19 Aralık 1932 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 7
Bir gün #okakta bir nal bulmuşlardı. —: B Te | Pot Haesan aa gaanmer e mentn e eee aşmaren aa. l j O gün eve Sabancadan hiç beklenilmiyen bir misafir gel - ti... Derhal sofrayı kurdular, ye- meğe oturdular... Hem yiyor, hem lardı... Bu sırada, biraz geveze olan misafir gülerek: — Betim doktorun bana sıkı bir tenbihi varl. Hasan Bey sordu: — Nedir?.. — Her yemekten sonra, ha- mur işi bir tatlı yememi söyledi., Afacan birden bire hıritarak #Ööze karıştı: — Annem güzel bir baklava yaptı amma, siz varsınız diye sof- raya koymadı efendi amca... konuşuyor- Tasarruf Haftası Bağır bağır bağırırız Para biriktir diye Hep bir dilden çağırıtız “İacir üzüm ye,, diye. J Seneler pek kısadır, / Ömür pek çabuk biter. İhtiyar'ık tasadır, Pa olmazsa gider. * Para biriktir kardeş, Dünya bu belli olmaz. Sana sonunda bir eş Alacaktır. Bunu yaz! Tasarruf haftasında Topladığın parayı, Kumbarana atarsan, Kapatırsın yarayım Aftacan Sarhoşluk Gece yarısı komşunun kapısı büyük bir gürültü ile çalinımya başladı.. komşu hanımneden son- ra pançoru kaldırarak dışarıya baktı: — Nedir bu canım, gecenin arısında kapı böyle çalınırmı?.. kocııı daha henüz yatıyor... — Hata ediyorsunuz —hanım, Eve getirdiler ve kanının üstüne asmak istediler. | | Fakat devrildi ve... sandalye İçlerinden biri ye- re yuvarlandı.. Bir gün de misafir çocuklardan Ansızın başına düştü. Büyük baba kızdı ve kovalamıya baş- ladı. Mer di venler den yuvarlanınca... Erol bu birinin atmak istedi.. O gün Erol büyük bıbıjııı okka - ile dayak yedi.. uğursuz nalı bir gün kaldırıp ea Cennet Evo — sota adam — gelmişü... İhliyaradam, Alar canı yanına çağı* rarak sordu : — Sen Müslüman miğin bakalım? — Evet Hacı Ba- — Sana bir güal bir sorsam bilir misin? — Bilirim, Bacı Baba.; — Pokâlâ, eöyle bakalım : Cennete - gitmek İçin — bir- insanın ne yapması İâzım- dır 9, — Ölmesi Baba... Hası — Afacan, — Evet Buhran Evde hep buhrandan konuşula konuşula Afacanın kulağı dolmuş- tu.. bir gün Afacan evde yalnız oturuyurdu. Kapı çalındı.. Afacan kapıya çıktı. İhtiyar bir adam sordu: — Hasan Bey buradamı? — Yok Efendim.. —Gelirse söyle Burhan gelmiş, kendisiyle konuşmak istiyor, de.. Afacan buhranın n& feci bir mikrop olduğunu çok duymuştu... İhtiyar adamın ağzından çıkanı kavramıyan — Afacan - birdenbire kapıyı kapadı: — Haydi, babamın buhranla beyefendiyi küfe ile getiriyoruz... | işi yok! dedi. — Senin yaşın kaç Cingöz?. — Yedi.. — Yalan söyleme.. tin yal, Geçen sene allı demiş- Ağırlık Hanımteyze kom” şunun genç deli- kanlısına, bir mok- tup yazdırdı. Zarla koydu, kapadi va eille tarttı.. — Bu — mektup çok ağır görünü- yor, altı kuruşluk bir pul daha yar piştirmeak İâzım,. Afacan bu gırada sevap verdi : — Aman anne, © zaman daha âğır oluru. — baban anne.. — Alarin çocuğum, ne yapayım doğru söze kızılmaz!.. Bilmece Yukarıda gördüğünüz bilmeceyi bu kış gecelerinin — söğuğunda zevkle eğlenerek halledersiniz : Sağdan sola: 1 — İnsanın en kıymetli şeyi, 4- evlerin Üstü, 7 - bir hayvan, 8- bir nota, 9- herşeyin ” satıl- yer, 14- evin en bi î',*: bir harf, 18- liı...