30 Ocak 1933 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7

30 Künunesani —— Hımhım Ali Vahşi Ormanlar İçinde: Orman & “yiyecek in Derhal ağaşara bir distas eavisinden başka bir manmak işedi. Fak, S Bini yere koydu ve kya yy yo öy 5 dümdüz ve yüksek & Yep KN YS “üzerinden kaplımbağıyı bü y b — “iş lara nasl çıksın ? O made vir kaplumbağayı gördü ve tün kuvvetle iti, aşağı çok sevindi derhal kıfamaa ; sevin uvarla, lar. | Karnında gürütüü Hamham . Li yavarladı. hoğuştul guruldama başlamıştı. İs Himiam müthiş açtı Vah Zavallı | Hasan Bey Bütün Küçük Kari- || sa, Şive Afacan ini Bayramda ai lerinin Bayramlarını |! . ml © fırtınanın en e» İl Tebrik eder, bir zamanında bir | ? denbire karpdaki — eviu “9006? burinu Üfürükçü büyük bir görülü Eve bir misafir gelmişti, Afa- ilm uçtu. Hasan | cam annesinin ağzından bu kadı- ş boş büluüarak | Bn bir üfürükçü olduğunu. işit mişti.. Kadına yaklaştı sordu; topluyör- — Hanım teyze, bugün soğan | du.. Afacan yaklış yedinmi sen?, endi am- — (Yo, bayır. Neden sor bu sözü | yorsun?, ah, kara Maçat — Lehim buyu annenin Baçdri ,, v ii mlacaa » Hani sen bana bir mizasız mektup sıkıntıdan bir gecede beyazlaştı. Salad ki — Şey, benim yüzüme biraz b ” vermiştin de, “ Sakın benim gönderdiğim belli Cingöz — Ya benim annem.. Babam ölür üfürsene bakayım, Sana üfürükçü ime, olması1, diye tenbih etm'şiin ya. Ben sans ölmez, bir gün barberde Bümbeyaz' iken almak. Daye avazı çıkt diyorlar. Nasıl öfürüyorsun diye dim ederim e dört kuruş kazandırdım anne... Götürüp kendim yah oldu. r marsk ettim? fim. verdim. RAE m - ————— ——— - ——- İaicen Diyor Kir) | TAYYARE PİYANGOSU ace Dizel ni EAA el e Bu ay babam da aldı Babam kurdukça kurdu, Sonra baba ne eyler, Tayyare pi sur * Kurmak » tan uyuyordu, Aklını kime pöyler Bayram | Tesyerep Kurmak , fan p Deve Yaparmış! Şu bayramın nasıl geçtiğine Hemen hulyaya daldı, — Yüz binliral diyordu “ Ha aldım, alacaktım! , ben de şaştım. Daha bir bafta || O —“ Hanamın kürk mantosu!, Bir daha demiyordu, Diye bize ne eyler. | Muallim derse çirer girmez, evvel “Elbise de, elbise, diye | büyük bir sevinçle ellerini oğup ii arr ii yel « Sonra ufakla tefek, Haydi digelim: Çıktı, İyisi beklemektir, bardır alde, bu üç gün içinde bayram “ Bana lâzım şapka pek, Yüz bin lira kâğıtçık Sabırla ay başını İYİ A olup olmadığının farknda bile | ü Tak girsi gün beklemek Beklemekten pek bıktı, Çünkü mehek taşını, Çocuklar, şimdi * dersimiz değilim. Babam anlatıyordu: Eski “ Dişimi sıkmak lâzimİ» Yüz bin lira liracık ? Veren maaş demektir? bayramlar, çocukların en kârl bay-| AFACAN bir mevzu vereceğim.. Kalk ba- ramları imiş... Daha gafak atar- | — ken “El öpmiye,, çkan çocuklar, Bu Buhranda Hepsi bır mesap 1 Öğle üzeri cepleri para, şeker ve ğ ya Size tayyore piyangosunun oyuncakla dolu dönerlermiş... Resim, Fotoğraf Dans büyük ikramiyesi... Şimdi se böyle mi?., Babam- Alacana sor iki yüz bin lira çarpacak olursa, dan duyduğum bu tatlı bavadisle | dular: ne yaparsınız?.. Hah, olur yerine ken de ilk gün dayıda, halada, | ni a ” umcada, teyzede, komşü teyzede | seversin, , ç bizim teyze bamıs | şimdi. Anladınız mı