap edi gym sekel sklera baş- girdi. Bu ev de mini mini ve zeldi.. Buradada mini mini bir bir evin penceresini — Hah de dedi , Aradığımı | bul- gel all, diyor!.. Küçük peri anlattı dum.. Bu sefer — Gi ge açi Mutlaka bu ihtiyar dadı, çocuğa Fıkracık perilerin mi ği. hoşuna gitmez margin a pa anlatıyo: virgin mi? Oiyi ve e ve uslu Telli vE büyreten AE Ş da. Teli Telefon $ yıldızlarla | Aman yarabbi. dı - masal süslerler ve rsi inciden ya- ailutanyörülr — babası vi telefon ği yi ormanlarda kay- (Arkası var ) bolar çocuklar. barınmak işli gö m iye Bir gün. mi evler verirler. Köylü kızların yamalı ve yırtık elbisele- rini altın ve gümüşle bezendirir- saadet getirirler. ler, dünyaya ie böbürlendi : nim annemin bir saçları var. güme borik aki a düşer. z daha üstün çıktı : a benim kiler. ger vakit o takımile ee Kaba ez Birgün bağırıyordu: Bu kafesin kapısını kim imdi Afacan: — Beni dedi.. — Kuşu uçurmuşsun hınzır! —A, eklen ben Kafesin Eş havalansın pie açtım. Benim ne kabahatim var!.. Afacan burnunu çekerek mı- rıldandı; — Elbette istemem babacığım. Sen ölürsen annem döğecek kimse bulamayınca beni döğmiye kalkar. Sümüklü böcek e yolda Cingöze rast- — ee gidiyorsun ?.. ersen sen de gel. sikli cim böcekleri le -ağım.. kat et, kendi kendini — Dil taşlamıyasın.. Yaz İğ müjde size, un bize, Bin türlü yemiş geldik. ei eyi, ei isterim.. vi dir ökepaiy Yutup silmek isterim, YEMİŞLER m hele şöyle: Üzüm İncir, Zerdali, Ne güzel yenir aman Çilek, Kaysı, şeftali. es kırmızıdır, içimde ei rim in yıldızı Okkayla yesem la mişler emişler, Azem sizi, idiler Hele yaz ahçeyi yesem doymam, Ar > kopan da yele, Armudu yerken bile, Gi ii Kabuğunu ik meyen rü e er PAGAN — Bizin de telef e üz evde telefon varl inanmadı: Yalan! dedi. ingöz ye etti. acah e inanmadı. Nihayet Cingöz: — Haydi, bizim eve gidelim de göstereyim. Dedi. Eve gitti- ler. Yukarı odaya çıktılar. Cin- masa i telefonu gösterdi. Afacan uştu. Eli- m. gi düşündü. Sonra döndü: > Haydi, dedi. Sen de bizim eve gel... ari an  ak gittiler. Tavan vi , ve Çı lak bir Mia indiler. ; can hiçbir şeyi olmıyan “oda : “b i Dale dedi. z şaşkın şaşkın baktı, Etraf Gi bir cisim, bir san- SY yi göremiyordu. | — ğin lin mü? Dedi. ||| EW İ ! ! Afzan alâ; eder > Cin. — Sizde tı ri var am He iğ telsiz telefon v: ledi. in güzümüzden ma: 'r bu haliniz sizin?.. Çalışmıyacaksanız, mektebe gelmeyin!.. mumu cez Barin Zer, biz gelmezsek size ne iş kalır?.. Bizim alıyorsunuz! Özür Afacan mektep açıldığında bir derslere ancak onu tahtaya rdı: — Söyle bakayım... Çinin nü- He e kadardır? — Biniyor musun ?. — Hayı sare Bey. — Olur dersi Sep bilmez Sağl SE bu İnsan b ektebi geli di iki a e oldu muallim bey e Hası eleğinden sa; çıkardı, ie kulağına Salik Allah Allah.. Bizim saat pm Yarın saatçiye götür- meli... Afacan atıldı: — Göti rae 1 hacet yok baba. Ben onu sabi sonra içini de paçavra ile temizledim. beraber tartılalım.. Bir bo mi e — Sen bana muktesit ol diye nasihat ediyordun baba.. Haydi | ikimiz kuruş kazanmış oluruz. #