ı:y”.: kadaşı, 21 ve 23- birer nota, 24 - evvelâ, 25 - gitmeyi emretl Yukarıdan aşağıya: 1 — Pencerelerde olur, 2- bir hayvan, 3- genişin aksi, 5- isim, 6 - bir renk, 9- Çuha satan, 15 - sokarsa Ööldürür, 11 - şaire ait, 12- düğüm, 17 - tatlı veren | bir hayvan, 19- bir renk, 20- vücudümüzde gezen pis bir hayvan, 22 - azamırzdan biri,23 -bir nota... Bu bilmecenin mükâfatı yok- tur. Yalnız eğlencedir. için “ Abdalın biridir ,, Demişsin sen 7.. Bugünün İşi Ügün bayramdı.. Afncanım dayısı ona bir kutu şoker ge- tifinişti. Hepsi bir arada — otürüyor lardı... Alacan ge- kerlerin — tadına, renklerine dalmış, boyuna atıştırıyor- du. Bu sırada Ha- san B — Afacana dedi kk: — Hepsini ye mo Afacan, yarına da bırak... Afacan kaşlarını — çatarak elddiyetle — cevap verdi : — Bizim — mual- lim Beyin nasihatı var baba, bugünün İşini yarıma birak- mayın! diyor... Tebessüm Hasan Bey, hanımteyze ve Afacan nüfuz tezkerelerini yeni- leşlirmek için fatoğrafçiya gitti- ler. Hanımteyzenin resmi alın- ması lâzımdı. Hanımteyze fotoğ- rafçının karşısına geçip oturdu. Fotoğrafçı bir müddet onun yü- züne baktıktan sonra rica etti: Lütfen biraz — tebessüm eder misiniz efendim? Afacan derhal atıldı: — Aa.. Olmaz, babam çabuk şımarır.. Gülmiye biç gelmez. Seyahalt Afacanla Cingöz konuşuyorlardı: — Sen hiç seya- hato çıktın mi Afa- ganT. — Seyehati — ne yapacaksın be, Cin- gözü. —Yenl yeni insan gö rürsün fena m?.. yüzleri Afaşan güldü: — Onu ben za- ten her zaman gö- riyorum... Babamla annemin yüzü her gün başka çeşit olu- yor. Fakat, tuh aksi şeytan. O sırada büyük baba- # da oradan geçiyordu. z 'Jr_” Eski Ahçı yE Hanımteyze — misafirliğe git- mişti.. Söz açıldı, biraz dedikodu yapıldı, sıra karşı konaktaki ib- tiyara geldi.. Bir kadın: — Haberiniz var mı? Dedi.. Sadık Bey, mühendisin kızile ev- leniyormuş.. Hele kızı biç sor- mâyın... Ata biner, mükemmel yüzer, danseder, garkı söyler hatta otomobil bile kullanır.. Hanımteyze acı acı başını salladı: — Vay zavallı, dedi. Kızla uyuşamıyacak... — Neden? — Ya eve kim bakacak, ye- mek kim yapacakl.. — Sıkıldığın şeye bak kar- deş. Sadık Bey eski ahçılardan- dır. geçinir giderler.. Can Ve Afacan Ne canlar katar cana, Tatlı sulu meyvalar.. Vermeli Afacana, sarı ayvalar.. * Bu İş böylece gitmaz, Kış bu gidişle bitmexz, Hafif ateşte hele, Evet kestane plişmez... * Bozacı ah bozacıl. Ağrım bu gece acis Sesini yükselt kele, Gel, bire bazı ackw * Afacan candır ama, Bana gelir akşama, Eğer surat asksa Gelme, bize uğrama.. Atacan | Gülerken Ağlamak | Hasan Bey eve girince oğlunu | hüngür hüngür ağlarken buldu; f — Niye ağlıyorsun?. — Annem merdivenden düştü, —Sen de bu hale gülmedin mi?.. — Güldüm de onun için şimdi ağlıyorum. Annem güldü- ğüm için yüzüme bir tokat attı. — Hanımtayze sizin çeneniz kurıkmı — A, Üstüme iyilik sağlıki.. Niçin o üyle?' — Annem sizi pencereden gördü de (Yine wnıq düşük geliyor!) dedi..