çocuklar? mola vererek akşama kadar gezs | (o—— Reşmi, E mın. İçi kabarıyor: | İşte size böyle bir çara İsabet EE biri Gikinp ir — Neden? < Ab gönçliğim ek | ederse ne yaparsınız?. Daha doğ» — oğlum, salıncağa biner- | — Çünkü ba dee iülp enli ela İ,, diya'ön kuruş bile 'veriiedi | besin rounii hes a | RM MM NEME A Daha kapıdan ayak basar | yapımam © tpkr eecfieniyordu.. He Çocuklar derhal kaleme sarıl basmaz 1 upkısına © benzer, Je genç kızların | gla Bir müddet kimi kalemi — Oooo bonjur mapöti, diye | ; Yaparsa, sik sık dans bak- a karık. Bizi “RE züppeleşen o çıtkırıldım ablalar, | hiç b AE ZN Ea amam ar çıtkırıldım favorili beyler, şeker | ondan... dansetmeleri, onu | düğüpdü ve mibayet vazifeler tabağ nı önüme iterek: Afacanlh büsbütün © eileden | Piti. Herkes çötürüp yazdığı — Yesene, yesene... bu senin p çeragi şeyi o muallime verdi. o Muallim, için en kuvvetli gıdadır! diye Bütçesi , < MA İM ukalâlaşmaya başladılar... ma SİZ aid gün gizlice yakan : pi Her yere uğrayıp ta ber yerde | sıkılmıştı. O ak odalardan — birine | kâh hafifçe gülüyor, kâb başını böyle kuru lâflar, rengi bozuk | şam ilk defa büyük girdi. Yeni ir | sallıyordu. Bu srada muallim #exerlerle karşılaştıkça: Lir öüretle Hanim elbisesini giydi. önüne çektiği bir kâğıda bakar — Ay, ay ayyyl.. diye büngür | teyzeye çıkışı; böngür ağlıyasım geldi... — Bundan sonra Hani o babamın bayramı, n€-'| idareli davranacak den birini aldı ve — Neece?. Bu ne?.. Afacat tede bu bizim bayramımız!... ak > Har bilip beşe aynanın karşında | gel bakalım buraya. türkçe öyle mi?. Size tahrirden kalıni Afacan Efendi, yaz tahta- Eve gong “ve gen kızlar geldikçe bunları sıra ile tetkik ederken Eline iskomleler bakmaz sertçe bağırdı: a e bir bütçe İste- - Kara Soğuk ev e kıvır kivr kivran Afacan mektebe gidiyordu. | tanın bütçesiti bar lime yaklaştı: Soğuk dört tarafı kavuruyor, etraf | sırla, yarin bana aneen. beşler — Ne bu?. Ben sana tabrir WZ kesiyordu. Afacan vfacık | ver Si; kai ökk. - Realn mürüi yumruklarını paltosunun ceplerine l akşam A- z soktuğu halde bir türlü ısınamı” | fıcao da bübasına Ş yordu. Parmakları nc: acı yanıyor, | şöyle bir pusula — İyi ya efendim. Ben de vi Le iğneleniyormuş | verdi: bire açmış ve am | eycir vazifesine cevap verdim. o'uyordu., Bir baftabk büt nesini bu acayip Mektepten içeriye gi içeriye gir za | çedir; vasiyetie o görüneü man ik k, 4 ç : ği aptığın deve nedir? peki balamağ ii 9 | nan e 16“ Oldu.. Çocuk pis pis gülerek | patik 2,6, simit Ni sordu: leblebi unu 2,3, / p 4 avaz o bağırmaya | gım salladı: var değil NE li Çok soğuk 2 mesa in baş'amıştız EE Kya Gendim BR bun i, : bi tay Afacan gözlerini yumarak elini! | 2,6 anneme ödünç Ramazan gitti Bayrâm geldi — Babaaaaaal,. | bu iki yüz bin lirayı ne yaparsı- adai - 1,5 kuruş. Haoooş gitti Heoocoş geldi Annem kaçırdıst, | yz? Demediniz mi?. İşte ben de — Aman çekil karşımdan, Baklava tepsisi Baklava tepsisi aparın diyoruml. ir simdi kars soğuğu oğradım. Beoooş gitti! Baocoş geldi! Mei Z Afacan kın kıs gülerek muak maığı, sırıtarak Bu sırsda Af can kapıyı birden: — Peki amma, bu kâğıda lâ koşmağa, avaz Afacan çok bilmişçesine ba-